Güneþ, hava, su ve topraðýn sunduðu yaþamsal güzellikler baþta olmak üzere, bazý insanlarýn gösterdikleri insan üstü davranýþlar, tanrýya atfedilen özelliklerle ayný deðeri taþýr Alevilikte.
Her insanda doðuþtan mevcut olan üst kiþilik karakteri, ilerleyen yaþlarda maddi varlýklar ve içgüdüsel egoist duygulara yenik düþmesi neticesinde, tanrý insan karakterine sahip kiþiliði bulmak genelde imkansýzlaþmaktadýr.
Ýþte her insanda olmasý gereken tanrýsal ahlak, ciddiyet, dürüstlük, namus, adalet, temizlik, alçak gönüllülük ve kardeþlik bilinç yapýsýnýn sürekli var olmasý, gerçek ve doðru bir eðitimle mümkündür.
Onun için Zerdüþtlük ve Kýzýlbaþ Alevilik; hayatýný dürüstlük ve adalete adayan kiþileri “Üst Ýnsan ya da Tanrý Ýnsan” olarak görmesi, insanlýðý ve dünyayý kötülerden kurtarmak içindir. Ýnsanlar maddi varlýklarla tanýþtýkça sürekli doðasýna ters, hýzlý bir þekilde hayvanileþerek yaþamakta.
Bu yüzden çok derin ve insana yakýþýr insan üstü bir eðitim, yaþam ve yönetim ortaya konulmadýðý sürece, insanlar namussuzluklar içerisinde namuslu yaþadýðýna inanmaya devam etmekte.
Gel ki her insan aþaðýlýk kompleksinden kaynaklý kendisini ahlaklý ve güzel görür. Fakat günlük yaþamsal pratiðinde maddi varlýklara gösterdiði ilgi ve bencillik tavýrlarý, tüm yalanlarýný ve iki yüzlülüðünü rahatlýkla açýða çýkarmakta.
Bir kiþinin akýl ve zekalý Üst Ýnsani karaktere sahip olduðuna inanmanýn tek þartý, temel ahlaki ilkelere %100 uyup uygulamasýyla mümkündür. O zaman ancak tam anlamýyla gerçek insan olunabilir.
Bugün dünyada yaþayan insan topluluklarý ve bunlarý yöneten devlet görevlilerinin büyük bir çoðunluðu, %100 veya % 80 hayvani (Þeytan) bir tanrýsal karakterle hareket ettikleri anlaþýlmaktadýr. Bunun kanýtlarýysa haksýzlýk, yolsuzluk, çatýþma, savaþ ve ahlaksýzlýklarýn azalacaðýna her geçen gün çoðalmasýdýr.
Her bireyin doðasýnda mevcut olan üst insan ve hayvani (Þeytan) karakterin varlýðýný, 2500 yýl önce keþfeden Zerdüþt Peygamber, iyilik ve kötülük, aydýnlýk ve karanlýk þeklinde ikili (Dualist) tanrýsal insan gerçekliðini ortaya çýkarmýþtýr.
Zerdüþt; bir toplumun insanca ve insana yakýþýr biçimde yaþayabilmesi için, “Üst Ýnsani” tanrýsal karakterin her kiþide geliþtirilmesini þart koþar. Bunu da insan üzerine derin bir kiþilik çözümlemesine dayanan felsefi eðimle ancak olabileceðini söyler.
Zerdüþtlük ve devamý niteliðindeki Kýzýlbaþ Alevilik; savaþ, çatýþma, kavga, haksýzlýk, namussuzluk ve yolsuzluklarýn hüküm sürüdüðü toplumlarda, þeytani tanrýsal karakteri temsil eden kiþi ve güçlerin egemen olmasýndan kaynaklýdýr.
Ayný þekilde bir toplumda savaþ, çatýþma haksýzlýk ve yolsuzluklar yok denecek kadar azsa, o toplumlarda “Üst Ýnsan ya da Tanrý Ýnsan” karakter ve düþüncenin hakimiyeti sayesindendir.
Zerdüþt; dünyanýn genelinde üstün ahlak, adalet ve bilinç kültürü geliþmediði sürece, tanrýnýn varlýðý ve dinlerin hiçbir anlam taþýmadýðýný savunur. Çünkü on binlerce yýl haksýzlýk ve hakaretler sürdüðü halde, görünmeyen yüce tanrý henüz kimseden bunun hesabýný sormuþ deðildir.
Her gün çatýþma, savaþ, kavga, hýrsýzlýk ve yolsuzluklarýn tavan yaptýðý bir toplum veya dünyada, tanrýya var deyip ibadet etmek demek, her türlü yalanla tanrýyý yoldan çýkarmaktýr.
Toplumlarýn büyük bir çoðunluðu tanrý, din ve kutsallýk adýyla vatan Allah, din, millet, menfaat ve kendi geleceðim adýyla her türlü savaþ ve talaný meþru göstermeleri, hayvandan aþaðý bir durum deðilse nedir?
