Her þeyden önce siyasetin ciddi bir bilim dalý olduðu gerçeðinden hareket edilmelidir. Siyasette yönlendirici, ön açýcý ve yönetici olmak isteyen her insan, iyi bir yüksek eðitimle birlikte, genel kültürünü derinlemesine tamamlamýþ olmasý birinci þarttýr.

Tek baþýna bu da yeterli görülmeyip, doðru ve gerçek siyasi misyon almak isteyen kiþi, baþta kendisi ve ailesi olmak üzere, birlikte hareket ettiði tüm insanlarý, maddi manevi açýdan mütevazi bir yaþamla, özü sözü bir olarak bunu kanýtlamalýdýr.

Ayný zamanda dünyadaki son geliþmelere göre bilimsel analizler yapýp evrensel hukuk, modern teori, bilimsel eðitim, ekonomik ve de saðlýk planlarýnýn temel taþlarýný koyarak iþe baþlar. Derler ya! Derviþin fikri neyse zikri de odur örneðindeki gibi.

Türkiye'de siyasiler baþta olmak üzere toplumun tapýnýrcasýna baðlý olduðu anayasanýn, evrensellik ve demokrasiyle en ufak baðý bulunmadýðý için, bilimsel siyasetin adý en ufak bir sohbette geçmez.

Eðitim yapýsýnýn temeli Orta Çað'dan kalma teokratik hayale dayanmasý, devleti yöneten siyasi kiþilerin bundan cesaret alarak, devleti baba, halký da zavallý kullar olarak görmekteler.

Sýralanan anlayýþ doðrultusunda tamamen öz güvensiz kiþilik yaratýlmýþ olup, her yönüyle devletin güdümünde ve devletin en ufak bir yanlýþýný eleþtirecek ne bir akýl ne de zekanýn varlýðý söz konusu deðildir.

Siyasette kültürsüz cahil politikacýlar, modasý çoktan geçmiþ insana hiçbir faydasý olmayan vatan, din, millet, bayarak ve kiþiye tapýnmacýlýk en büyük ilke görülüp, papaðan gibi sürekli bunlarý tekrar ederler.

Özetlenen devlet toplum yapýsýnda, yalancý siyaset ve siyasilerin kim olduðunu anlamak için, en azýndan siyasi liderle birlikte ekibinin maddi varlýklara olan düþkünlüðüne bakarak sonuç çýkarmak mümkündür. Ancak Türkiye toplumu bunu da becerememekte.

Hangi siyasi anlayýþtan olursa olsun, siyasi bir lider ve ekibi topluma sürekli adalet, hak, hukuk, nizam, düzen ve namustan bahsedip, en kýsa sürede kendisiyle birlikte ekibini milyarder yaratýyorsa namussuzluðun alasý var demektir.

Ýfade edilen siyasi düþünceler hukuk ve adaleti sürekli ekonomik askeri gücü eline geçiren kiþilere göre belirlemektedirler. Bunun adýný da Allah nasip ediyor, Allah vergisi aldatmacasýyla halk tamamen zekasýzlaþtýrýlmakta.

Tarihler boyu devam eden Orta Çaðcý siyasi mantýk, istisnalarýn dýþýnda Türkiye'deki gelmiþ geçmiþ siyasetçi ve siyasi partilerin hepsi için geçerli bir belirlemedir.

Örneðin her türlü yolsuzluk, adam kayýrma, dinine, diline, rengine ve kültürüne göre hareket edip köþe dönülmesi. Asýrlar boyu yaþanan bu adaletsizliði bir toplum anlamýyor veya anlayýp karþý çýkmýyorsa, derin bir fobi yoksa patolojik bir kiþilik sorunu var demektir.

O zaman þöyle bir soru karþýmýza çýkmakta. Türkiye toplumu iliklerine kadar yaþadýðý haksýzlýk ve hakarete raðmen, neden buna karþý koyacak cesareti gösterememekte?. Bu soruyu iki genel çerçeveyle cevaplayabiliriz.

Birinci nokta; toplumu sadece kul ve güdülmesi gereken sürü yerine koyup, korkuyu aþýlayan eðitimin verilmesi. Ýkinci çerçeveyse, sürekli askeri ve ekonomik darbelerle, veremi gösterip sýtmaya razý olmasýný saðlayan politikalardýr.

Dünyanýn neresinde olursa olunsun,siyasetteki doðru ve yanlýþlarý en kestirme yoldan anlayabilmenin tek bilimsel yöntemi, kývrak bir zeka ve derin bir genel kültüre sahip olmaktýr. Bunun gerçekleþmesi içinde çaðýn þartlarýna uygun bir mantaliteyle eðitim, kültür, plan, program ve evrensel adalet yönetimi öðretilmesi gerekir.

Bilimsel siyasi düþünceden gerçek anlamda nasiplenmeyip, sürekli vatan, din, millet ve bayrak edebiyatýna dayanan geri ve basit kültürden doðru siyaset, güç, anlayýþ ve düþünceye sahip kiþi çýkmasý beklenemez. Bu tarz siyaset okur yazarsýz insanlarýn kültürüdür.

