Þu halde insanýn bilinci yarýn yine, yeniden ve yeniden üretim hareketi olmakla; bilinçli bir eylemdir. Benim sömürülme özgürlüðüm diye bir sosyo toplumsa inþa þekli yoktur. Ýnsanlar önce sömürülmeyi, sömürmeyi ya da ne demekse sömürülme özgürlüðünü (!) düþünüp; sonra da üretim iliþkisi içine girmemiþtir. Sömürü zorunluluk deðildir. Aksine üreten iliþkiden sonra sömürü ortaya konmuþtu.

Özgürce sömürülme isteðim diyen anlayýþ; ancak ve ancak sömürülme süreci ortaya çýktýktan sonradýr ki enfekte bir hastalýk veya El maksatlý saðlýksýz düþünce olmaktan öte hiçbir kýymeti harbiyesi ve inþa deðerli zorunlu meþruiyet zemini yoktur. Sömürülmek isteme geçmiþ inþa þekline (bek raunduna-geri baðlaným yasasýna) göre zorunlu olmamakla meþru deðildir.

Özgürce sömürülme isteði olan del saçmasý meþru olmadýðý için geri baðlaným yasasý oluþla hayali bir El kavramý olmaktadýr. Tarihi bir zorunluluk olmayan El’in, sistemi baþlangýçtan beri böyle inþa ettiðini söylemektedirler.

Benim sömürülme özgürlüðüm var diyen olta yemi de; bu tarz El anlayýþlarý üzerinde kurgulanan kuruntularýyla cehennemde yanma özgürlüðünü ilan ederler. Kaldý ki cehennemle yanma özgürlüðü olana feda sömürme-sömürülme özgürlüðü dediðini de bilmezmiþ gibi kiþileri de benim dinimden, benim mezhebimden deðilsin diye katlederler.

Görüyorsunuz ki deli saçmasýnýn hiçbir doðru; inþacý, zorunlu, somut bir tarihi bilinç olma eksen iliþkili durumu olmamakla düpedüz kýsa devre olma mantýðýdýr. Karþý tarafýn sömürülmeme isteðini veya sömürmeme gibi isteðini hiç hesaba katmaz.

Düpedüz hastalýklý bir mantýk olmakla hiçbir firen iliþkili giriþme baðýntýsý yoktu. Katletmeyi de soyut ve absürt bir katletme özgürlüðü saymakla; kesikli sürekli olamamakla sonu gelmez kýsýr döngü içine düþerler.

Kuruntu olan sömürülme özgürlüðü meþru deðildir ama bu tarz üreten iliþkili geliþmiþlik düzeyinin üzerine de pekâlâ enfekte olurlar! Eðer enfeksiyonu istiyorsanýz diyeceðim yoktur. Ki enfeksiyon dahi vücudun talebi olmamakla vücudun baðýþýklýk sistemi vardýr.

Sömürülmek isteyene karþý baðýþýklýk sistemimiz geri baðlanýmla olan yasalarýn meþruiyeti içinde olan bilgi ve tarihi bilinçtir. Ýþte bu tarz enfeksiyonu yenecek olan ilaç, dayanak, verilerimiz budur. El cehaletine karþý, üreten iliþki bilinci

Üreten iliþki, sömürme ve sömürülme iliþkisi deðildi. Bebek anneyi emerken sömürmüyordu. Korunan yasanýn dýþta kesikli sürekli inþa olma þekillerinden sadece biriydi. Sömürü, üreten iliþki üzerine öznel bir inþa oluþtur. Bebek, sosyo toplumsa iliþkili üreten baðýntý olmamakla sömürü iliþkisi deðildir. Yani sömürü üreten iliþkili belli bir iliþki düzeyi ve düzlemi sonrasýnda, türlü sömürü iliþkisini de yansýma yapmakla süreç üzerinde enfeksiyonla olabiliyordu.

El mana anlayýþýný anlayamayanlara günümüzdeki þu örneði vermek uygun olacaktýr. “Günümüzdeki kamu ortak mallarý-yaklaþýkla o günlerdeki ittifakýn ortak zenginliðiydi”. Kamu malý olanlar günümüzle El (ekonomi) takdiri olmakla özelleþtirilir.

