Genel olan alan etkisi ile özel olan alan etkisini ya da genel olanla, göreceli olaný ayýrmak; farkýna varmak gerekir. Özel olanlar da görece bir seçicilik ve seleksiyondurlar. Havanýn soðukluðu, yer çekimi gibi alan etkisi çevredeki her þey üzerine bir baský basýnç olmakla “genel bir alan etkisidir”.

Çevrenin genel benzerliði içinde benzemez iliklerin de bir baský ve basýncý vardý. Ya da çevrenin genel benzemez ilik içinde benzerlikler vardý. Bu benzerlikler çekimiydi. Ya da benzerlikler içinde benzemez olanlarýn itmesiydi. Kýsaca alan etkisi çevredeki olgu, olay, süreç ve her bir var oluþlara farklý farklý etki ve yansýma olmakla bir benzerlik seçilimi de ortaya koyuyordu.

Bu seçilim nedenle benzerlikler çekme birikme ve kümelenmeydi. Ýtme, ayrýlma ve seçilmeydiler. Kýsaca benzemezler arasýndaki benzerlikler, ‘aitlikti’. Aitlik duygusuydu. Sosyal oluþun birinci adýmýdýr. Ben nerden geliyorum? ben neyim? Ben neye aitim? demenin groteski anlamasý böylece benci aitlik duygusu ve aitlik dayanýþmasýydý. Aitlik duygusu bir yapý inþa biçimi deðildir.

Yani aitlik duygusu olan bilinç kümelenmeydi. Kümelenme duygulu süreç kendi alanýný gerektiði gibi inþacý durumu ile parçalý sürekli edemiyordu. Ama aitlik kümelenmesi sürü üzerinde totem aitliðin ortaya konuþunu hazýr eden, hazýr bir durumsaldý. Yapýcý ve inþacý olan durum, aitlik duygusu üzerine, aitlikten fazla olan ve fakat bir alan içinde aitliði de gözeten organize olacaktýk (þeydi).

Þu hâlde aitlik seçilimi olan durum benzemezler itilmesi de olmakla; benzerlerin güvenlik saðlama ve birlikte zaman geçirme çekimi içinde olmalarýyla, benzer etkiye benzer tepkiyi büyütebilmeleri neden ile görece özel bir alan etkisiydi. Aslýnda benzerler de birbirini iterler. Týpký artý deðerli durumun artý deðerli durumu, eksi deðerli hâlin de eksi deðerli durumu, itmesi gibidir. Üç sorunsallýydý.

Yani ayný benzerlikle hem zýttý olmayanýn birbirine dönüþüp belirememesi gibi sorunla baþ baþaydý. Hem de farkýna varýlan küme olucu birikme içinde ayný benzerliðin birbirini itmesiyleydi. Benzerlikteki zýtlarýn birbirini çekmesiyle eþleþiyordu.

Benzerler arasýndaki zýtlýkla, aðaçta meyveye uzanýrken uzun boylu olmak, tehlike anýnda ya da bir gözetleme anýnda gizlenen kýsa boylu olmakla eþleþen bir çekim ve seçimdi. Benzerler arasýndaki her cambazlýðýnýz birbirini itiyorsa; benzerin benzemez ligiyle cinsel oluþunuz birbirini çeken eþleþmeydi.

Böylece var olanlarýn benzemez olanlarýna göre ve benzer olanlarýn da benzemez ligiyle ( karakter, huy, akýllý oluþ, aptal oluþ, güzel çirkin oluþ, hýzlý koþma, iyi duyma gibi) dýþta ve içte pek çok ortak paylaþýmlarý, ortak özellik yöntemiyle benzer etkilenme yolu ile benzer ortak tepki verme birleþmeli olmalarýnýn çekim kolaylýklarý ve empatileri olmakla benzerlerin “birbirini iten gücü aþan” bir zýt çekim kuvveti vardý.

Bu durum birbirini iten atom çekirdek kuvvetlerini bir arada tutan yasa kuvvetin; sosyal oluþ gibi bir durumla, atom çekirdeði oluþun kendisini baþka bir boyut ve baþka bir düzlemde baþka bir enerji düzenli olan bir özelliðin içinde beliren giriþmesi olmakla bu; sosyal oluþla ortaya konan “benzerliðin benzeþmezliðiydi”.

Ya da þöyle söyleyelim. Atom çekirdeðini bir arada tutan yasa; aitlik duygusu taþýyan yapý izolasyonlar içinde olmasaydý; benzer yasanýn benzer belirimi, sosyal oluþ gibi baþka enerji düzenleri içinde de olamazdý.

Yani atom çekirdeði içinde birbirini iten proton hareketine raðmen atom çekirdeðini bir arada tutan yasa; aitlik duygusu taþýyan yapýlar içinde benzerlerin birbirini itmesi olmaktadýr. Atom çekirdeði yapýsý içindeki benzerlerin birbirini iter oluþ durumu, bir þekilde sosyal oluþ içinde de kendisini duyurtan, kendisini tekrarlayan kesikli sürekli ve görece özel durumdu.

Yani çekirdekteki benzerlerin birbirini itmesi kuralýný aþan baþka bir baðýntý yasa, baþka bir zaman mekân; sosyal oluþ gibi baþka bir enerji biçimiyle bir belirme ve yansýmasýný veriyordu. Çekirdekte olanla sosyalde olanlar birbiriyle aynýlaþamaz; birbirine indirgenemez olmakla bir ve ayný yasanýn baþka düzlemin olgu ve olaylarý içindeki belirim þekliydiler.

Özne-özne; nesne-nesne; özne nesnel ile oluþ ve olgu olay baðýntýlarýnýn her biri bir alan iliþkisi ortaya korlar. Ve bu etki alan içinde olan her bir durumla, her bir durumun, her birinin birbirine eðim ile birbirinin direncini de oluþurlar.

Örneðin içinde olduðunuz organik sosyo toplumun anlayýþýna göre "kendi kendinize ben okuyup adam olacaðým" dediðinizde, bu söyleminizin sizin üzerinizde bir alan etkisi vardýr. Alan etkisinin de modüle edilen bir büyü ya da ipnotize ediþi vardýr.

Açlýðýn giderilmesi için doðaya yönelirsiniz. Doðaya yönelme gibi sosyo topumun da siz yönelten saðlayýcý kolektif bir alan etkisi vardýr. Sosyo toplumun saðlatýcý alan etkisinden ötürü ortaya koyduðu birçok tasvipleri (uygun bulduðu onamalarý) vardýr. Bu tasviplerden birisi de insan olmaktýr.

Saðlatan sosyo toplumun insan olmak baðlamýnda “açtýðý tasvipken bir alan yönü içine doðru” sizleri yönlendirecek olan bir alan etkisi vardýr. Eðer bu alan etkisi içindeki davranýþlarýnýz insan olma ise alan yönü olarak gidilecek yolunuz bellidir. Yani gidilecek olan ve belli olan yol, kendinizi karþýnýzdaki kiþi yerine koymanýzdýr.

Yani yol empati yapmakla karþýnýzdakini anlama metodolojisi olmaktadýr. Veya daha gerçekçi, daha somut biçimde insan olmak ve insani olmak emek üzerinde mütekabiliyeti olan alan etkili, alan yönü anlayýþýnýz olmakla besbellidir.