Özellikle Türkiye'de siyasetin bilimle alakasý yokmuþ düþüncesinin hakimiyeti, sürekli ekonomik ve askeri gücü eline geçiren kültürsüz cahil insanlarýn siyaset yapmasýna büyük olanak tanýmakta.

Evrensel adalet, bilim, bilinç, bilgi, kültür, sorgulama ve objektiflikten uzak siyasi anlayýþlar, kültürlü insan niteliðine asla önem vermezler. Bunun yerine hiçbir zahmeti olmayan, sadece insanlarýn maddi, manevi korku ve cinsel psikolojik egosuna hitap eden Orta Çað siyasetiyle yetinirler.

Zeka, bilgi ve kültürün temel taþlarý olan evrensel anayasa, bilimsel eðitim ve de çaða uygun saðlýk politikalarýndan uzak, mevcut olanlarý yazboz tahtasýna çevren bir ülkede, ne zeka geliþir ne de kültür.

Çünkü her iktidar olan siyasi anlayýþ, kendinden öncekilerin kötü, yanlýþ, yalan, vatan, din ve millet haini olduðu düþmanlýðýný topluma empoze etmekte. Ve eðitim programý sürekli gericiliðe hizmet edecek þekilde deðiþtirilir.

Ondan sora vatan din, millet, ülke ve bayrak demogojisiyle ýrkçý politika yapmak en hafifinden zeka yetersizliðidir. Bu tarz siyasilerin yetiþtiði toplumlarda, halkýn siyasetteki yalanlarý analayacak zekada olmasýný beklemek hayalciliktir.

Ýstisnalarýn dýþýnda Türkiye'deki siyasi anlayýþlarýn büyük bir çoðunluðu, toplumun zeki ve kültürlü olmasýný hiçbir zaman istememiþtir. Halksa çaresizlik içerisinde okuma yazmasý olmayan insanlarýn kültürü olan din ve ýrkçý siyaset yaparak kendisine deðer biçmeye çalýþýr. Toplumda kültürel gerilik ve zekasýzlýðý doðuran diðer faktörlerse þunlardýr.

1) Her þeyden önce Türkiye Cumhuriyeti (T.C.) kurulduðu günden bu zamana kadar, birlik ve bütünlük adý altýnda herkesi Müslüman devþirme Türk olmaya mecbur etmesi. Halbuki Türklerin büyük bir çoðunluðu Müslüman olmadýðý gibi, Müslüman kültüre de tamamen uzaktýr. Cumhuriyet aldatmacasýyla Müslümanlaþtýrýldýlar.

2) Her iktidara gelen parti kendi dünya görüþüne göre yeniden bir eðitim plan, program ve yönetim anlayýþý ortaya koyup, çocuklarýn bilinçleri yazboz tahtasýna çevrilerek zekalarýnýn geliþmesi engellenmekte.

3) Devlet, toplum ve orduyu yönetme liyakatýndan uzak, sýrf din ve etnik milliyetçi kültürle yetiþmiþ zekasýz kiþilere, general rütbesi verilip her on yýlda bir darbe yapýlmasý.

4) Tüm bunlar yetmemiþ gibi bir de dünya bizi üniversiteli görsün diye, her il ve ilçeye üniversite açýp kocaman tabela asarak, lise seviyesinin altýnda eðitimle bilgili olunacaðý mantýðýnýn hakim kýlýnmasý.

Böyle bir dünya görüþüne sahip devlet yönetiminde siyasetçilerin yalan ve yanlýþ politikalarýný anlayacak zeki insanýn çýkmasý mucizelere baðlýdýr.

Bu gerçeklere raðmen her siyasi anlayýþ kendi düþüncesinin tamamen doðru olduðunu söylemesi, Türk siyasettin de yüksek derecede yalanýn varlýðýna iþaret eder. Bunu görebilmek yüksek zeka ve derin kültür iþidir.

Türkiye'de toplumun kültürel ve siyasi niteliði tahmin edilenden daha düþüktür. Ancak siyasi niceliðin yüksek gösterilmesi, devletin bilinçli dezenformasyonudur. Þu belirleme aslýnda her þeyi daha net özetlemekte.

Çaðdaþ bilimsel siyasetin mevcut olduðu ülkelerde devletler; sorumluluðunda olan olmayan her iþi en iyi þekilde ciddiyetle yerine getirip, tüm vatandaþlarýn mutlu, memnun olmasýna çalýþtýðýný kendisine inandýrdýðý için devlet, vatan, millet, bayrak sevgisi gibi bilim ve akýl dýþý þoven siyasete hiçbir zaman ihtiyaç duymazlar.

Türkiye gibi nasýl geliþeceðini akýl edemeyen evrensel hukuktan yoksun devlet ve toplumlarsa, her dakika, her saat, her gün, bilim ve mantýk dýþý vatan, din, millet, bayrak þovu yaparak ileri gittiðine inanýlmasý; her þeyin sahte ve yalana dayandýðýný kanýtlar. Þu deyim tam yerinde bir tespittir. Fazla mal haramsýz, fazla laf yalansýz olmaz ifadesi, Türk ve Müslümanlarý en iyi þekilde ifade etmektedir.