KARANLIK KALPLERE IÞIK OLUP AYDINLATALIM
Bizler, karanlýklarýn aydýnlanmasý için neden gayret sarf etmek istemiyoruz?
Ýlk önce karanlýklarýn aydýnlýða çevrileceði yollardan bahsederek bu yazýmýza baþlayalým.Umut ,sevgi, bilgi, akýl ve bu bahsettiðim ýþýklardan baþka diðer ýþýklar.
Baþta umuttan yoksul olmamalýyýz ; umut yoksulluðuna düþersek karanlýklarýn aydýnlanmasý için ilk ýþýðýn yanmasýna engel oluruz. Sonra sýra ile sevgi ,bilgi, akýl ýþýklarýndan mahrum bir hale geliriz ve daima karanlýðýn içinde kalmaya mahkum oluruz. Yolumuzdaki bu ýþýklarýn sönmesiyle cehalet, ümitsizlik ve buna benzer zorluklarýn içine düþerek büyük bir karanlýðýn içinde sürükleniriz. Cehaletin, ümitsizliðin elinde esir olmamalý, daima ümit ve bilgi ile hareket etmeliyiz. Cehalet, ümitsizlik, sevgisizlik ve diðer aydýnlýk düþmaný olan kötülüklerden uzak kalmalýyýz. Ýlime saygý duymalý, ilmin ve bilimin her daim bizim ýþýðýmýz olacaðýný bütün insanlarla paylaþmalýyýz.
Peygamber Efendimiz Hazreti Muhammed Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in þu güzel sözünün benim anlatmak istediðim gerçeði yeterince ortaya koyduðu kanaatindeyim.:’ Dünyayý isteyen bilime sarýlsýn, ahireti isteyen bilime sarýlsýn,hem dünyayý hem ahireti isteyen yine bilime sarýlsýn. ‘Bu söz ilime ve bilime ne kadar önem verilmesi gerektiðini anlatan bir peygamber sözüdür. Bu güzel sözün ne kadar aydýnlatýcý olduðunu görmemiz gerekmektedir. Adalet timsali olarak da bilinen dört halife döneminin ikinci halifesi olan Hazreti Ömer Radýyallahu Anh’ýn þu güzel sözü de cehaletin hayatýn en büyük karanlýðý olduðunun en büyük kanýtýdýr:’Yalnýzlýk cahil insanlarla oturmaktan daha hayýrlýdýr.’
Kafamýzý , kalbimizi cehaletin ümitsizliðin karýþtýrýp bizleri karanlýk yollara sürüklemesine var gücümüzle engel olmalýyýz. Karanlýk yollarýn aydýnlatýlmasý konusundaki ýsrarýmýzdan bir ömür vazgeçmemeliyiz. Ýlimin ,bilimin girdiði her neresi olursa olsun oralarýn kapýlarýný cehalete ne pahasýna olursa olsun kapatma çabasýný sarf etmeliyiz.
Sadece bir yoldan bahsetmeyeceðim bu yazýmda,birkaç yol olduðunu da baþta yazmýþtým. Sevgi de karanlýðýn yok olmasýnda en büyük etkenlerden bir tanesidir. Bu güzel duygu insanlar arasýnda yayýldýðý takdirde sevgi, bilgi ,ümit ,akýl ve diðer ýþýklar yandýðý sürece karanlýklar çabuk sonlanýr. Yerli yabancý birçok düþünür sevgi, bilim ve diðer ýþýklarla ilgili ,yol gösteren,çok manalý ,güzel kelamlar etmiþlerdir. Ben karanlýk yollarýn aydýnlatýlmasý konusunda ýsrarcý olmamýz gerektiðini söylüyorum. Karanlýðýn esaretine girmeyelim ve sadece kendi yolumuzun deðil bizlerden sonraki nesillerin de yollarýnda ýþýklarýn yanmasýnda faydamýz olsun. Baþta kendimiz karanlýk yollardan çýkalým ki bizden sonrakiler bu yollarýn yürünmemesi gerektiðinden emin olsunlar. Bizler, yürüdüðümüz yollara ýþýklar yakýlmasýna engel olursak bizden sonrakilerin durumu daha berbat bir hal alacaktýr. Küçüðe sormuþlar ’Ne yapýyorsun?’ küçük sorulana þu cevabý vermiþ:’ Büyüðümden gördüðümü yapýyorum.’ Yani bizler bir þekilde küçüklerimizin yoluna umut, sevgi ,bilgi ve diðer ýþýklarý yakalým ki onlarda o yanan ýþýklarý söndürmeden yollarýna devam etsinler.
