Gençlik yýllarýnda birkaç arkadaþýn dolduruþu ve gazýyla üç beþ kere oynadýysak hepsi o, onun dýþýnda at yarýþýný sevmemde, oynamamda. Bizim Çaycý Ali'nin eniþtesi Ziya, ki biz ona çoðu zaman aramýzda Ziya Baba deriz, at yarýþýnýn hastasý, hatta öyle hastasý ki, kronik vaka kelimesi bile onun için havada kalýr...


Bir de birþey tutturduðunu görsem içim yanmayacak. Bir oynar o gün; Ýkili de yatar, üçlü oynar, üçlü de yatar, dörtlü beþli, peþine altýlý, hangisini oynasa yer ile yeksan. Tutturduðu gün, bilki altýlý ganyan, ya otuz lira vermiþtir, yada kýrk lira, onu da raký masasýnda o gece boðar. Bize ara ara hava atar durur. ''Oðlum ben bu At Yarýþý'nýn kitabýný yazdým kitabýný''. ''Bak beþinci ayakta koþacak olan Yavuzhan'ýn babasý Haberbatur, anasý Nazlý Gelin'dir, emcesi ile dayýsýný her ne kadar tanýmasamda orjini saðlamdýr, kum pistte derecesi müthiþ, ama çimde çok iyi sayýlmaz, buna sýrasýyla Süleyman Akdý'dan tut da, Halis Karataþ'a kadar en ünlü jokeyler bindilerde bana mýsýn bile demedi, bu sýralar iyi koþamadýðýna bakma sen, yemlerinde bozukluk varmýþ galiba, direk ahýrdan aldým abi haberi, seyisi benim has arkadaþýmdýr da''...


Birgün dur dedim þunlan biraz kafa yapayým, makaraya sarayým haytayý, maksat muhabbet olsun. Yine herzamanki gibi sokakta baðýra çaðýra çaylarý getirdi bu...
-Oðlum Ziya, sen yanlýþ oynuyorsun bu at yarýþýný be abi...

Cevap gecikmedi...

-Niye ki ben hep ya beþinci ayakta, yada altýncý ayakta yatýyorum.Beygir Tanrýsý azýcýk yardým etse, hem vallah hem billah tutturacaðým.
-Býrak bu ayaklarý oðlum, yanlýþ oynuyorsun dediysem yanlýþ oynuyorsun. Bak sana izah edeyim. Bu mereti normal oynayýp da tutturduðun zaman, zaten para pul vermiyor, meteliðe tek tek kurþun atarken paþa paþa yatýyorsun, bu sefer gel benim dediðim gibi oyna aslaným sen. Hem beygir tanrýsý ile birlikte eþþek tanrýsýndan da zebra tanrýsýndan da yardým istemen lazým, tek beygir tanrýsý hafif kalýyor be abi...
-Senin dediðin nasýl ki, bir anlat hele, bizim bilmediðimiz þeylerimi biliyorsun sanki, hava atýp durma bize, ben bu iþin kitabýný yazmýþým kitabýný...

Laf bana dönünce, aldým sazý elime.

-Sen kitabýný yazmýþsýnda kimse okumuyor abi senin yazdýðýn o kitabý.
Bak Ziya Baba, birinci ayaktan altýncý ayaða kadar, hangi koþu olursa olsun, en düþük puanlý atlarý yazacaksýn arslaným tamam mý?

Bu hemen itiraz etti tabi haliyle, çok biliyor havalarýnda.

-Ya git iþine öyle At Yarýþý mý oynanýr?

Ben yine lafa girdim.

-Len oðlum bu seferde benim dediðim gibi yap sen hele, piþman olmassýn belki.

Mýrýn kýrýn ederken...

-Birinci ayakta korkma yaz yirmi puanlýk atý, ikinci ayakta korkma yaz otuz puanlýk atý, üç dört beþ ve altýncý ayaktada yaz aslaným sen.

Bu yine burun kývýrýp biraz da sinirlenerek

-Ya býrak abi allahaþkýna, kafamý yapýyorsun akþam akþam bizlen, var git iþine...
-Len oðlum, nasýlsa normal oynasanda tutmuyor, anormal oynasanda, sen gel þu güzel kardeþinin sözünü dinle...

Kaðýt üzerinde þekiller çizerek de anlatýyorum, ama kafa yaptýðýmýda anlamadý...
Birden hýþýmla kalktý yanýmdan.

-Tamam senin söylediklerini yapacaðým bu seferlik...

Dediklerimi yapmýþ fakat alkolü fazla kaçýrýnca kuponu yatýrmayý unutmuþl. Ertesi gün çökmüþ bir vaziyette saçýný baþýný yoluyordu. Nasýl yolmasýn garibim...

-Ben býrakacam abi bu iþi, töbe artýk töbe...
Ben de hava atayým biraz dedim...
-Ne dedim len ben sana, saðlam tüyoydu oðlum, çok saðlam tüyo, ben adama yemek bile ýsmarladým, lakin kendim at yarýþýna yeminli olduðum için sana söyledim enayi, dizlerini döv de dur þimdi kaçýrdýðýn paralara...

Biraz da iç çekerek...

-Yeniden evlenecektim be abi mahallede dul bir karý vardý, napalým kýsmet deðilmiþ kýsmet...