4-Totem dönem içinde sadece saðlatan bir kolektif oluþ vardý. Bu dönemin sonuna doðru yine kolektif olan ama grupça üreten bir totem meslekli emek ortaklýðý da vardý. Artýk doðada bulduðunu saðlatma olan çaba, gayret, iþbirliði; üreten emek olmuþtu. Yine ön ittifaklar da kolektif emek güçleri içinde ortaklýðý olan süreçlerdi. Genel sahiplik karakterli olan bu, her bir süreçlerin; emek ve emek güçleri ortaklýðý; giderek üzerinde özel mülke dönüþür olmanýn yansýmalarýyla da doðal bir seyrediþ olacaktý.


Burada doðal bir seyrediþ olmayan, emek güçleri ortaklaþmasýnýn gizlenmesiydi. Yapýnýn temeli ve temel harcý olan emek gücü, yerine; bu emek güçleri ortaklaþmasýnýn yerini asla tutmayacak olan ve üretim hareketi içinde olmayan “mal sahipliði hakký” gibi uydurma ve kandýrma bir illüzyonlarýn ortaya konmasýydý.

Þöyle diyeyim ilk üretim hareketi baþladýðýnda üretim yaptýran güç içinde “mal sahipliði hakký” diyen bir etki durum ile inþa süreci baþlamamýþtý. Böyle bir zorunluluk, böle bir giriþtirme mecburiyeti ilk üretim hareketi içinde hiç oluþmamýþtý. Olamazdý da. Üretim hareketi içinde “mal sahibi hakký” hiç gerekmezdi. Günümüzde bu rant, kira, kar, finans, komisyon ihale, faiz, enflasyon, ticaret vs. olukla ve sömürü aracý olukla; süreci içinde çýkýlmaz gibi kýlýp; sistemin yalancý gerçekleri olmakla döner dururlar.

Sistem merkezindeki emek gücünü referans alan odaklanmanýn üzerini “mal sahipliði hakkýyla kapladý”. Yani mal sahipliði sürecin esasýnda olmayýp kaplamaydý. Üretim gücünün, üretim hareketi içinin temel referans kaynaklardan olduðu gerçeði gizlenmiþtir. Yürümeniz için üzerinde giriþeceðiniz bir dýþ çevrenin olmasý zorunludur. Bu nedenle nasýl yürümek için dýþ dünyada yürüyeceðiniz yeri kimsenin mal sahipliði hakký kýlmadan yürüyebiliyorsanýz; iþte emek gücünüzün de üretim hareketi içinde giriþe bilmesi için dýþ dünyanýn da doðal olarak hiç kimsenin olmamasý gerekmiyordu.

Bu süreçler þimdilik “savunulan bir bölge alaný içinde” kimsenin mal-mülk hakký olmamakla, üretim hareketine dönüþmüþtü. Yaðmur kimsenin mal sahipliði hakký olmadan yaðabiliyorsa ve topladýðý bitki, meyve; avladýðý hayvan ve üzerinde bitkileri bitiren, hayvanlarý gezdiren toprak kimsenin mal sahipliði hakký olmadan ortam içine kendiliðinde varsa; yaðmur da dýþ çevre de kimsenin deðildir. Hem cinslerimiz avcýlýk ve toplama yaparlarken de avladýklarý, topladýklarý hiç kimsenin deðildi! Ancak bunlarýn içine katacaðýnýz çaba ile baðýntý bir giriþme ortaya konuyorsa av ya da topladýðýnýz sizindir.

Avý yakalamakla ortaya konan gayretin meþruiyet ise de meþruiyet garantisi yoktur. Bu meþruiyet daha çok avý yakalayanýn gücüne duyulan meþruiyettir. Yakaladýðýnýz bir avýn sizin olmasý için güç kullanmak zorundasýnýz. Bir tilki, bir sansar, bir çakal bu “gücünüz karþýsýnda” yakaladýðýnýz ile av sahipliðinize saygý (!) duyar. Aksi halde bir aslan bir sýrtlan yakaladýðýnýz avý elinizde alýr. Bir aslan için yakaladýðýnýz avýn sahiplik meþruiyeti yoktur. Güç meþruiyeti vardýr.

