Bazý zaman düz yazý da, bazý zaman þiirlerde de görüyorum Kahpe Felek, diye hemen sýkýþtýrýyorlar mýsralarýn arasýna... Türkçe Sözlüðe baktýðýmýz zaman Feleðin, sema, talih, baht, þans, dehr, zaman anlamlarýna geldiðini görüyoruz. Deðerli Yazar Mehmet Paksu ''Ýnsaný Uçuruma Götüren Sözler.'' isimli kitabýnda kýsaca bu konudan þöyle bahseder... ''Ýnanç noktasýnda feleðe çatmanýn sakýncasý ve insanýn imanýna zarar vermesi feleðin kader ve dehr (zaman) anlamýnda kullanýldýðý zamandýr.'' Bu konuda Sevgili Peygamberimiz Hazreti Muhammed sav.'in de bir Hadis-i Þerifi þu þekilde onu da burada belirtmekte yarar var. ''Dehre sövmeyiniz çünkü Allah dehirdir.''

Baþýn sýkýþsýn, kahpe felek. Kumarda para kaybet, vay kahpe felek. Takýmýn maç kaybetsin, kahrolasý felek. Zenginlikten fakirliðe düþ, alacaðýn olsun kahpe felek... Bu örnekleri tabi daha da çoðaltabiliriz. Biz, sen, ben adam gibi davranmýyorsak, yaþamýyorsak felek ne yapsýn? Her þey Allah'ýn yazdýðý ilahi kader doðrultusunda meydana gelmiyor mu zaten? Kadere ve kazaya iman ediyorsak, o zaman feleðe ya da herhangi baþka bir þeye sövüp sayýp durmayacaðýz.

Rahman ve Rahim olan Allah bir ayeti kerime de ''Baþýnýza gelen herhangi bir musibet kendi ellerinizle kazandýklarýnýz yüzündendir. Bununla beraber Allah yine de çoðunu affeder.'' ÞURA/30 buyruluyor... O zaman feleðe, kadere kötü söz söylemenin ne bize ne de kimselere faydasý var...

Yine Türkçe Sözlüðe bakacak olursak, Kahpe kelimesi çok onur kýrýcý ve itici bir kelime olarak karþýmýza çýkar ki ahlaksýz kadýn ve diðer bir anlam olarak da dönek manasýna gelmektedir... Sen çalýþma, yan gel yat, geçineme, sonra feleðe küfret. Kumar oyna varlýklarýný bir bir kaybet, sonrasýnda feleðe aðzýna ne gelirse söyle... Arabayý kurallarýna uygun kullanma, hýz limitlerini aþ, kaza yap, üç beþ yakýnýn ölsün, sonra da felek suçlu olsun... Yok öðle yaðma... Ýnsan önce kendinde arayacak eðer bir suçlu varsa kendine bakmalý ilk aþamada...

Hiç bir zaman kaderi suçlamayýn ve yakýnlarýnýza da aþýlayýn ki böyle bir düþünce içinde olup da feleðe çatmasýnlar... Zaten kadere, kazaya inanan, teslimiyeti olan insanlar, baþlarýna gelen her türlü hayrýnda, þerrin de Rahman ve Rahim olan Allah'dan olduðunu bilirler o nedenle isyan da etmezler... Ýsyan edenler, bir hizaya çekip önce kendilerini sorgulasýnlar ''Ben neler neler yaptým da bunlar geldi baþýma.'' diye... Bir de þu var tabi ''Allah sevdiði kuluna dert verirmiþ.'' ki acaba verdiðim sýkýntýlara isyan mý ediyor, yoksa tevekkül gösterip sabýr mý gösteriyor? ''Sabredenleri müjdele.'' ayeti kerimesi gereði, bize düþen sadece sabýr ve tevekküldür...