Fakir, yoksul kiþiler elindeki kýsýkla verilen özel mülk! Önce El gücüyle, üç otuza istimlak edilir veya hiç karþýlýksýz kamulaþtýrýlýr. Sonra kamulaþan þey özelleþtirilir. Günümüzde El takdiri; özelleþtirme veya geri dönmeyen kredi ve iflaslarla, ihalelerle; hileli oyunlar içinde sürüp gider. Kanun hükmündeki kararnameler El takdirinin çobanlýk etmesini yansýtan legal El (çobanlýk etme) sopasýdýr.

Özelleþtirmeler önce rantabl olmama kýlýflý, tezgâh üzerinde, mana edilir. Tilkiye yol çoktu. Özelleþtiril olacak þey rantabl olsa bile rantabl olamaz hale getirilip, “özelleþtirilir. Özelleþtirmeler, ”El takdiriyle, herkesi deðil; kimi kiþileri özel mülk sahibi yapma olduðunu bilmeyenler; özelleþtirmeci ideologlarý öve öve, alkýþlaya-alkýþlaya bitiremezler.

Ön ittifaklý tüzel liginin ya da üreten tüzeldi benin içine sömürü olan cin (El) kaçmýþtý. Cin oluþ (El oluþ) tüzel ben sayýsý kiþiler kadar çoktu. El takdirli özelleþtirmelerin mana anlayýþ öðretileri, çarþaf-çarþaf basýlýr. Görsel medyada da bangýr bangýr baðýrtýlarak beyinler yýkanýr (eski hafýzanýn silinmesi yapýlýr).

Oysa Rantabl olmayan kamu mallarýný; kâr hýrsý güden özel kiþiler niye alsýndý ki; ahmak mýydýlar? Üstelik özel mülk sahibinin, iþletmesi, bankasý; þusu busu olan alanlardaki iflaslarý da kamulaþtýrýlýr! Ýflaslara, kamu adýna el konur.

O özelleþtirilmiþ olan iflasla, konkordatosu, moratoryumla yerlere de yeniden kamu adýna el konur. Ki içi kamunun parasýyla doldurulsun. Yeni bir ihaleye hazýr hale getirilsindi! Bunlar türlü türlü olmakla sonuçta günümüzdeki El takdirli durumu düzenleme yollarýdýr.

Ýflaslarý kamulaþtýrmada kamunun ne yararý varsa? Ýflaslar kamunun zararý olmakla, iflaslar kamuya ödetilir. Her gün yeniden ve yeniden üreten emek gücü, bitmez tükenmez bir sömürü kaynaðýydý. Emek gücünün caný sað olsundu. Ýþte El mana anlayýþýnýn geçmiþten günümüze; geldiði nokta, budur.

El'in yaptýklarý hayret edilir denliydi. Yapýlanlardan ötürü olup bitenler merak edilir olmuþtu. El insan meraký üzerinde insana cahilliði öðretiyordu. El mülkü eþitsiz daðýtýrken henüz para yoktu. Bu nedenle günümüz özelleþtirmesi karþýnda alýnan üç otuz gibi bir parayý veremiyordu. Ama bitmez tükenmez bir ümitle, vaat veriyordu.

Çoban ya da El aksayan bir kurdu kucaðýna alýp, ceylan sürülerinin peþine ya da kendi sürüsünün içine doðru alýp götürmekle taþýma, yapmaz. Çünkü doðada böylesi bir meþruiyet olmaz. Yani meþruiyet inþa kuralý olmakla o þeye zorunludur. Kýþýn ceylanlara yem döken insan farklý süreç insanýydý

Doðada ne vardý? Sýnýrlý durumla kurttan habersiz olan ceylan sürüsünü, aksayan kurdun üzerine denk getirme süreci vardý. Aksayan kurudun üzerine gelen ceylan sürüsü, otlama yamakla yer deðiþtirir. Ottan ota gitme süreci içinde olan ceylan zorunluluðu her durumla deðil ama yer deðiþen ceylan olmakla sakat kurdun üzerine bir iki denk gelmeydi.

Bu süreç her öðünde ve her zaman; her aksayan kurdun üzerine de gelmiyordu. Doðada böyle zorunlulukta yoktu. Buna göre koyunu kucaðýnda taþýyan öznel oluþ ta, baþka zorunluluða uygun olmanýn öznel irade oluþuydu.

