Ýnsan kendini bilmeli. Gerçeði keþfetmeye yaramasa da, yaþamayý öðretiyor. Ve bundan daha güzel birþey yok. -Pascal |
|
||||||||||
|
Bir eylül düþtü þehrimin göbeðine Taþradan kaçýp gelmiþ hazaný kucaðýnda Sarý, kýrmýzý, biraz da soluk renkli bakýþlý Sanki aðaç dibinde uykuya dalmýþ El dokumasý pastel bir halý... Deðiþik bir eylül, gözleri ýslak, duruþu donuk Kendine özgü bir tat, buruk bir acý var damaðýnda Kapkara bulutlar taþýyor göðünde Gökkuþaðý unutulmuþ, þimþek ve yýldýrýmlar içinde Ha yaðdý, ha yaðacak, yaðmur mu, dolu mu, kar mý Henüz karar veremedi asi bulut... Acý dokuyan, elleri gözyaþý toplayan bir eylül Rampa çýkýþý bir babanýn yüreðinden Sevincini, umudunu ve hayatýný çalýyor Dað-bayýr, taþ-toprak demeden Gülüþlerini karanlýk bir geceye gömüyor... Bir kýyamet mi koparacak Yoksa, bir veda yolculuðu mu baþlatacak bilinmez Ama her haliyle rahatsýz ediyor... Bir yaðmur, bir dolu, bir kar, ne anlama geliyor Bu toprak neden bu kadar acý kokuyor Bir heyelan, bir çýð mý var Ya da bir çýnar mý devrilecek bu sonbaharda?.. Gözyaþýný korkutan ne, niçin titreyerek akýyor hüzün? Hain bir eylül mü geliyor can alacak Nasýl bir baþkalaþým içinde bu sonbahar anlamýyorum ki Henüz göçmen kuþlarý bile terk etmemiþken þehri Bu sarý hüzün, bu kara kartal, bu kara karga Neden duldamýzda dönüp dönüp duruyor Ve sessizce evimize giriyor, canýmýzý sýkýyor Hayat öykümüzün en güzel yerinde son cümleyi o kuruyor? Her sonbahar, ki ne çok severdim yapraðýnýn hýþýrtýsýný, hüznünü Ki ne çok severdim gözümün içine bakan renklerinin tonunu Henüz zamaný deðil ki; bu ne rüzgar, bu ne fýrtýna þimdi Allah'ým! Bu nasýl bir yýl? Böyle mi olmalýydý 2006'nýn 12 Eylül'ü Ne yapmak istiyor, aklýný mý kaçýrdý bu deli ay? Sanki bir helalleþme, bir vedayla yýkýma hazýrlanýyor! Git eylül, git iþine, dolaþýp durma kara karga gibi yuvamýzda Sana verilecek bir can yok evimizde... Sen ne arsýz bir eylülsün ki, hala duruyorsun yanýmýzda Git yakma bizi, keder taþýyacak güç kalmadý yüreðimizde... Yapma baba, dinleme sen o soluk yüzlü sonbaharý Teslim olma onun dikenli ellerine, acýmý büyütme Duldasýz koyma beni bu eylülün ortasýnda Emanet býrakma bu kötü yürekli aya Kuru bir aðacýn gölgesinde yaþayamam sensiz... Ne babam anladý acýmý, ne eylül dinledi feryadýmý Böylece hayat hikayemiz en güzel yerinde Kederli bir sonbaharla noktalandý Hiç de zamaný deðildi oysaki ölümün... Hadi git, görünme gözümüze can alan ay, eylül... Bu þehrin yollarý sana kapalý, sonbaharýna küskün bu ev Varlýðýn bana haram, kendi adýný koydun hüznüme Git... Rukiye Çelik 12 Eylül 2017/ANKARA
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Rukiye Çelik, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |