..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
Avukatlar da bir zamanlar çocuktular herhalde. -Charles Lamb
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katýlýmý
Yazar Kütüphaneleri



Þu Anda Ne Yazýyorsunuz?
Ýnternet ve Yazarlýk
Yazarlýk Kaynaklarý
Yazma Süreci
Ýlk Roman
Kitap Yayýnlatmak
Yeni Bir Dünya Düþlemek
Niçin Yazýyorum?
Yazarlar Hakkýnda Her Þey
Ben Bir Yazarým!
Þu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm baþlýklar  


 


 

 




Arama Motoru

ÝzEdebiyat > Þiir > Bireysel > Leyla Maviþ




16 Aðustos 2018
Düþüþ1  
Leyla Maviþ

:HEA:
bir hýþýmla girdim mavi’ye
noldu dedi memet
midem dedim
midem bulanýyor
kusmaya yer arýyorum
bir peçete uzattý aceleyle
gözümü sildim
peçeteye baktým
kupkuru
bir daha
bir daha sildim
gözlerime dokundum
kupkuru
dýþarý çýktým
bir sigara yaktým     
aðlýyor olmalýydým
anlam veremedim
ikinciye uzattým elimi
önder abi geldi
yüzüme bir baktý
ne oldu dedi gülerek
hislendin mi
hayýr abi dedim
aceleye getirildim
olsun aðlama dedi
dünya küçük diyorlar
aðladýðýmý nasýl anladýðýný düþündüm
sonradan geldi aklýma
mavideki son aðlayýþým bu, ilk deðil ya
hem her gün mutlaka birileri aðlayarak geçiyordur pasajdan
önder abi bilirdi böyle þeyleri

nalan girdi içeri
hadi dedi
otobüsü kaçýracaðýz
ben zaten son otobüsleri kaçýrmaya meyilliydim hep
kalktým
dönüp dedim ki memet’e
bizim bir fotoðrafýmýzý çeksene
sarýldým önder abiye
gülümsedim
uzattý memet fotoðrafý
garibime gitti
gözlerim þiþ çýkmýþ fotoðrafta
önder abiye baktým gülüyor
ben aðlamaklý çýkmýþým
kim baksa böyle derdi bu fotoðrafa
sonra durdum
böyle olmamalýydý bu fotoðraf
leylaya sordum
neden dedim ben aðlarken önder abi gülüyor bu fotoðrafta
o söyledi
çünkü dedi
o, sen yine bir gün gelirsin sanýyor
sen gelmeyeceðini biliyorsun
sarýldým ikisine de
son kez çýktým mavi’den
oku sokaðý boyunca yürüdüm
köþeyi döndüðüm an kaybettim ilk rengimi
kafamý kaldýrdým göðe
gök lekesiz bir mavi olur bu mevsimde
bunu herkes böyle bilir
bunu ben de böyle bilirdim
ama deðildi bu sefer
bembeyazdý gök
içtiðim sigaranýn paketinden bilirdim ben bu maviyi
göðün þaþkýnlýðýyla bir sigara içeyim dedim
pakete takýldý gözüm
paket siyah beyazdý
hayret içinde göðe bakarak yürürken
bir küçük oðlan çocuðuna çarptým
saçlarýnýn sarýsýndan bilirim böyle çocuklarý
gözleri mavi olur
gözleri kesin mavi olur
kaldýrmak için eðildim elimi uzattým
yüzüne bir baktým þöyle
fakat o da ne
böyle siyah mý olur
gözleri simsiyahtý
dehþete kapýldým gözlerin karasýndan
leyla dedim
leyla
ya mavinin mavi olduðunu unutursam ben?

nalan telaþlý telaþlý bir araya getirdi çantalarý
þöyle bir baktým çantalara
neresinden baksan kitap yükü
içinizde taþýdýðýnýz yetmiyordu dedi leyla
susturdum leyla’yý
çantayý aldým sýrtýma
durdum bir anda
az kalsýn unutuyordum
kýzlar dedim nalan’a
oyalanmadan al gel hadi dedi nalan
koþarak gittim
aldým azimeyle gülþaný
bir karton kutuya yerleþtirdim
azimenin son mor çiçeði kurumuþtu
kimbilir dedim
bir daha ne zaman açar
döndüm dedim ki hüseyin abiye
hüseyin abi
remzi hocaya selam söyle
ben çiçekleri götürüyorum
þiiri yarým kalacaðý için üzgünüm
kopardým son mor menekþeyi
çantadan bir kitap çýkarýp arasýna sýkýþtýrdým
aldým kýzlarý
çýktým ordan da

dýþarý attýðým ilk adýmda ikinci rengimi kaybettim
aceleyle yürürken bir camekanda kendime takýldý gözlerim
sabah mor bir kazak giydiðimi anýmsadým
durdum birden
tepeden týrnaða süzdüm kendimi
nasýl olur dedim
nasýl siyah bu kazak?
kafamý kaldýrdým
yükselip gidiyor bir balkonda bir sarmaþýk
herkes bilmez mi bu sarmaþýðýn mor çiçekler açtýðýný
baktým çiçeklere
çiçekler siyah beyazdý
biraz daha arttý korkum
sordum leylaya
leyla dedim
azime mor çiçekler veriyor
ya dedim ben morun da mor olduðunu unutursam?

