Yolun ortasýnda duruyordum. Zaten pazar yeri olduðu için, oraya arabasýný sürecek kadar,cesaret sahibi þoförler geliyordu birtek. Sadece çocuklar beni farkediyordu. Meraklý bakýþlarý altýnda, onlara gülümseyerek baktýðýmda, önce yaný baþlarýndaki ebebeynlerine bakýp, daha sonra bana verdikleri kaçamak gülümsemeler ya da somurtmalar görülmeye deðerdi. Sadece miniklerin gördüðü bir hayalet gibiydim. Herkes o kadar meþguldü ki kendi iþiyle. Zararýna satýlan karpuzlar adet üç lira , kokusu burunlarý çaðýran mýsýr koçanlarý, hele salkýmýyla, kokusu çileðe karýþan domates, seni, ekmeði peyniri kapýp orada oturmaya davet ediyordu. Biraz ötede, uzun, beyaz saçlý, harley motorlu, yetmiþlik genç, motorun yanýndaki, þýk, deri çantalara sýðdýrmaya çalýþtýðý sebzeleri ile karizmayý ne kadar zedelediðinin farkýnda veya umurunda deðildi. Orada herkes, ayný ayara gelmiþti, kim olursa olsun.
Çýðlýða kafamý kaldýrdýðýmda, bebek arabasýndaki, haylaz çocuðun, büyük bir ihtimalle, ev hanýmý olduðu belli, -hafif þiþman, saç baþ daðýnýk, üstü baþý acele giyinmiþ kadýn-,çocuklarýn diðerinin elinden tutarken, arabadakini susturmak için iki tane kiraz attý önüne. Önce kirazlarý þöyle bir tarttý çocuk, aðzýna atarak denemeyi tercih ettiðinde ise, mecburen susmuþtu.
Gýcýrtýlý bir geçiþ, etrafa bakýnmadan, sadece yola bakan, küçücük bir adam, kocaman engelli, otomatik arabanýn içinde, diðerleri ile ayný, hayat pazarýnda. Ama farklý engellerle, öyle ki diðerinin doðuþtan var olan artýlarý ve kendilerinin bile farkýna varmadýklarý “hayat avanslarýna” sahip olmadan yaþayarak.
Sýcak tatlý kokusu, zaten acýkmýþ olan karnýmý iyice burdu. Genç bir kadýn, tesadüfen, üzerine yönelttiðim bakýþlarý, saçlarýný sallayarak geçiþtirdi, sýkýca tutarak yanýndaki genç erkeðinin elinden. Renkli tezgahlardan alýþveriþ yapan bunca insan, eve gittiðinde, taze soðan kokularýný da evlerine taþýyacaklar. Sorun kaçý aldýklarýný, aðýz tadý içinde, kaçý yemeði yarým býrakarak yiyecek.
Hayat,pazar yeri, paran kadar alabildiðin ve tadýna bakabildiðin, önemli olan bu pazar yerindeki gibi kararýn demokratik, seçimin alternatifler içinde olabilmesi, kim, bozuk bir çileði tezgaha koyup, yüksek fiyata almayaný dövmeye cesaret edebilir ki ya da malý tezgaha koymadan satmaya çalýþan ya da tezgahtaki malý sadece istediðine satan birini pazarda ister ki.