Felsefe; evren, dünya, canlý ve cansýz varlýklarý araþtýrýp inceleyen bilimsel düþünce demektir. Ýnsanlýk var olduðu günden bu zamana kadar, özellikle insan yaþamýna her zaman iki felsefi yapý yön vermiþtir. Bunlardan birisi Metafizik, diðeri Materyalizmdir.

Metafizik Ýdealist Düþünmek; insanýn düþünce ve iradesini hiçe sayan, en büyük güç olduðuna inanýlan tanrýcýlýða baðlýlýktýr. Ve bu mantýk bilimsel araþtýrmalarýn tanrýya þirk koþmak olduðunu ileri sürerek, her türlü bilimsel geliþmeye düþmanca bakan anlayýþtan ibarettir.

Materyalist Felsefi Düþünce; evren, dünya, canlý ve cansýz varlýklarý inceleyen, insan bilgisine büyük deðer veren bilimsel düþünce bütünüdür. Ýþte modernite ve modernizm, materyalist felsefenin bir icadý olup, insan yaþamýný deðiþtiren bilimsel devrimlerin adýdýr.

Toplum ve bireyin temel yaþam dayanaklarý olan dil, din, düþünce, siyaset, ekonomi ve teknik araçlarda yaratýlan devrimler ile, ilkel yaþam arasýndaki temel fark, modernite aracýlýðýyla bilince çýkarýlmýþtýr. Moderniteden hareketle türetilen Modernizm, 16.yüzyýlda Avrupalýlar tarafýndan var edildi. Bunun geliþmesini saðlayan felsefeci ve bilim insanlarýndan Anthony Giddens, Karl Marx, Max Weber ve Emile Durkheim önde gelen isimlerden sadece bir kaçýdýr. Modernite ve Modernizm Fransýzca kökenli olup çaðdaþ ve yenilik demektir. Çaðdaþlýk ve yeniliklerin modernlik olabilmesi için, her þeyden önce bilimsel felsefi düþünceye dayanmasý gerekir. Bu da Materyalist felsefeden baþka bir düþünceyle mümkün deðildir.

Materyalist felsefeyi kabul etmeyip, metafizik düþünceye göre yaþayan toplumlarýn modernlikleri, sahtekarlýk veya taklitçiliktir. Taklitçilik geliþmemiþ, akýl yürütemeyen, gördüðünü tekrarlayan zeka darlýðý demektir. Bu yapý doðru olaný da yozlaþtýrmaktan baþka bir iþe yaramaz. Metafizik düþünceye sürekli baðlý kalan toplumlar, modern olamayacaklarý gibi modern görünenlerse çað dýþý, geri, cahil ve sadece dýþ görünümle yetinen topluluklardýr. Ýdealizmin ilklerini uygulayan bütün toplumlar saðlýk ve eðitim baþta olmak üzere, diðer modern teknik araçlarýn hiçbirisinin üretemiyorlar. Her türlü araç ve gereci baþkalarýndan satýn alýrlarken, bazý yedek parçalarý üretmekle yetinirler.

Modernizme karþý çýkýp, yan veya montaj sanayi üretimine dayalý ülkeler, esasýnda baðýmsýz da deðildirler. Çünkü yaþamýn temel kaynaklarýna cevap olacak araç ve bilimsel metoda sahip olmadýklarý için sürekli birilerine baðýmlý yaþarlar. Ýdealizme sarýlýp her türlü araç ve tekniði dýþarýdan aldýklarý halde, baðýmsýz ve modern olduðunu söyleyen yalancý ülkelerden birisi Türkiye'dir. Türkiye'nin durumu bu noktada olduðuna göre, diðer idealist ülkelerin daha rezil bir durumda olduklarýný rahatlýkla ifade edebiliriz.

Diðer taraftan materyalist bilimsel yapýyý kabul edip kavramýþ toplumlar, çaðýn geliþimine en uygun ilerlemeyi sürdürdükleri için, en az sorunla yaþarlar. Zaman zaman ortaya çýkan büyük sorunlarýný dahi kolayca çözme imkanýna sahip olduklarýný bütün dünya biliyor. Yaþanan gerçeklerden anlaþýlacaðý gibi modern olmak isteyen kiþi, toplum ve devletler; “Diyalektik Materyalist Felsefenin” Evrim Teorisine inanýp bu çerçevede hareket etmeleri þarttýr. Çünkü Evrim; her þeyin neden ve nasýl deðiþtiðini sorgulayýp bilimsel sonuca oturtmaktýr.

