Ders kitaplarýnýn arasýnda,
Gizli gizli okuduðumuz Red Kit'ler den,
Teksas Tommiks lerden,yazýlýda hiiiç sormazlardý...

En iyi top oynayan arkadaþýmýz,
Ayhan'dý Mahallede,
Herkes onun takýmýnda olmak için can atardý,
Kimse ayaðýndan kolay kolay top alamazdý,
Bu çocuk Fenerbahçe'de bile oynar derdim.

Televizyonlarda,Beyaz Gölge fýrtýnasý,
Cümle alem,mahalle aralarýndaki,seyyar potalarda,
Ha babam de babam basket oynuyor;
Bir ben hariç,yetenek sýfýr,
Sadece seyirci makamýndayýz...

Mahalle maçlarý,o zamanki,
Fener-Beþiktaþ derbisi kadar önemli,
Ya kolasýna,ya da baklavasýna,
Onu bir kalem geç,
Birde ti'ye alýnmak var doyasýya...

Haftanýn beþ günü hava pýrýl pýrýl,
Cumartesi maç yapacaðýz,
Allah'ýn iþi iþte,her taraf yaðmur çamur...

Arada bir elbiselerle,Akdeniz Caddesinden,
Taaa Anýtkabir'e kadar,yavaþ tempoda koþ gel,
Terli terli soðuk sularý iç;hasta ol...
Eþofman nerdee o zaman.
Konvers giyen çocuklara gýptayla bakýlýyor,
Samimiysen,''Lan arada ver de ben giyeyim''muhabbetleri...

Yeni yeni satranç öðrenmiþiz,
Kendimizi Karpov,Kasparov sanýyoruz.
Herkese beþ hamlede,bilemedin on hamlede mat.
Adamlar bizden iki sene önce öðrenmiþ,
Sonra da cýný cýný dur...
Yenilmedimki,yenilmedimki,terk...

Bir türlü öðrenemedik,þu Yüzbaþý Tommiks'in,
Rütbesi niye hiç yükselmedi...