Kaygan bir yol sizde, sizin kaygýlarýnýzý oluþmasýyla, yine sizin psikolojiniz, ruh haliniz, tedirginliðiniz olup; fren mesafesini gözetmeniz vs. olacaktýr.

Kýsaca yol, teker, öndeki araç, hava durumu sizin algý yetenekleriniz, psikolojiniz olurlar vs. Aslýnda hepiniz bir ve ayný þey olan zaman mekân devinmeli arý enerjinin farklý nicelimle durumusunuz. Kendi üzerine kendi etkimeli dünya gibi bir zaman mekân devinmeli, donmuþ enerji düzeyi içindesiniz. Diðer yansýma baðýntýlarý donmuþ enerji düzeyi içinde sizin öznel kod bilgisi devinmeniz olurlar.

Siz düzenli halinizle o yola göresiniz o yol da size göredir. Sonuçta siz kendi üzerine kendi etkime olan dünya baðlamlý parçacýk süredurumun; parça dalga niceliyle, dünya gerilimle; dünyanýn iç hacmisiniz. Bu koþullarla siz kayganlýðýn umurunda deðilsiniz. Kayganlýk sizin umurunuzdadýr. Siz, düzenli iliþki biçimisiniz. Kayganlýk size göre kaostuk, oluþmadýr. (bkz. Kendi üzerine etkime yazý dizim)

Üretim gücü; üreten iliþkiler ve üreten iliþkileri paylaþan sistemimiz; bu üç durumla yüzde yüzdü. El tüm sistemin deðil de, üretim gücüne ve paylaþým sürecine yüzde yüz sahipti.

Kiþinin kendi emek gücü, kiþinin kendisindeydi. Ne alet, ne mal ne de mülk türü üretim gücü olan durumlar; emek olmadan kendi baþlarýna hiç bir üretim yapamýyorlardý.

Bir aletle, bir mal ve bir mülk üzerinde giriþmeyen emek te, bir þeye yaramýyordu. Araç gereci, malý, mülkü üretim gücü yapan da emekti. Ýþlenmeyen, ekilip dikilmeyen; sürülmeyen ham toprak; hiç bir zaman kendi baþýna ürün veren bir mülk olmuyordu.

Ýnsan emeði sayesinde, üretim gücü olan mülk ve diðer üretim güçleri nesneler de tekrardan; yeniden ve yeniden insan emeðiyle giriþmeden; kendilikten bir verimlilik ve üretim iliþkisi olamýyordular. Üretilenlerin kundurayla bilgisayar gibi farklý kullaným deðerleri vardý. Farklý kullaným deðerleri de baþka baþka kiþiler tarafýndan üretiliyordu. Bu nedenle yapýlan takas ta, üreten iliþkiler içine girdi.

Üretim iliþkileri þu 4 boyutlu zorunluluklarý içerir. 1- emek gücü. 2- üretim gücü 3-birbirine göre farklý bir kullaným deðeri üretmek. 4-birbirine göre üretilir farklý kullaným deðeri olan emekleri birbirine karþýlýk, deðiþtirmektir (takastýr).

Ürettiren iliþki; mülk sahipliði ve mülk sahibinin istediði üretim olmakla; mülk için üretim yapmaktý. Yani üretim iliþkisi temelinde ne varsa tümü dinamik olduðu halde; ürettiren mal sahipliði iliþkisi bu zorunluklarý görmezden geldi. Üreten zorunlu iliþki mülk sahipliði ve mülk sahipliði hakký kertesine indirilmekle, üreten iliþki karartýlmýþtý. Kararan üreten iliþki de ne ivdiði bilinmez bir duruma gelmiþti.

Böylece El kiþiye; malý mülkü üzerinde iþ vermiþ olmakla, kiþinin emek gücüde mülk sahibinin olmuþtu. Sistem her þeyi tersten ele alýyordu. Mülkü; mal, mülk yapan sanki emek gücü deðil de; mala mülke mal-mülk denilmesi onlarý malý-mülk yapmýþtý! Algý böyle oluþuyordu.

