Kolektife oluþ bir tarih bilinci olan diyalektik bilgidir. Sosyal, toplumsal ve öznel oluþun ortaklaþan güç dediðimiz kolektif hareketin üzerinde baþlatýp süreç ve inþa olmasýnýn türlü aþamalarý içinde bu güne gelmesi bilincidir. Kapitalizm dahi hala bu bilincin eseridir.

Doðada yapýlan ilk saðlama hareketi kolektif sosyal bilinçtir. Kolektif sosyal bilinç giderek grup gücü ve grup bilinciyle kolektif totem meslekli üretim harekettir. Gruplar arasý totem meslekli kolektif üretim gücü; yeni bir grup kolektifi içindeki entegrasyonla ön ittifaklý üretimin kolektif sentezidir.

Yani üreten iliþkiye gelen ve üreten iliþkiyi ortaya koyup bugün de yarýnda sürdürür olaný kolektif bilinç, kolektif sahiplik ve kolektif üretimdir. Süreç bu referansa geri baðlanýmla deðiþmeler verip adaletini inþa etmelidir. El Malik’in böyle bir referansý olmamakla adaleti de geri baðlaným referanslý diyalektik bilinç deðildir. Bu nedenle El adaleti insana ve insanýn üreten bilincine, insanýn kolektif hareket içinde oluþuna bir yabancýlaþmadýr. El Malik; malik oluþ üzerinde (ürettirme, üretim aracý ve üretim gücü sahipliði üzerinde) ortaklar tanýmaz. Bu üç somut olgu El malik ile soyut bir ihsan oldu.

El, bu malik oluþ üzerinde; hem toplumsal alana, hem sosyal alana, hem de öznel alana oturur. El’in toplumsal alanda takdiri vardý. Sosyal alanda da El Malik oluþlara hizmet etmekle gösterdiði doðru yol ve hidayete erdirme iþi vardý. Eþ deyiþle sosyal alanda malý mülkü olmayan kiþilerin hýrs ve hasetlerini El Malik yolunda olunmaya götüren sýratý müstakime çaðýrmasý vardý.

Sýratý müstakim, hanif atalardan olan Ýbrahim'in El Malik oluþunu kabul etmeye matuf bir yol olmakla, “dosdoðru yoldu”! Ýbrahim'in yolu kendisine verilmiþ malýn mülkün sahipliði olmakla; malýný mülkünü talanla, anlaþmalarla (ittifaklarla) çoðaltmaktý. Bu yeni ortaklar edinme ise de ortaklar arasýnda birinin tekliði olukla birinin muktedir olup sýyrýlýp çýkmasý olacaktý. Malikin mal sahibi olmasýyla iradesi vardý. Bu iradesiyle malik Ýbrahim’in çalýþan köleleri, hizmetçileri, 300 kiþilik askerleri vardý.

Ön ittifaklý süreçten beri devam eden bir yasa gereði Ýbrahim’in karýsý saray, olan çocuðunu Ýbrahim’in kendisine vermez. Bu nedenle Saray (Sara) doðurduðu çocuðu kocaya vermeyen bir natidum kadýndýr. Saray bu köleler içinde biri olan Hacer’i, Ýbrahim’e çocuk veren biri setidum kadýn olmakla eþ diye seçip verir. Ýþte o Hamurabi yasasý.

137-Bir adam kendisine bir çocuk veren karýsýndan ya da kendisine bir çocuk veren kadýndan ayrýlmak isterse, o zaman karýsýna çeyizini geri verir ve çocuklarýna baksýn diye tarlanýn, bahçenin ve mallarýn bir kýsmýnýn kullaným hakkýný verir. Çocuklarýný büyüttüðü zaman çocuklara verilenlerden bir parça, oðlanýnkine eþit olan bir parça da ona verilir. Ondan sonra kalbinin erkeði ile evlenebilir.

138-Eðer bir adam kendisine çocuk vermeyen (çocuðu tapýnaða veren babasýz doðumlar) karýsýndan ayrýlmak isterse, ona babasýnýn evinden getirdiði çeyizi ve baþlýk parasýný verir ve ondan sonra onun gitmesine izin verir.

Sahibi (Maliki) olduðu eþekleri, sýpalarý, sýðýrlarý ve davar sürüleri olan Ýbrahim; göçebe bir bay erkiydi. Kendi El'ini hegemonyasý altýndakilere kabul ettiren bir ideoloji gütmüþ tekil aþireti oluþumdu. Öyle ki sadece Ýbrahim’in olan, Ýbrahim'in EL'i; Ýbrahim'e verdiði malla mülkle yetinmemiþ olmalý ki (günün icabý þartlarý gereði) Ýbrahim’e vaatlerde bulunuyordu.

