Kavram karýþýlýðý; Düþüncelerin ifadesi baþta olmak üzere kültürel alanda kullanýlan kelimelere, gerçek dýþý alakasýz anlamlar yüklenerek, sulandýrýlýp kýymetsizleþtirmek demektir. Bu dejenerasyon devlet yönetimleri ve ortak çalýþtýðý kurumlarca gerçekleþtirilir. Devletlerin dýþýnda sistemli kültürel yozlaþtýrmayý yapacak baþka gücün varlýðý söz konusu deðildir.

Karýþýklýk, Türkiye'de sadece sol ile sýnýrlý deðil. Kültürel her alanda büyük bir kavram karýþýlýðý mevcuttur. Örneðin devlet yönetimindeki uygulamalarda, ticari, siyasi, sosyal ve dinde yaþanan skandallar kavram karýþýklýðýnýn sonucudur. Devlet yönetimi açýsýndan bu anormalliklerin hiçbir önemi olmayabilir, fakat insanlýktan yana olan solun asla böyle bir lüksü yoktur. Þartlar ne kadar zor olsa da, toplumun ve emekçi sýnýfýn geleceði açýsýndan, solun tam ve doðru þekilde kavranmasý büyük bir öneme sahip. Bir toplum ve ülkenin ileri gitmesinde en büyük temel güç, solun doðru kavranarak emekçi sýnýfýn örgütlülüðüne baðlýdýr. Bu yüzden solu bilimsel, doðru þekilde yazýp kavratacak kiþiler, gerçek sol kültüre sahip felsefeci teorisyenlerdir. Bunlarýn dýþýnda solun tarifini yapmak yozlaþtýrmaktýr. Hele.! Nihilist burjuva döküntüsü Kemalist ýrkçýlarýn solu savunmasý ve tarifini yapmasý, halka ve solculuða büyük bir hakarettir. Kemalist anlayýþýn solculuk diye bir derdi olmadýðý gibi, sadece sola gidecek kitleyi engelleyip iradesizleþtirmektir. Askeri darbeler öncesi ve sonrasýnda sol kitleye yapýlan katliamlar her þeyi özetlemeye yetiyor.

Çünkü Kemalizm devlet demektir, mevcut devlet ise Kemalizm olduðuna göre, bu anlayýþýn sol olduðunu savunmak toplumla alay etmektir. Ve her iktidara gelen siyasi anlayýþ, Kemalist ýrkçýlýðýn üzerine daha fazlasýný ekleyip, iletiþim araçlarýný kontrollüne almasý neticesinde, halkýn farklý düþünce üretmesi sürekli engellenmektedir. Böylece halk, devlete egemen olan bir avuç oligarþik burjuvazi ve sol bozuntusu CHP gibi siyasi anlayýþlarýn aðzýndan çýkana bakarak hareket ediyor. Ondan sonrada solun kim ve ne olduðu bir tülü anlaþýlamýyor.

Bugüne kadar Türkiye'nin özgün toplumsal, coðrafi, kültürel ve ekonomik yapýsýna uygun sol teorinin yazýlmamýþ olmasý, bir tesadüf müdür? Ya da solun eski anlam ve içeriði büyük bir deðiþime uðradýðý halde, Türkiye'deki solcular ne öncesinden ne de þimdi, solu Anadolu'nun özgünlüðüne göre sentezlemekten sürekli uzak durmalarý nedendir? Ýþte soldaki örgütlenememe, bir araya gelememe ve doðru kavranamayýþýn birinci kaynaðý bunlardan ibarettir. Diðer bir engelse Türkiye toplumu kültürel açýdan dünyanýn gerisinde býrakýldýðý için, kimin ne söylediðini çözüp anlayacak kapasiteden çok uzaktýr. Faþist burjuvazinin istediði de budur. Solla ilgili Fransýz parlamentosundaki hikayeye girmeden, bilimsel özünü hatýrlamaya çalýþalým