Sanki þeylerin farklý kullanýmla olmak lýðý içine katýlan emek deðeri yoktu da; þeyleri El bizim için farklý ve deðiþtirilir yaratmýþtý! Öyleyse bu mantýkla bizim için hiç bir deðiþtirme deðeri olmamakla tepemize yuvarlanacak kayanýn; tepemize yuvarlanma kullanýmý niye yaratýlmýþtý?

Bu soru sorulamaz bir sorudur. Çünkü bu soru sistemi irdelemekle, sistemi kökten yýkar. Bu soru tehlikeli ve sakýncalý bir sorudur. Eh bu böyle kabul olursa emeðin referansa deðer olmasý, devreden de çýkardý. Üretmeyen, üretimin kendisi olmayan mülkiyet hakký; referans deðeri olurdu elbet!

Aslýnda toplumlarýn ve üreten iliþkilerin temel inþasý içinde; kiþisi mülkiyet iliþkisi yoktu. Mülk denen kavram yoktu ki mülkiyet iliþkisi üreten, iliþki olsundu. El üretim güçlerine sahip çýkmakla emekler; giriþecekleri nesnelerden yoksun kalýyordular. Böylece mülk sahipliði üreten deðil, yoksun kalýnaný emeðe sunmuþ olmakla "ürettiren iliþki gücüne" sahip oluyordu.

Üreten iliþki sosyo toplumsa inþanýn sosyo öznel ve nesnel deðerleri üzerine tesis olur. Gerçek, somut bir inþadýr. "Ürettiren iliþki" çok sonraki düzey ve düzlemin yansýmasý içinde ortaya konmakla; öznel, soyut, objektif olmayan bir egemence tahakkümün iliþkisidir.

Ürettiren iliþki; üretim iliþkisinin temel referans deðerleri üzerinde olmakla; El takdirli kiþilere servet edindirme iliþkisidir. Bir inþa nedeni olmayýp, asýl inþa nedeninin enfekte edilmesiydi. El üreten iliþkiyi bal gibi biliyordu. Zaten onun üzerine kendisi olan ürettiren iliþkisini, inþa etti. Temel referansý gizledi. Oyun burada oynandý. Üreten iliþki, mal mülk sahibinin tasarrufu olan uyduruk bir hakka dönüþmüþtü.

Yani El mülk sahipliðiyle emek gücüne de sahip oluyordu. Ýçine emek katýlmayan mülk hiçbir þeydi. Sistemin paylaþtýrmasýna gelince El kendisinin olan; mal ve meta durumuna gelen emek ürünlerinin üzerinde, lütufta bulunuyor. Himmet ediyor. Böylece El rahmetinden ümit kesilmez oluyor. Ýhsanda bulunuyor. Böylece üreten iliþkilerin farklý kullanýma karþýlýk gelen; emekler deðiþimi olmalarý da gözlerden saklanýyordu. Emeklerin deðiþilmesi referans deðeri olarak alýnmýyordu. Mülkü, üzerinde iþ verme referans deðeri oluyordu. Mülk nerden gelmiþti? El takdiriydi! Ötesini merak etmek cýs yapar.

Emeðin referans deðeri olmaktan çýkmasýyla malý mülkü olmayanlar; malý mülkü olanlarýn malý, mülkü üzerinde çalýþmaða mahkûm oldular. Bu mahkûmiyet çalýþanlarý acýnasý aciz, kul ve yaratýk kertesine indirgedi.

Mülke sahiplik; mülke sürekli, tekrardan ve yeniden emekler sokmakla o þeyleri mülk (tarla-bahçe) ediyordu. Ama mülk sahipleri mülke yeniden ve yeniden emek deðeri katmadýklarý halde, sanki mülke her durumla emek deðeri katýyorlar gibi mülk sahibi oluyorlardý. Oysa mülke katýlan emek mülk sahibi olanlarýn deðil, kölenin emeðiydi. Böylece mülk diye sahip olunanda kölenin emek gücüydü.