"Senin" diyordu Ýbrahim'in EL'i; "senin zürriyetini gökteki yýldýzlar kadar çoðaltacaðým. Sana ve zürriyetine þu gözünüzün gördüðü arzý mevut denen yerleri verdim" diyecekti. Bu mevut sentez içine katýlan ardýllar “Ey babamýz (sahibimiz) Ýbrahim’in El’i; Ey Ýbrahim’in Rabbi, Ey Ýbrahim’in Baal’i diye dua ederlerdi. Bu gelenek, El malik oluþ mantýðýný, meþru etmeyi deklare eden akitçe, söylemdi.

Baþka EL hükümranlýðýna ait olan bu topraklarý Ýbrahim'e verdim demek; diðer EL'lerin, Ýbrahim'in El’ine itaat ettirilmesi demekti. Diðer El'lerin, Ýbrahim'e ait El'in iradesini tanýmasý demek olup; gücü yetenden gücü yetmeyene doðru entegrasyonla mülkiyetçi köleci sahipliðin mevut olan vaatçi söylem içinde artýrýlmasý demekti. Diðer yeðenlerine göre Lut, amcasý Ýbrahim'in El’ini tanýmýþtý.

Kardeþler, yeðenler, oðullar birçok tu. Ama bunlar özel mülkiyet hýrsýyla; miras hýrsýyla kendi içinde kimse kimsenin dediðine pek bakmýyordu. Bu yüzden El malikle olan kiþiler farklý farklý El anlayýþýna tabiydiler. Öncülü Ýbrahim gibi Hanif bir atalarýnýn yoluna uyan Musa ne demiþti, bir hatýrlayalým.

"Rabbinin yanýnda, baþkalarýnýn adýný anmayacaksýn". Rabbin dediði Ýbrahim'in arzý mevutu meþru eden EL'iydi. Hani “senin soyunu gökteki yýldýzlar gibi sayýsýz yapacaðým” deyip te, Ýbrahim'in soyuna; Ýbrahim’in gözünün gördüðü topraklarý vermekle; arzý mevut saldýrganlýðýný meþru kýlan, Ýbrahim'in kiþi tanrýsý olmaktan da çýkýp; entegrasyonu bir yapý içinde yeniden tekilleþen yeni El tipiydi.

“Baþkalarýnýn adýný anmayacaksýn” deyiþi mevut olan entegrasyon içine, isteyerek ya da istemeyerek zorla sokulan entgrasyon içindeki kiþilerin El’leriydi. Arzý mevut entegrasyonlu söylem içinde bu kiþi El’leri bu tarz söylemlerle giderek önemsizleþtirildi. Geliþen bu süreç içinde politeizmin Ýsa ile yok edilmesi sürecidir. Bu El’ler; entegrasyonu isteyen yeni sentezci El karþýsýnda Bay erki düzeyinde kalan küçük mülk sahibi olan El erkleriydi.

Yani “baþkalarýnýn adý” dediði de Ýbrahim’in arzý-mevut ideolojili El’inin; Ýbrahim dýþýndakiler üzerinde köleci egemenlik ihsasýnda bulunmasýydý. “Baþkasýnýn adý” olan diðer kiþilerin EL'i olan kiþi rablerdi. Arzý-mevut sentezi içindeki kiþilerin serveti ve mal mülk sahipliði henüz El söylemindeki meþruiyetiyle olan bir söylemin, senet ittihazý oluyordu. Bu nedenle arzý-mevut sentezinde birçok El olan rab vardý. Ve herkes kendi egemence oluþunu sentez ortamý içinde ihale etmek istiyordu. Sentez içinde El olan herkes kendisine göre El söylemi ortaya koyuyordu. Sonuçta tarihsel akýþ, her zaman güçlü olandan güçsüz olana doðru akacaktýr. Süreç eðimi yukarý olandan aþaðý olana doðru akacaktýr.

Bu tarz olan EL vaatleri; baþarýlý olduðu her süreçle yeni yeni birçok yeni köleci ittifaklara imza atacaktý. Ya da imzasý atýlan bir köleci ittifakýn öðretisi (ideolojisi), katýlýmcý olanýn da idesiydi.

Veya savunduklarý Arzý mevut emperyalizmi içindeki düzen þartlarýnýn yeni icabý oluþan meydana gelecek yeni denge koþullarý içindeki deðiþmeler karþýsýnda güya "þeriatý yenileyip" þeriatý doðru olan aslýnýn üzerine oturtacaklardý! Bu kabil vaatler; topraklarý ele geçirme saldýrganlýðý, ortaya konuyordu.