Oysa ön ittifaklar içinde çaba dediðiniz süreç, bilinçli bir doyma karþýlýðý EMEK ve deðiþtirme deðeri karþýlýðý EMEK GÜCÜ ile birlikte ÜRETÝM HAREKETÝDÝR. Her grup bu üretim hareketini kendi içinde zaten kolektif sahipliðe çevirmiþti. Ön ittifak hareketi gruplarýn “emek gücü olan kolektif sahipliðini” birbirinin emek gücüne karþýlýk yüküm olmakla taahhütle sözleþtiler.

Gruplar elindeki kolektif sahiplik bu nedenle ittifak içinde güce dayalý meþruiyet olmaktan çok yüküm olan bir taahhüt anlaþma olmakla AHÝTTÝ. Ýttifak hareketinin “sözleþen iman kavliydi”. Totem meslekli kolektif sahiplikler, ön ittifak içinde; anlaþmalarla ittifaký sektörler hareketi gibi bir çevrim sekanslarý üzerinde karþýlýklý taahhüt giriþmesine tabii tutulmasýný meþruiyet etmiþti.

Toprak ve bitkiler, hayvanlar, doðal yasalar sizin dýþýnýzda, sizden ve sizin bilincinizden (iradenizden) baðýmsýz oluþla varsalar, bunlar hiç kimsenindir. Mal sahipliði hakký olmayý hiç gerektirmezler. El mana anlayýþý hiç kimsenin olaný bir illüzyon içinde sahiplenmiþti. El kolektif olana “benim” demiþti. El bu “benim” diyen sahiplik içinde, kolektif ittifaka “benim” dediði sahiplik kimliði ile “tanýnmak” istiyordu.

Kolektif içindekilerin de bu “benim diye kimliðin” kendisini tanýmalarýný istiyordu. Ýllüzyon bu “benim”, deyiþi ve diyeni tanýmaktý. Bu sahiplenmeyi tanýma demek sahipliðin nasip olukla verilmiþ olmasýný tanýmaktý. Takdir edilen bu nasipleri sorgulayamamaktý. Taahhüt yüküm eþmesi olan emek gücü El sahipliði ve El takdirine dönüþtü.

Emek gücünün kiþi sahipliðine ve nasip olukla takdirlere dönüþen rýzk daðýtýmý olmasý tam bir illüzyon ya da yanýltmaydý. Artýk emek gücü kavramý ve çevrimin merkezi olmasý bu illüzyonla unutturulmuþtu. Siz emek te deseniz emek gücü de deseniz hep aklýnýza El gelir. El’in sahipliði gelir. Elin rýzklarý kendisine göre keyfi daðýttýðý algýsý aklýnýza gelir.

Öznel dünyasýnda belirleyici olan þey aklýnýza gelen bu þeydir. Artýk mal sahibi ile köle arasýndaki biat anlaþmasý da, emek güçlerinin deðiþilmesi taahhütlü deðil; El’in takdiriyle olan bir anlaþmaydý. Göz baðý illüzyonu artan bir geniþlemeyle sürecekti. Nesneli ve somut giriþmeler içinde olan emek gücü sahipli irade gerçekliði, þimdi El’in tanýnmasý karþýsýnda, gözbaðý ve akýl tutulmasýnýn yanýltýlmasýydý.

El, inþanýn ve üretim hareketinin temel harcý olmayan bir aldatan puttu. Süreci iyice çözümleyemeyen öznel dünyalarýn; genellik olan kolektif hareketi, beliren zorunluluklarla özel süreçlere dönüþtürme istekleri vardý. Kolektif olanýn, kolektif olmayanlarýný ortaya koyabilmek yanlýþ deðildir. Ortaya konacak olaný nedenli anlatamýyorlardý.

Nedence çözümlemesi yapýlamayanlarýn yerine þimdi ilahýn yerini tutmak isteyen ve ondan çok fazla sahiplik gücü olmakla sürecin fitilini ateþleyecek olan El postulatý ortama ihale edilmeðe baþlandý. Dönüþmenin gerekliliði karþýsýnda izah edilemeyen dönüþme gerekliliðinin nedeni yerine konan El; “geçiþ ritüeli” olukla iyi bir postulat durum olacakken; bu tarz illüzyonlara kaymasý düzeltilmesi gereken yanlýþtý.

El kiþisel sahipliðine üretim hareketi içinde üretim hareketinin bir bölümü olan birikmiþ üretim gücünü eline almakla aslan payýný almýþtý. Bu aslan payýnýn ikinci aþamasý içinde El’in olan üretim gücüne kimse dokunamadý (kutsandý). Kimsenin dokunamadýðý El sahipli üretim gücü; emek gücü ile giriþemeyince üretim gücünden yoksun kalanlarýn emek güçlerinin de teslim alýnmasý demekti. Üretim hareketi içinde olmamasý gereken kiþi mal sahipliði hakký, giderek amortisman vs. gibi sömürü araçlarý, üretimin esasý ve amacý oldular (!)

