Ýstanbul’a yaðmur yaðýyordu
Ýhtiyar bir kadýn, sýrtýnda odun taþýyordu.
Belini büken, sýrtýndaki odunlar mýydý?
Yoksa, hayatýn aðýr yükü müydü?
Islatmýþtý yaðmur,
Örtüsünden süzülen ak saçlarýný

Ýstanbul’a yaðmur yaðýyordu
Göz yaþlarým yaðmura karýþmýþ akýyordu
Bastýrýyordu içimdeki feryadý, firen sesleri

Ýstanbul’a yaðmur yaðýyordu
Kýrýk bir þemsiye yola atýlmýþtý,
Beynimi hoplatýyordu siren sesleri
Kalbimin feryadýný kimse duymuyordu

Ýstanbul’a yaðmur yaðýyordu
Kenar mahallenin birinde,
Boðuyordu fakirlik deryasý
Yaðmurun bozguncu selini

Ýstanbul’a yaðmur yaðýyordu
Boðaz, tüm asâletini sergiliyordu
Nasýlda örtüyordu gece,
Onun iki yüzlü, hoyrat çehresini
Sanki temizleniyordu yaðmurda
Âdi bir mücrim gibi günahlarý

Ýstanbul’a yaðmur yaðýyordu
Gece neden aðlýyordu!