Doðru düþünme yeteneðini yitirmiþle sömürülme özgürlüðü isteði; nesnel olanýn öznelliði ya da aksamasý deðildir. Öznel olanýn öznelliðidir. Üreten iliþki; öznel olanýn öznelliði nedenle üretim iliþkisi oluyor deðildi. Üreten iliþki özne nesnel olanýn iliþkisidir. Bu nedenle sömürülme özgürlüðü kendilik nedenle ve zorunlulukla cari olmaz.

Üreten iliþki kiþinin bilinci deðildir. Toplum bilincidir. Bu nedenle sömürülme özgürlüðü toplum bilinci inþasý içinde de hiç yoktur. El sömüren mana düþüncesidir. Kiþiler toplum bilinci içine uçuk bir El mana anlayýþlý ikameyi koyar.

Toplumun üreten güç sahipliði içine oturan El, bu üreten sahipliðe kendisine göre takdirleri söyletir. Böylece El ile bir sömürülme özgürlüðü düþüncesini oluþturulur. El topluma göre uçukça bir mantalite olmakla, kendi kanadýnýzýn çýkmasýný istemek gibi bir þeydir bu.

Yani baþlangýç adýmýyla toplum sizinle kanat çýkarmak için bir araya gelip toplumlarý inþa etmemiþtir. Heva ve hevesler tasarýmýyla toplum inþa olmamýþtýr. Toplum inþa olduktan sonra, El marifetli heva ve hevesin tasarýmlarý süreç içinde ortaya konmuþtur.

Sömürü iliþkisi baþlangýç koþullarý içinde olmamakla baþlangýç koþullarýna atýf yapamaz. Ancak sürekli olarak kendi miladý olan El düþüncesine dönüp-dönüp hep atýf yapar. Bu nedenle toplumcu tasarýmlar içinde bize sürekli baþlangýç koþullarýný tekrarlatmadan; kendi miladý olan El baþlangýç koþullarýna göre inþa olur.

Üreten iliþki toplumun baþlanýþ koþullarýna atfýn formül tasarýmý olmakla bize; eylem hýzý verir. Sürece de bize göre konfor katýcý olur. Baþlanýþ koþuluna sýký sýký baðlý topluca tasarýmýn kesikli sürekli oluþu; geleceði belirlemenin özgürlük iradesini de elimize verir.

Geleceði tasarý olarak inþa ediþimiz evrene gider. Ama evrene genelleþemez. Baþlangýç koþullarýyla baðýntýlý tasarýmlarýmýz kýsmidir. Çok büyük enerji masraflarýyla özel korunmadýr. El manasýný sistem korumaz.

El kendisini sürece korutturur. Üreten iliþkilerin entegresi bir kez toplumsal inþayý ortaya koyunca, ortaya konan bu üreten iliþkisi üzerinde, kiþilerde kanat çýkarma düþüncesi kiþi konforu oluyorsa; kanat çýkarma þimdilik uçak olmakla zamaný gelince inþanýn içine girer.

Oysa sömürülme özgürlüðü denen söylem içinde sadece sömürenler konfor içindedir. Üreten ve üretecek olan kesimlerin tümü konfor içinde deðildir. Toplum kimi kiþilerin konforlarý için bir inþa deðildir. Bu; El’in kendisini kendi inþacý konforu olmakla; El’in inþasý, toplumun temel amacýna uymaz. Uymadýðý için zaten çatýþma olmaktadýr. El inþacý tutum, inþa kuralý gereði toplumsal bilince yansýmaz.

Virüs sizin DNA’nýzý deðiþtirmez. Virüs DNA’nýn yönetimine þoför gibi oturup, sizin DNA süreçlerinizi kendi iþine göre yönetir. El de toplumu oluþturan zorunlu iliþkilere hiç dokunamaz. El zorunlu toplum iliþkilerine göre ürettirir. Ürettikten sonra mal sahipliði hakký, huzur hakký gibi enfekte fikirlerle El, süreci kendi sahiplik iradesine göre kontrol eder.

Doðruya yaklaþmak için olabildiðince çok baðýntýyý söylemelisiniz. Benim gayretim de olabildiðince çok baðýntý sistematiðini bir arada söylemiþ olmamla, konu çok açýlým vermektedir.

Konu konuyu açar. Alt konulara doðru gittikçe konudan uzaklaþýlýr. Baðýntýlar kopar. Özellikler yiter. Karþýnýza bambaþka baðýntý ve özelliklerin davranýþlarý çýkarlar.