Eðer bir tanrý her türlü haksýzlýk ve yolsuzluklarý engellemeyip müsaade ediyorsa, Zerdüþtlük ve Kýzýlbaþ Aleviliðe göre, o zaman ya tanrýcýlýk sahtekarlýktýr ya da tanrý diye bir þey yok demektir.
Kim ne þekilde düþünürse düþünsün, insanlýk er ya da geç insanýn doðasýndan kaynaklý inanarak mutluluk ve inanmadan mutlu olma psikolojisini daha derin ve yüksek bir teoriyle sentezlemek zorundadýr. Böylece üst insana yakýþan demokratik toplumsal yaþamýn yolu ancak açýlabilir.
Tüm yaþananlar da göstermektedir ki, ne sadece tanrý ve dinlere baðlýlýkla, ne de tamamen ateist olarak yaþamak insanlýða huzur getirmemiþtir.
Gerçek insan karakter çözümlemesi yapýlmadan ayný mantýkla hareket edildiði sürece, bin yýl geçse de savaþ ve kan dökülmeye devam edilecektir. Bu hem insanlýðýn hem de kutsanan o yüce tanrý ve dinlerle birlikte dünyanýn sonu demektir.
Yapýlmasý gereken tek bilimsel yöntem, Dualist felsefi bakýþ açýsýyla insanýn akýl ve akýlsýzlýk karakterinin, doða ve maddi varlýklara karþý neden hiçbir sýnýr tanýmadýðýnýn gerçek analizinden geçmekte. Böylece doðru ve dengeli davranan Üst Ýnsan (Enel Hak) tanrýsal karakterin yüceltmesi þarttýr.
Ayný þekilde doðanýn varlýklarýndan faydalanýp aklýný hep kötülükler için kullanan tanrýsal insanýn (Þeytan) tapýndýðý makam, mevki, maddi, ve askeri güç düþüncesi, her gün yerden yere vurulup kýymetten düþürülmesi gerekir.
Ýnsanýn sýnýrsýz maddi güce dayanan hayvani özelliðini felsefi bilgiyle bilince çýkarýp bunu atmadan yaþamak, þeytani ve hayvani kalmaktan baþka bir anlama gelmez.
Onun için Zerdüþtlük ve Alevilikte; insanýn akýllý tanrýsal özellikleri kadar, Þeytani tanrýsal özelliðinin de çok büyük bir etkiye sahip olduðunu belirtir. Felsefi ahlaki eðitim ve adaletli yönetimle þeytani tanrýsal karakterin zayýflayacaðýný ifade eder.
Ýnsan karakteriyle ilgili psikoloji biliminin ruh, duygu, düþünce, tanrý, maddi varlýklar ve bunlarýn insan yaþamýna etkisini bilimsel olarak ortaya çýkarýp somutlaþtýrmasý, Alevilik gibi din ve düþünceleri her zaman destekler nitelikte.
Alevilik; maddi zenginliðe dayanýlarak kazanýlan itibar, iktidar, ibadet ve siyasetin her zaman insaný küçülttüðünü belirtir. Ýnsanlýðýn bunlara kurban gitmemesi için insanýn insani karakterinin eðitilerek yüceltilmesini ilke edinir. Bunlarýn hepsi insanýn psikolojik ruh yapýsýný temel alan bilimsel sorgulamalardýr.
Maddi varlýklýklar ve makam için sürekli yarýþ içerisinde olan insan karakterinin, kendine ve doðaya düþmanlaþtýðýný çekinmeden söyler Alevilik. Bunun yerine insanýn birbiriyle yarýþ içerisinde deðil barýþ, kardeþlik, demokratik ve mütevaziliðin bir tanrý emri olarak görülmesini ister.
Tek tanrýlý dinler ve bunlarla birlikte hareket eden devlet sistemlerinin þekillendirdiði insanlarýn maddi varlýklarý elinden alýnsa, hiçbiri ne tanrýya inanýr ne de dinlere. Her yaptýklarý bir gün zengin olmak ya da çevresindekilere hükmetmek içindir.
Ýþte Zerdüþtlük ve Kýzýlbaþ Alevilik bu düþünceyle tanrýya ve dinlere inanmayý her zaman yerden yere vurmuþtur. Bu yüzden doyumsuz canavar karakterli sistemler ve birtakým insanlar varsýn Aleviliði dýþlamaya devam etsinler.
Varlýk ve makamlarýyla nasýl aþaðýlýk bir kiþilik olduklarýný, birbirlerini boðazlayarak dünyanýn sonu geldiðinde daha net anlayacaklardýr. Ýnsanýn tanrýya inanýp baðlanmasý, kýsaca bu gerçeklerden ibarettir.


Cemal Zöngür