''Ben mi anormalim yoksa baþkalarý mý?'' diye hiç düþündüðünüz oldu mu? Bundan yüz sene önce adamýn biri çýkýp da ''Bak gör abi elli sene sonra aya bile gidecek insanlar.'' deseydi ''Hadi len oradan.'' derler bir de gülerlerdi adama...


Bu Sam Amca 20. Yüzyýlýn baþýndan beri dünyanýn hakimi, adeta jandarmasý, kýdemli baþçavuþu... Herkes bunu kabullenmiþti bir zamanlar... Ýki kutup vardý Ýkinci Dünya Savaþýndan sonra Amerika yani Sam Amca ve yeðenleri hür dünya, o zaman ki SSCB yani Sovyetler ve yandaþlarý... Denge unsuru idiler birbirlerine... Bir deseydi ki Sovyetler yýkýlacak, çok anormal gelecekti bize o tarihlerde... Ha ne oldu yýkýldý da, Baðýmsýz Devletler Topluluðu adýný aldý, isim ve cisim deðiþtirdi bir parça... ABD'nin dibe vuracaðýný da kimseler tahmin etmiyordu, etmesinler de görünen köy de kýlavuz istemiyor... Çatýrtýlar hem de ne çatýrtý, kulaklarýmýza kadar geliyor ta oralardan...


Dedelerim görseydi cep telefonunu hayli þaþýrýrdý tahmin ediyorum ki... Kablo yok bir þey yok ve alo diyorsun... Kullanmaya kalktýklarýnda da mutlaka bizlere sorardý bir þeyleri...


Trafikte ender de olsa hata yaptýðýmýz oluyor üç beþ senede bir belki... Bir þey diyeceðim þimdi sýký durun ''Ben hiç trafik polislerine rüþvet vermedim, býrak onu teklif bile etmedim yeltenip de.'' Paþa paþa devletime cezamý ödedim... Çok anormal deðil mi? Deðil mi, deðilse deðil ne yapalým, bu da anormalliðin normallerinden iþte...


Trafikten açýlmýþken laf bir iki bir þey daha ekleyeyim. Bazen el eden kýz ya da erkek öðrenciler oluyor iþe giderken. Ben de her zaman olmasa da bazý zamanlarda durup alýyorum. Aklý baþýnda insanlar. Hiç bir zaman herhangi bir ücret talep etmediðim gibi, bayan öðrenci de arabama aldýðým zaman, asla hiç birine asýlmayý arsýzca, aklýmdan geçirmedim...


Benim milletim televizyon baþýnda zaman geçirmekten hiç yüksünmüyor. Bakýyorum kanallarda yüzden fazla dizi, bir o kadara da þov amaçlý ve az da olsa bilgi kültür amaçlý programlar var. Reyting savaþlarý bunlar. Hiç bir diziyi baþýndan sonuna kadar seyretmiþliðim yok uzun bir zamandýr. Ne mutlu bana... Konular birbirine yakýn sadece tiplemeler ve isimler deðiþiyor... ''Aaa nasýl ya insan hiç olmazsa bir iki dizinin müdavimi olur.'' diye arkadaþlarým, akrabalarým bana laf sokar dururlar. Hiç aldýrýþ etmem... Biz tek kanallý TRT'li yýllardan geliyoruz. On sene, on beþ sene, yerli yabancý, bir dolu bize bir þey vermeyen dizileri toplumumuza empoze edip durdular. Ayný tipler, ayný replikler, baþka þansýmýz yoktu belki tek kanalda... Hoþ þimdi var da ne oluyor?


Asansörlü bir ev de oturunca haliyle zaman zaman iki üç kiþinin bir kaç dakikalýk kaderi orada kesiþiyor. Sabah günaydýný akþam da iyi akþamlar ya da iyi geceleri salarým gider komþularýmýn üstüne... Kimi coþku ile cevap verir, kimi biraz yarým aðýzla, ama mutlaka cevap verirler... Üzülürüm bazen yarým aðýzla cevap verenlere ''Acaba bir derdi mi var?'' diye aklýmýn bir köþesinden geçiririm... Bir daha ki sefere daha coþkulu günaydýn ve iyi akþamlar demeyi de düþünür dururum eve girince. Ýþte böyleyken böyle anormallikleri normal hale getiriyoruz yavaþ yavaþ...