çocuklarýn gördüðü rüyalara
kan doðranýyordu, geceler boyu sinsice
toprak, toprak gibi kokmuyordu
çiçek, çiçek gibi
insan gibi insan; ara ki bulasýn.

bulutlarýn renkleri
bu kadar mý tatsýz tuzsuz olurdu
bu kadar mý çekilecek çilelerimiz
bu kadar mý insan ölüm solurdu
yoksa daha var mý
daha aðlayacak mýyýz, kararacak mý gecelerimiz.

topraklarýnýzý satarken zalimlere parayla
bir gün ummuyordunuz
bizi bu topraklardan atarlar sýrayla
nereye varýr bu memleket
bütün vicdanýnýzda açýlacak yarayla...

Osmanlý hey!!!Osmanlý
beðenmediðimiz efendilerimiz
bak þu Kudüs'ün halini bir gör
o zaman sana çekilen ihtar
hemen burayý terket
terket de sýzlasýn Selahaddin Eyyubi'nin kemikleri...

iþbirlikçiler, aðlayýn sýzlayýn
topraklarýnýzý satýn
eþyalarýnýzý atýnýzýn terkisine atýn
kader nereye sürüklerse
sonra birbirinizin sýrtýný sývazlayýn,iyi iþ yaptýk be diye...

yýllar sonra
Mescid-Ý Aksa'da aðýz tadýyla
bir Cuma Namazý bile kýlamýyorsan
bir dua bile edemiyorsan, ben ne yapayým
sen aðla dur ihanetine...

ondan sonrada medet bekle
Nostradamus'un bu konuda ki kehaneti ne...