''Uluslararasý Tiyatro Enstitüsü 1948 yýlýnda kuruldu. Bu enstitü 1961 yýlýnda aldýðý bir kararla 27 Mart gününü Dünya Tiyatrolar Günü olarak kabul etti. Her yýl enstitüye üye ülkelerde 27 Mart günü Tiyatro Bayramý olarak kutlanýr.''

''27 Mart günü her ülkenin sanat ve tiyatro adamlarýnca hazýrlanan bir bildiri, sahnelerde okunur. Tiyatrolar o gece halka parasýz gösteriler düzenler. Tiyatroyu halka sevdirmeye çalýþýrlar.''

Bu gün 27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü... Muhteþem bir sanattýr tiyatro. Tabi ki sinema da çok güzel, ancak tiyatro hayatýn kendisidir. Yaþamýn kýyýsýndan deðil, tam ortasýndandýr... Sizler o güzelim koltuklara seyretmek için oturunca, sahnede kanlý canlý tiyatro oyuncularý karþýnýzdadýr... Sinemaya nazaran daha saygýn, daha nezih bir sanattýr tiyatro...

Tiyatro da öyle sinemada ki gibi patlamýþ mýsýr ya da leblebi çekirdek yiyemezsiniz... Taþkýnlýk yapamazsýnýz, fevri davranýþlarda bulunmazsýnýz, herkes sizi kýnar... Tanýnmýþ tiyatro oyuncusu Genco Erkal ''Tiyatro insandan insana bir iletiþimdir. Araya elektronik ya da mekanik bir aygýt girmeden yapýlan bir iletiþim.'' demiþtir...

Her ne kadar son iki yüz yýlda büyük bir ilerleme ve geliþme gösterdiyse de tiyatro çok eski zamanlardan beri de var olan bir sanattýr... Antalya da bulunan Aspendos, Efes Antik Kenti bu tiyatro sahnelerine en güzel örnektir... Bizde de Orta Oyunu, Meddah, Karagöz, tiyatromuza, milli kültürümüze büyük katkýlar yapmýþlardýr... Oralarda sadece tiyatro deðil, gladyatörlerin dövüþleri de yapýlýrmýþ zamanýnda...

27 Mart günü tüm ülke de tiyatrolar kapýlarýný daha bir coþkuyla, daha bir mutlulukla seyircilerine, açarlar. Küçük yaþtan itibaren çocuklarýnýzýn elinden tutup tiyatrolara, çocuk oyunlarýna götürün. Büyüyünce çocuðunuz zaten o sevgiyi, o aþký yüreðinde hissedip devam ettirecektir tiyatroya ilgisini... ''Sanatsýz kalmýþ bir milletin hayat damarlarýndan biri kopmuþ demektir.'' der devletimizin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk... Günün önemine uygun güzel bir þiiri de burada sizlerle paylaþalým...


Dünya Tiyatro Günü

Dünyanýn her yerinde
Yirmi Yedi Mart günü.
Tüm coþkuyla kutlanýr
'Dünya Tiyatro Günü'.

Bildiri yayýmlarlar
Dünya tiyatrolarý.
Ýnsanlara sunarlar
En güzel oyunlarý

Hiçbir ücret almazlar
O gün seyredenlerden.
Tiyatronun zevkini
Tattýrýrlar derinden.

Güneþ nasýl dünyayý
Aydýnlatýyor ise,
Tiyatrolar da öyle
Iþýk tutarlar bize.

Tiyatronun önemi
Ýnkâr edilmez asla.
Onu seyredenleri
Etmeyenle kýyasla.

Fark edersin o zaman
Tiyatro cevherini;
Anlarsýn tiyatronun
Toplumdaki yerini.

Naim YALNIZ

Edebiyatýmýzýn önemli isimlerinden Sabahattin Kudret Aksal ''Tiyatro, sanatýn tümü gibi bir okuldur. Eðitir, geliþtirir insaný, dünyasýnýn sýnýrlarýný geniþletir.'' demiþtir. Aslýnda hepimiz dünya sahnesinde birer oyuncu deðil miyiz? Dünya sahnesinde kimileri baþ rolde, kimileri kötü adam rolünde, kimileri yardýmcý oyuncu, kimileri de figüran olarak sürdürüyoruz hayatlarýmýzý... Rahman ve Rahim olan Allah cc. ne zaman perdeyi indirir ise bizim için, gideceðimiz diyarlarda, ahiret yurdunda da dileyelim kaybedenlerden deðil de kazananlardan olalým... ''Tiyatro toplum kültürünün aynasýdýr.'' Aynaya baktýðýmýz zaman hep güzel þeyler görmeyi dileyelim ve görelim... Unutmayalým ki ''Tiyatrosu olan bir ülkede kötülükler, çirkinlikler, yanlýþlýklar sürüp gitmez.'' William Hazlitt

Televizyonlarda geçmiþ zaman da rahmetli Minir Özkul'un defalarca seslendirdiði bu tiratý da es geçmeyelim. Aþaðýda ki bu tirat Osmanlý döneminin unutulmaz aktörü Tomas Fasülyeciyan'a aittir bunu da bir dip not olarak verelim...

'Zaten aktör dediðin nedir ki?..

Oynarken varýzdýr, yok olunca da sesimiz o boþ kubbede, bir hoþ sada (seda) olarak kalýr...

Olsa olsa eski program dergilerinde soluk birer hayal olur kalýrýz...

Görooorum hepiniz gardroba koþmaya hazýrlanýyorsunuz...

Birazdan teatro bomboþ kalacak...

Ama teatro iþte o zaman yaþamaya baþlar...

Çünkü Satenik'in bir þarkýsý þu perdelerden birine takýlý kalmýþtýr...

Benim bir tiradým þu pervaza sinmiþtir...

Hiranuþ'la Virjinya'nýn bir diyaloðu eski kostümlerin birinin yýrtýðýna sýðýnmýþtýr...

Ýþte bu hatýralar, o sessizlikte saklandýklarý yerden çýkar, bir fýsýltý halinde yine sahneye dökülürler...

Artýk kendimiz yoðuz...

Seyircilerimiz de kalmadý...

Ama repliklerimiz fýsýldaþýr dururlar sabaha kadar...

Gün aðýrýr, temizleyiciler gelir, replikler yerlerine kaçýþýr...

Perde...'


Tomas Fasülyeciyan