Gördünüz mü Hýrvatistan dört beþ milyonluk ülke Dünya Kupasýnda finale çýktý... Her ne kadar finalde kaybetmiþ olsalar da Fransa ile baþa baþ diþe diþ mücadele ettiler... Her iki takýmý da kutlamak lazým... Biz neden bu iþi götüremiyoruz, neden baþarý kazanamýyoruz bir türlü... Hýrvatlar bunu nasýl baþardýlar, bu istikrarý nasýl yakaladýlar?


Geçmiþe göre daha baþarýlý olsak da, 2002 yýlýnda ki dünya üçüncülüðümüz olsa da, yine o tarihlerde Galatasaray'ýmýzýn UEFA Kupasý Þampiyonluðunu yaþamýþ ve görmüþ olsak da sonrasýnda ne Dünya Kupasýna, ne de Avrupa Þampiyonasýna katýlmakta fazla da baþarý saðladýðýmýz söylenemez...


Tesisleþme konusunda epey yol aldýðýmýz doðrudur. Alt yapý konusunda da eskiye nazaran çok iyi sayýlýrýz, ancak yeterli deðil demek ki finallere gitme konusunda baþarýlý olamýyoruz... Milli Takýmýn baþýna yabancý antrenör de getirsek, yerli antrenör de getirsek son virajda yine baþarý hayal oluyor... Seksen milyonluk bir ülke olarak artýk bunu kýrmamýzýn zamaný geldi diye de düþünmeden edemiyorum...


Þimdilerde bir dolu futbolcumuz yurt dýþýnda ki birçok tanýnmýþ takýmda forma þansý buluyor, bu da haliyle bize gurur veriyor... Ayrýca gurbetçi futbolcularýmýz da vatandaþlýðýný taþýdýðý ülkelerin milli takýmlarýna hizmet ediyor...


Hýrvatistan gibi dört beþ milyonluk küçük bir ülke bu baþarýlarý elde edebiliyorsa demek ki yürek ve çalýþmak ile bizde bu baþarýlarý yakalayabiliriz; neden olmasýn? Yeter ki bir þeyler baþarmak için inanalým, çalýþmaktan da geri durmayalým. Bunlarý yapamazsak, geçmiþte olduðu gibi baþarýlara susamýþ olarak kalýrýz yine... Unutmayalým ki hangi spor dalýnda olursa olsun kazanýlan baþarýlar güzel ülkemizin tanýtýmýný da yapmaktadýr... Çalýþalým, çalýþalým, çalýþalým ve sonra semerelerini toplayalým çalýþmalarýmýzýn... Un var, þekerde var, iþ helva yapmaya ve helvayý yapacak ustayý iþin baþýna getirmeye kalýyor sadece...