Ben þahsen þu sözleri çok duydum zamanýnda, hala da duymaya devam ediyorum .özellikle okuma konusunda. Diyorlar ki çocuklarýna ‘Okuyup da ne olacaksýn baþýmýza, baþbakan mý cumhurbaþkaný mý olacaksýn! Sen okuyacaðým dersen, o okuyacaðým derse yapýlmasý gereken iþleri kim yapacak!’ Bu sözlerle çocuklarýmýzýn beyinlerini bulandýrmayalým. Aksine ilim öðrenmeleri için elimizden gelen çabayý gösterelim. Cehaletin, ümitsizliðin , sevgisizliðin kalplerimizi esareti altýna almasýna müsaade etmeyelim. Yukarýda bahsettiðim gibi cahil olma yolunu deðiþtirip ilim , bilgi yolunda yürüyelim ki yarýn’ Ne yapýyorsun?’ diye sorduklarý zaman bizden küçük olanlar þunu diyebilsinler:’Bizim büyüklerimiz cehalete bir çelme takýp, ilim bilgi yolunda yürümeyi seçtiler. Bizde bize gösterildiði üzere ilim, bilgi yolunda yürümeye devam ediyoruz ,devam edeceðiz.’ Böylece bu iki güzelliðin yollarýný karanlýktan birer ýþýk olduðunu fark etsinler ve kendilerinden sonrakilere de fark ettirebilsinler.
Ýsyankar olmamak da karanlýk yollara tutulan ýþýklardan bir tanesidir. Ben þahsen þu soruyu çok duyuyorum, bir yazýmda da bahsettim sanýrým siz deðerli okurlarýma o sorudan. Diyorlar ki ‘Gözün þu anda açýlacak olsa açýlmasýný ister misin? ‘Ben cevabýný hayýr olarak veriyorum.Ýsyan etmedim körlüðümden dolayý .Ben her zaman þunu söylüyorum:’ Ben körlüðüme isyan etmiþ olsa idim hayatýmda elde ettiðim güzelliklerden mahrum kalýrdým. Aksine körlüðüm isyan edilecek bir engel deðil benim karanlýk yollarýma tutulan parlak bir ýþýktýr.’
Ben körlüðün bir engel olmadýðýný savunurum her daim. Tamam bedenen görmüyorum, bazen bir yerlere takýlýp düþüyorum ama bu benim beden gözümün kör olmasýndan deðil ; insanlarýn körlerin var olduðunu unutup bu dünyada bir tek biz varýz düþüncelerinden sýyrýlmak istemedikleri için ve kalp körü olmalarýndan kaynaklý bir olaydýr.
Bu da cehaletin elinde oyuncak olmalarýna ve karanlýk yollarda bocalamalarýna büyük bir sebeptir. Bizler karanlýk yollarýn aydýnlanmasýna yardýmcý olalým, ýsrarla kalpleri karanlýklardan çýkarma çabasýnda olalým. Kalplerimizi sevgiye, kafalarýmýzý ilime yönlendirelim. Bilgiden mahrum kalýp cehaletin kucaðýnda oradan oraya kum taneleri misali savrulmayalým. Karanlýklarýn aydýnlanmasý yolunda ýsrarcý olmaya ömrümüzün yettiði yere kadar devam edelim. Ümit ,sevgi, ilim, bilgi düþmanlýklarýna son verelim.
Hayata sevgi ile umutla bakan bilim sevdalýsý, bilgisini paylaþmaktan gurur duyan nesiller yetiþtirelim. Cehaleti, düþmanlýðý kýsacasý bütün kötülükleri birlikte bitirelim.