Geç kalýyordum
Hýzlandým
Geldim durdum nalan’ýn beklediði yerin karþýsýnda
El etti nalan
Hadi dedi
Geç artýk þu karþýya
Dedim çok araba var nalan
Hem öyle alelede geçilmiyor karþýya
Elinde iki çocukla
Yüklendik yükümüzü
Bindik bir yeþil otobüse
Yirmi dakika sürmedi yol
Ýnecek vakit döndüm baktým kýzlara
Gülþan’ýn parlak yeþil yapraklarýndan biri kýrýlmýþ
Sallanýyor dalýnýn ucunda
Çiçek ne yapsýn dedim
böyle de çýkýlmaz ki yola
koparýp aldým yapraðý
koydum onu da kitabýn arasýna
inmeden önce bir göz gezdirdim otobüstekilere
neden arttý bu siyah beyazlar dedim
siyah beyaz bir otobüsten indim
siyah beyaz bir þehirlerarasý otogar yazýsýna döndüm yüzümü
siyah beyaz bir çantayý geçirdim sýrtýma
siyah beyaz girdim otogara

on dokuzuncu peronda
siyah beyaz bir otobüsü beklemeye baþladým
yorulduðumu farkettim
oturacak bir yer bakýndým
yaþlý bir adama takýldý gözüm
tek oturuyordu bankta
bankýn diðer yarýsýna poþetini býrakmýþtý
oraya doðru yürüdüm
siyaz beyaz yürüdüm

oturmak istediðimi anlayýnca aldý poþetini
kucaðýna býraktý
bir sigara çýkardým
sonra bir tane daha
üçüncüyü almak için çantayý yokladým elimle
kalktý yanýmdan
elinde poþetiyle on dördüncü perona yürüdü
siyah beyaz yürüdü
beni yükümden utandýran yüküyle bindi otobüse
üçüncü sigaramý yaktým ben
siyah bir duman üfledim beyaz göðe doðru
siyah beyaz koktum

sonra nalan geldi yanýma
bu otogarda siyah beyaz çekilmiþ bir fotoðrafýmýz vardý nalan’la
nalan o zaman bana otogarlar hep siyah beyaz mý olur leyla demiþti
o zamanlar çok düþünmemiþtim ben bunu
döndüm dedim ki nalan’a
nalan
otogarlar hep deðilse de
otogarlar en az bir kere siyah beyaz olur
çünkü en az bir kere son kez gelirsin bir otogara
sustuk biraz
þöyle bir bakýndým
tek tük renkler kalmýþtý etrafýmda
on dokuzuncu perona girdi otobüs
kalktýk
otobüse doðru yürürken elimdeki kitabýn içinden
kalemim düþtü yere
siyah beyaz bir ses çýkardý
döndüm baktým
bütün siyah beyazlar içinde
bir turuncu ne kadar turuncu olabilirse
o kadar turuncuydu kalemim
eðildim
kutsal bir kitabý alýr gibi aldým son rengimi yerden
koydum kitabýn arasýna
hareket etti 13.00 otobüsü

elimdeki son rengin heyecaný
ve otogarýn biraz ilerisindeki nergiz apartmanýný son kez olsun göremeyeceðim korkusuyla
çýktým siyah beyaz otogardan
yaklaþýnca eðdim baþýmý göreyim diye
gördüm
ordaydý iþte
siyah beyazdý o da
çevirdim baþýmý
koltuða yasladým
defteri çýkardým çantadan
henüz unutmadýðým renkleri hatýrlatacak
ve nergiz apartmanýna dair bir þeyler yazmasam olmazdý
temiz bir sayfa açtým defterden
kalemi çýkardým
baktým
evirdim çevirdim elimde
siyah beyazdý…



Söyleyeceklerim var!

Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.

Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.


 


ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.

Yazarýn bireysel kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Ýkikereikidört
Sylvia Çýkmazý
Dönüþ
Zorunlu Baslik
Zorunlu Baslik 2
Bekleniþ
Bekirlere
Zorunlu Baþlýk 2
Yasak
Menekse


Leyla Maviþ kimdir?



Etkilendiði Yazarlar:
Hasan Huseyin Korkmazgil


yazardan son gelenler

 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © Leyla Maviþ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.