Þeriatý yenileme söylemi iki anlamlaydý. Hem geri baðlaným olan aslýnýn üzerine oturtma söylemiydi. Hem de yeni koþullarda yeni koþullarla eski süreç üzerinde yeni denge içine oturmanýn söylemiydi. Deðiþme karþýsýnda mülk sahipliði takdirli deðiþmezliðini savunan El manalý anlayýþ yüzündendi. Þartlar deðiþiyordu. Bunu görüyorlardý. Ama mal, mülk sahipliði olan takdirce kaderin de (sömürünün de) deðiþmemesi gerekiyordu! Bu nedenle deðiþene göre, deðiþmez olaný savunmak zorundaydýlar.

Deðiþene karþý deðiþmez olaný savunma yüzünden; "eski köye yeni adet getirmiyorum. Bozulan yolu azýp, sapýlmakla rayýnda çýkýlan yolu; yeniden rayýna oturtmak için þeriatýn aslýný söylemekle düzeltip; yeniliyoruz diyordular! Sonuçta Ýbrahim'in ve zürriyetinin arzý mevutla saldýrgan olan El Malik olma istemiyle günümüze kadar gelen emperyalizme ve Ýsrail saldýrganlýðýna yeniden meþruiyet veriliyordu.

Ýbrahim, talandan elde ettiði birçok çapul malýndan (ne demekse ganimet malýndan) olan eþek, sýpa, davar vs. gibi ganimet mallarýnýn bir kýsmýný Lut'a verdi. Çünkü Lut’un hizmetçileri ile Ýbrahim’in hizmetçileri efendi yarýþtýrmasý yüzünden sýk sýk kavga ediyorlardý. Bu nedenle Ýbrahim, Lut’u yanýnda ayýrdý. Diðer yandan da izinli gezilen baþka El topraðý içindeki yerler içinde göçebe yapý çok büyümüþ izne tabii gezilen Amori topraklarýndaki mera, orman ve ekili yerlere çok ziyan vermekle de ayrýca bir Amori’lerlen de kavga içindeydiler. Ayrýca Ýbrahim'in hizmetçileri ile Lut'un hizmetçileri her gün otlak yüzünden kavga ediyorlardý.

Ayrýlsalar dahi Ýbrahim'in iradesi olan; ayný EL ideolojisinin baðlýlýkla ayný yolun þeriatçýsý olmalarý hesabýyla, birbirini kollayýp; birbirinin yolunu savunuyorlardý. Bir seferinde Amcasý Ýbrahim, malý yaðmalanan Lut’un yardýmýna gidip, Lut'un malýný Amorit’li çapulculardan geri almýþtý.

Her El diðerine "onun yaptýðý iþ iyi deðildi" diyordu. Bu nedenle kardeþler bile köleci öðreti içinde olmalarýna raðmen, birbirinin þeriatý içinde deðildiler. Bunlarý Yusuf hikâyesi gibi hikâyeler içinde süreç güçlü olana göre överek, yererek Mal sahibi olmanýn Malik oluþunu anlatýyordu. Zaman zaman kardeþ kavramý dahi deðiþikliðe uðramakla ayný iman içinde olanlara kardeþ deniyordu. Nuh'un oðlu onun ailesinden sayýlmýyordu. Çünkü o Nuh'un El þeriatýna uymuyordu. Ayný iman içinde deðildiler.

Kýsaca þunu vurgulamak için sosyal alan ve toplumsal alan söyleminin düzenleþim iþi olan tarihi seyrini biraz açtým. Siner’a bölgesindeki Sümer’i ittifakýn baþýndaki krallar, Lugal adýn taþýrlardý. Lugal oluþ yukarýda belirttiðim gibi toplumsal olanla sosyal olan alaný, öznel alaný tam bir düzenleme iþiydi.

Sosyal alaný düzenlemek, üretim iliþkisi içinde olan standartlar gibi deðildi. Ve sosyal alanda yapýlacak düzenlemeler bu nedenle üretime katký vermiyordu. Köleci itaat ve biatti. Bu nedenle maliklere gösterilen saygý, sevgi ve meþruiyet, El’e biatti. El’e itaati. Sosyal alanýn boþ zamaný içinde köle kiþilerin kendi hallerini düþünmelerine, birlikte hareket etmelerine fýrsat vermemek gerekiyordu.

Bu fýrsatý vermeme nedenle sosyal alanýn her noktasý, El'in marifetiyle "kölenin yaptýðý iþi" iyi hale getiriyordu. Yapýlan iþi iyi hale getirmek tazim ve dualarla, ayin ve ritüellerle olurdu. El mana anlayýþý zaman içinde özneler dünyasý içinde de bunlarýn düþüncesini adým adým inþa etti. Bu nedenle ibadeti oluþlar dosdoðru olan yoldan hiç eðip sapma yapmadan sosyal hayatýn düzenlenmesi içindi. Rahip kral olan Lugallerin rahipliði bunun için de vardý.