Üretim hareketi içindeki üretim hareketi bileþenleri tek tek El’in sahiplik hakký (huzur hakký) olurken diðer yandan da El olmayanlarýndan üretim gücü gibi üretim hareketi bileþenlerinden yoksun kalmalarý olmuþtu. El dýþýndakiler üretim gücü mülkten yoksunlukla, nasipsizlik kýlýndý. Mülksüzler, emek güçleri ekseninde mülkü olan kiþilere, çalýþan köle kýlýnmakla; soyut yapay bir bað enerjisi baðlaþmasý ortaya kondu. Bu kölelik enerji baðlaþmasýydý.

Daha doðrusu toplumsal güce dayalý bað enerjisi giriþtirmesi mülk sahipliðinin bir tasarruf ve giriþmesi oldu. Þimdi de bunlar “Sað olsunlar (!) bize iþveren ve iþ adamlarýydýlar”. Sistemi bir kez muhannet eli üzerinde iþler eþtirirseniz sonucu “bu müteþebbisler olmasalardý ne yapardýk?“ yazýklanmasý olan bilinçsiz bir hayýflanmaya kadar gidecekti. Süreç bu türle garip bir aldatan put ve illüzyon kýlýnmýþtý.

Öyle bir meþruiyetsizlik yapýlmýþ olmanýn farkýna varýlmýþ ki, bu ahlaksýzlýk karþýsýnda; bu ayýp karþýsýn da duyulan onur kýrýcýlýðýn yeni bir göz boyamasý olmasý için mülksüze denmiþtir ki, “mülkü olana, mülke çalýþmak ayýp deðildir.” Bu ayýbý, bu sömürüyü, bu aldatmayý “çalýþmanýn kutsallýðý olarak söylemek” ancak böylesi bir illüzyonlarla ortaya konabilir bir þeydi.

Emek güçlerinin birbirine bir gerektirme karþýlýk olmalarý nesnel gerçekliði varken; “ne ayýp vardý; ne çalýþmanýn ayýp olup olmamasýnýn söylenmesi ihtiyacý” vardý. Çalýþmak, sadece yürümek gibi bir gereklilikti. Sizin hiç “yürümek ayýp deðildir” demek aklýnýza geliyor mu? Oysa þimdi çalýþma mal mülk sahipliði karþýsýnda boyun bükülen, ayýp ve utanýlacak durum olurla; açlýðý doymaya dilenecek duruma indirgenmiþti.

Durum þuydu. Siz yaðmurun nesnel oluþla yaðdýðýný bilseniz de; ya da yaðmurun nesnel nedenlerle yaðdýðýný bilemeseniz de; olan biten þuydu. Evde, sokakta, çarþýda, pazarda, tapýnakta, siyaset alaný içinde, buluþma yerlerinde, sohbette, aile meclislerinde ikide bir yaðan yaðmurun sularý Red Kit’in atý Düldül’ün sidiðidir derseniz. Çakan þimþek te Red Kit’in sigarasýný yakan çakmak, alevidir derseniz. Gök gürültüsü de Red Kit’in Daltonlara doðru attýðý naðradýr derseniz; siz bu eþleþtirmelere inansanýz da inanmasanýz da; bu eþleþen söylemler her tekrar ediþte belleðinize iyice oturacaktýr. Eþleþmelerin sizde algýsý oluþacaktýr. Yaðmur dendi mi, Red kit; Red Kit dendi mi yaðmur; hep aklýnýza gelir.

Artýk her yaðmur anmasýnda o yaðmur süreciyle, ilgilisi olsun ya da olmasýn Red Kit aklýnýza gelecektir. Her yaðmur söyleþmesinde Red kit anmasý yaðmur sözcüðü ile birlikte belleðinizde ‘çaðrýþma’ olacak. Her anmayla birlikte bu çaðrýþýmlar su yüzüne çýkacaktýr. Ýþte bu su yüzüne çýkan belirmeler “çaðrýþým ile öðrenmedir”. Tarihin ilk kolektif yararlanmasýný, kimi kiþilerin özel sahipliðine dönüþtürülmesini akýl eden zekâ içindeki “çaðrýþýmla öðretmenin” sahibi; El’dir.