Öyle ki bu acizlerin (!) karýnlarýný doyursanýz; üþüdüm derler! Sýrtýný giydirseniz bu kez de bir yerleri kabarýr! Kabarýðý indirseniz tepenize çýkarlar. Bir kez tepenizde indirseniz; nankör olurlar canýnýza kast ederler! Süreç böylece kýsýr döngülü bir sarmala girmiþti. Mülk sahipliði adaletiyle, bunu dengelemek zorundaydýnýz!

Köleci sistem de, mülk sahibi oluþ sürece referans deðeri olmakla ele alýnýr. Bizler de mülk sahibi iþ adamlarýna, bize iþ verdikleri için “El razý olsun” diye minnetler duymaktayýzdýr! Sanki iþ adamlarý köleleri sömürmek, servet edinmek için deðil de, biz kölelere iþ vermek için dünyaya gelmiþtiler!

Süreç öyle bir tepe taklaktý ki, sanki toplumsal süreçler iþ adamlarýnýn insanlara iþ vermesiyle ortaya çýkmýþtý. Ne diyelim süreci bu hale getirip, böyle gösterenlere; buna da fýtrat deyip sürece iþbirlikçi lümpenlik içinde yürüten bu kurnazlýklar, marka olsun!

Bencilliðiniz, üreten iliþkilerinize doðrudan neden deðildirler. Hatta bencil oluþ üreten iliþkiler için de bir neden bile deðildir. Bencilliðinizin üreten iliþkilere aracý neden olmasý, bir kod çeviri dilli üzerinde eylem olmakla iþe baþlar. Eylem sosyo toplumsa güçle üreten iliþki olur. Üreten iliþkide toplumsa güç vardýr

Deðilse ürettiðiniz buðday iç nedenli tohum özüyle vardýr. Dýþ vesile neden çevredeki ýsý toprak nem gibi koþullarladýr. Bencilliðimiz olan kod dili, bencilliðin karþýlanmasý saðlamalar olmakla sosyal oluþ; toplumsal oluþ baðýntýlý ortak sahipliklerle buðdayýn kendisi deðil; buðdayý üreten iliþkilere dönmüþtü.

Ottaki ve bir yanardað püskürmesindeki enerji; zaman mekân devimli (ýsý-enerji) farkýyla yansýma giriþmesi içinde var olurlar. Farklýlýklar tabi ki farktýrlar. Ama özde ayný þeyi verir olmakla ayný þey olurlar. Bunun birden kavranma yapýlmasýný beklemek doðru olmaz. Ama farklýlýklarýyla da beliren bir baðýntý yansýmayý; ayný görmek iþi de yine; süreci baþka bir kavrayamama biçimi olur. Buz, ayný þeyin farklý zaman, mekân, devinme, niceliði içinde olmasýyla buzdur, sudur, buhardýr vs. Özde aynýdýr. Ama devinimce; baðýntý ve varoluþuyla; bambaþka zaman mekân devinimli farklýlýklardýr.

Burada okur zamanýn; sýcaklýk, mekân, devinme, hýz, aðýrlýk vs. olduðunu ya da tersten bir mekânýn; zaman, sýcaklýk, devinim, bir aðýrlýk vs. olduðunu yahut ta bir devinimin; bir zamanla, bir mekânla, bir sýcaklýk vs. olukla üst üste durumlar baðýntýlý; niceli yansýma baðýntýlý; giriþmelere dönüþmesini bilmesi gerekir. Bunlarý bilemeden, bunlarý bir ve ayný þey oluþlarýný; ayný þeyin bir birine neden sonuç; ya da var yok baðýntýsý olduðunu bilmeden kiþilerin olup biteni anlama yapmasý olanaksýzdýr.