Mürekkebimin bittiði yere kadar yazabiliyorum,
Zamanýn akýþýný gözden geçiremiyor insan.
Solumda yaþatabildiðim kadar yaþatabileceðim seni, hayatta kalabildiðim kadar.
Hançerin sýrtýma bir ömür saplanacak bahardan bahara.
Her geliþinde kendimi affa vurup affedeceðim seni,kalbimi her parçaladýðýnda...
Yine kendimi avutacaðým sana dair.
Þiirlerimde konuþacaksýn,mýsralarýmda susana dek.
Biliyorum,vedalar canýný acýtýr insanýn.
Tek çözüm yolu bu diyebileceðim tek parça bir elveda,
Çalacak ansýzýn kapýnda.
Kalbimin ritimleri sarsacak bedenini,sen hep güçlü kal.
Yine her zamanki gibi keskin bakýþlarýnla bak hayata.
Unutma, gülü seven dikenine katlanýr sen de ölümüme katlan.