Özel mülkiyet, rýzk, nasip, kader, takdiri ilahi, sadaka, mal, mülk, malýn mülkün rýzk olukla daðýtýmý vs. dendi mi, bu anmalarla birlikte aklýmýza hep EL gelir. O þey el sayesinde olmasa bile, o þeylerle birlikte oluþan EL çaðrýþýmlarýyla biz, söyleyeceðimiz þeyleri hep El eþletmeli anmasýyla birlikte söyleriz. Biz konuþuyoruz ama El’in adýný hiç zikretmesek te, El; konuþtuðumuz sürece hep göz önüne alýnýþla El beynimizde oturuyordur.

Ýþte El böylesi bir zekâ içinde; “çaðrýþýmla öðrenmeyi” illüzyon yapmanýn mana algýlý çaðrýþým olmanýn, öznel süreciydi. Kendisi olup biten olmadýðý halde, olanýn bitenin yerine geçendi. Olaný biteni öznel olukla katalizleyendi. Süreçte etkilenmeden çýkandý. El’in özneler dünyasýna tanýnma olmasý, belirtme olmasý ve giriþmelere baðlaç olmasý; bu “çaðrýþýmla öðretme” nedenle, sanal ve öznel meþruiyetti.

Kölelerin emek gücünü sömürme üzerinde, sürdürülebilir yapar. Totem meslekli dönem içinde üretim hareketi, ortak üretme ve ortak tüketme oluþla, beleriyordu. Oysa ittifak içinde üretim hareketi salt ortak üretme ve salt ortak tüketmeden ibaret deðildi. Ýttifaký üretim hareketine iyi bir çözümleme (analiz) yaparsak, üretime katýlan kiþi ya da grup emeði iki durumla, iki aþamalý yapýldý.

Birinci aþama durum totem meslekli dönem içinde de vardýr. Birinci durumun içinde emek gücünün yaratýcý hünerle olmasý bilinmez olukla; ortak üretim ve ortak tüketimin, hareketiydi. Yani bunu kiþi düzeyinde söylersek kiþinin çalýþmasý, kiþinin doymasýydý. Bu yapý içinde ortak üretim ve ortak tüketim yapan grubun üretim hareketi içinde sürecin; artý ürün vermesi, sadece grup zenginliðini veren adeta hurda bir birikme durumdu. Birikimler bilinçli deðil de kendilikte yansýmalara neden oluyordu. Yani hurda birikmelerin o grup içinde ikinci, üçüncü, beþinci vs. olurla farklý kullaným deðeri olan ürünleri vermeðe nicele olur taraflarý hemen hemen hiç yoktu.

Oysa Ýttifak içinde üretme ve doyma durumunun içine ek bir durumla yeni bir niceledir durum yansýmasý katýlmýþtý. Kiþi üretip doyduðu kýsýmdan daha fazlasýný çalýþýyordu. Yani totem grup içindeki hurda birikimi çalýþýyordu. Ýþte kiþinin ittifak içinde doyduðundan daha fazlasýný çalýþýp üretmesi; hem kolektif birikimdi. Hem yeni bir niceledir durumdu.

Böylece ittifaklar içinde kiþinin (ya da grubun) çalýþmasý içinde; iki parça aþamalý durum oluþuyordu. Kiþi ya da grup çalýþmasýnýn bir kýsmý; kiþi ya da grup çalýþmasýnýn kendileri karþýlýk olurken; hurda birikim olan kýsým, ittifak baðlacý içinde çok aktif olmaða baþlar.

Demek ki ittifak içinde emek; yine kiþinin çalýþmasý içinde kiþiye doyma oluyordu. Yani emek kiþinin yarýn yine çalýþacak bir enerji depolamasýna karþýlýk oluyordu. Emeðiniz, doyacaðýnýz kadardý. Burada hesap edilemeyen durum þuydu. Grubu içinde doyacaðýnýzdan çok daha fazlasý olmasýyla hurda birikim gibi duran birikmiþ emek gücü ürünlerinin aktiflik kazanan takaslarýyla, ittifak içinde karþýlýklý ortaya konan emek gücü çevrimlerine dönmesindeki mucizeydi. Doyduðundan fazla olan hurda buðday; ittifakýn bað gücü ile þimdi, kunduraya, dokumaya, yaða bala süte, elmaya vs. dönüþmüþtü.