Bilimsellik ise; insanýn bilinç yapýsý ve eðitim baþta olmak üzere, sosyal yaþamýnda engel teþkil eden ne varsa hepsini atmakla iþe baþlar. Bunlarýn yerine mantýk ve bilim çerçevesinde daha kolay, yeni teknik araç ve sistemler icat edilerek gerçekleþtirilir. Geçmiþte ve günümüzde icat edilen modern yaþamýn ilkelerinden seküler, laik, demokratik ve özgür düþünme biçimi, Materyalist felsefecilerin bir icadý. Buna raðmen modernizmi moda adýyla yozlaþtýranlar içerisinde yine, idealistler en önde gelenlerdir.

Modernite ve modernizm, materyalist felsefi düþünceyle böyle bir gerçekliðe sahipken, metafizikçi Ýslam'a baðlý Türkiye gibi devletler, modernizmden ne anlamaktadýrlar? Bizim açýmýzdan burasý daha büyük bir önem taþýyor. Türkiye toplumunun modernizm adýna bilim dýþý yaþadýðýný, Türkiye Cumhuriyeti'nin (T.C.) temel ilkeleri ve mevcut Anayasa net bir þekilde gösteriyor. Ýstisnalarýn dýþýnda, toplu yaþayan insanlarýn düþünce, yaþam ve dünyaya bakýþlarýný, devlet yönetimlerinin sahip olduklarý felsefeye baðlý eðitim sistemi belirler. Türkiye Cumhuriyeti'nin felsefesi metafizik idealizm olduðuna göre, devrim olarak topluma öðretilen her þey yalan ve þovdan ibarettir. Bunun analizinini þu örneklerle yapabiliriz.

Cumhuriyet veya Atatürk ilkelerine göre oluþturulan Anayasa, Metafizik Ýslami düþüncenin açýk özetidir. Ýslami metafizik toplumlarýn modernliði, dinleri gereði hep yüzeysel, giyim ve dýþ görünüme dayanan talikçilikten ibarettir. Bu anlayýþýn bilimsel düþünceyle uzaktan veya yakýnda bir baðlantýsý bulunmuyor. Hiçbir þekilde buna modernizm denilemeyeceði gibi, metafizik Ýslami düþünce her zaman modernizme zýt ve karþýdýr. Ýlkel, iþlerliði çoktan bitmiþ bazý uygulamalar sayýlmazsa, taklitçi idealizmin en ufak bir yeni icadý bulunmuyor. Ayný mantýktan hareket eden Atatürk'ün kýlýk kýyafet ve harf deðiþikliðini büyük bir devrim þeklinde göstermekte, esasýnda bilimsel felsefeden uzaklýðýn açýk kanýtýdýr. “Kýlýk Kýyafet ve Alfabe Deðiþiminin” bilimsellikle alakasý olmadýðýný þu gerçeklerden anlýyoruz.

Erkeklerin takým elbise kravatlý olmasý ve kadýnlarýn saçýný baþýný açýp etek ve pantolon giymesi hiçbir topum için bilimsel buluþ olarak görülemez görülmemiþtir de. Giyim ve kuþamýn bugüne kadar kiþi ya da toplumun düþüncesinde en ufak bir deðiþiklik yarattýðýný kim gösterebilir? Bu konularla ilgili Ruslarýn þu atasözü çok güzel bir örnektir. Biz insaný giyimine göre karþýlar, bilgisine göre de uðurlarýz. Ayný þekilde bizde de güzel deyimler mevcuttur. Örneðin Eþeðe altýn semer vurmakla, eþek eþekliðinden kurtulmaz. Atatürk'ün en büyük devrimi olarak gösterilen “Harf Deðiþikliði” bir devrim deðil, sadece deðiþtirmektir. Bir þeyin devrim olabilmesi için dünyada görülmeyen ya da bilinmeyen yeni bir þeyi icat etmekle olur.

Devþirme Osmanlý'nýn kullandýðý Arap Harflerini, Cumhuriyet yönetimi terk edip, Latin Harflerine geçmesini devrim olarak görmek düþünce yoksunluðudur. Çünkü Latin harfleriyle kravatlý ve kravatsýz Ýslami gericilik devam ettirildiðine göre, Cumhuriyet modern deðil taklitçi ve þovmendir. Böyle bir modern anlayýþ, sadece dil ve kültür genetiði bozulmuþ düþünemeyen devþirme yapýlarda görülen bir durumdur. Bu yüzden hiçbir konuda gerçek bir deðiþim ya da yenilik yapýlamadýðý için, Türkiye bin yýldýr yerinde saymaya devam ediyor.


Cemal Zöngür