Oysa biz seninle
Acýyý deðil
Mutluluðu paylaþmayý istemiþtik
Paylaþamadýk
Þimdi ayrýlýk acýsýný paylaþýyoruz
Hem de hiç þikâyet etmeden
Neden niçin demeden
Aslýnda sana mutluluðu vermek isterdim
Ama tek baþýna verilse de
Alan bilmeyince hissetmeyince
Kabul etmeyince mutluluk bilinmiyor
Hissedilmiyor

Hasret çekenleri görürken acýrken
Þimdi biz acýnacak hala geldik
Neden niçin oldu diye sorgulamadan
Her þeye raðmen birbirimizi seviyoruz demeden
Açtýk ayrýlýk kapýsýný
Þimdi acýsýný paylaþýyoruz
Þimdi sokaklarda bizim gibi ayrýlýðýn acýsýný yaþýyor
Sessiz kimsesiz kalmýþ sanki
Bizimle beraber aðlarken
Biz birbirimizin gözyaþýný silmezken
Þimdi sokaklarda bizim gibi ayrýlýðýn acýsýný yaþýyor

Sanki keþke’leri biz dünden kaybetmiþiz
Hiç bu sözü kullanmadýk sanki
Keþke ayrýlmasaydýk hiç diyemedik
Keþke birimiz gitme kal deseydi onu da söyleyemedik
Farkýndaysan ayrýlýrken sarýlmalarýmýzda olmadý
Ýki yabancý gibi ayrýldýk
Ayný acýyý þimdi paylaþýyoruz
Mutluluðu paylaþmak var iken

Oysa þimdi bakýyorum pencereden sokaða
Biz koþuyoruz o yaðan yaðmurun altýnda
Sýrýlsýklam aþkla ýslanmýþýz kahkahalarýmýz sokaðý çýnlatýyor
Herkes þemsiyeyi ters açmýþ mutluluðumuz yere dökülmesin diye
Gölgemiz sokaðý kaplamýþ
Kuþlar baþýmýza toplanmýþ
Ýþte öylesine bir hayal içinde bakýyorum pencereden sokaða
Sokaklar bana sýrtýný dönmüþ
Seni býrakmanýn suçu bende onlarda biliyor
Ondan küskünler
Haklýlar
Býrakmayacaktým
Gitmene izin vermeyecektim
Ah keþke bu keþke o zaman aklýma gelseydi
Mehmet Aluç / Âþýk Gülveren