Sol ve Sosyalizm; insanlarýn günlük toplu faaliyette bulunma fiilinden türetilmiþtir. Bu ise birlikte yaþamanýn gereði maddi manevi tüm kültürel ve insani deðerleri savunan paylaþýmcý ilkelere sol, sosyalizm, komünizm ve sosyal demokratlýk denilmiþtir. Sol ve sosyal kavramý, sanayi kapitalizmine kadar genelde esnaf ve sanatkarlarýn faaliyetlerini kapsayacak þekildeydi. Sanayi kapitalizminin geliþmesiyle mevcut sol ifade emekçileri kapsamaktan epey uzaktý. Bu eksik ve yanlýþlýðýn farkýna varan Kral Marks ve Friedrich Engels, solun yeniden tarifini þu þekilde yapmýþlardýr. Emekçi sýnýflar baþta olmak üzere her türlü insani haklarý materyalist bilimsel ilkelerle savunan Marksist devrimci teori demektir. Yaklaþýk 200 yýldan daha fazla, dünya burjuvazisine her yerde önemli derecede geri adým attýrmayý baþarmýþtýr bu düþünce. Türkiye gibi geri kalmýþ devletlerse, solun bu anlamýndan korkup her türlü itibarsýzlaþtýrmayý temel ilke saymýþtýr kendisine. Sola karþý saldýrý ve itibarsýzlaþtýrmanýn özellikle Cumhuriyetle baþladýðýný herkesin bilmesi gerekir.

Bunu yaparken de tüm dünyaya kara faþizm örneði teþkil edecek þekilde, önce var gücüyle saldýrýp yok etmeye çalýþmasý. Baþaramayacaðýný anlayýnca bu defa ikiyüzlüce sola sahiplenilerek içeriðini boþaltýp büyük bir kavram karýþýklýðý yaratmayý sürdürmesi. Kemalizmin kavramsal faþistliði sadece solla ilgili olmayýp, diðer tüm alanlarda da mevcuttur. Türkiye devlet yönetimi, Ýslam'ýn dýþýnda her düþünceden korktuðu için, bu korkusunu her tarafa saldýrganlýk yaparak hem yeneceðini düþünmekte, hem de kimlik sahibi olacaðýna inanmaya devam ediyor.

Örneðin dünyanýn neresinde bir siyasi, dini ve ekonomik sorun yaþansa, Türkiye ile ilgisi olmasa dahi oraya mutlaka burnunu sokmasý, kültürsüz ve cahilliðinin bir sonucudur. Çünkü gerçek kültürel düþünceye sahip ülkeler, direkt kendilerini ilgilendirmeyen olaylarda sadece fikirlerini belirtmekle yetinirler. Ya da dünyanýn herhangi bir yerinde uluslararasý sorunlarda, güçlü devletler doðrudan müdahale ederek her þeyi belirledikleri için, diðerlerine B...... Yemek düþüyor.

Türkiye kendi içinde ekonomik, siyasi, dini ve kültürel sorunlarý çözemediði halde, “Ara yere atým kuru yere götüm” misali burnunu her þeye sokmasý, tam bir kiþiliksizlik örneði. Kendi öz kültürel deðerleriyle temel bir düþünceye sahip olmayan bu tür devletler ve kiþiler, sürekli alakasýz iþlere koþarlar. Ve birilerinin gaz vermesinden büyük haz alýnýr. Bu psikolojiyle gücü yetse de yetmese de her olaya müdahil olma hastalýðýnýn örneklerini, bir Arap'tan daha çok Arap Ýslam milliyetçisi olunmasý. Ayný þekilde Yemen, Kore, Libya, Suriye, Filistin, Irak, Katar ve Sudan gibi ülkelerin iþlerine burnunu sokmasý. Bütün bunlar, bilimsellik ve eðitimden uzak, kültürsüzlüðün yaratmýþ olduðu büyük bir boþluktur. Türkiye mevcut boþluðu doldurmak için elindeki en ucuz malzeme olan askerini kullanarak, bir yerlere saldýrýp orada boy göstermekle, hem içte hem de dýþta itibar ve kimlik kazanacaðýna inanmaktadýr.

Türkiye'de yaþanan kavram karýþýklýðý ve anormallikler, en az bin yýl önce Fars ve Arap diliyle yaþama baþlamasý sonucunda gerçekleþmiþtir. Ýslam Arap baðnazlýðý tek ilke yapýlýrken, halkçýlýk, modernlik ve emekçiden yana olduðunu söylemek tam bir cambaz oyunu. Bunu açýk eden noktalarsa, baþta edebiyat olmak üzere teknoloji, týp, sanayi, ekonomi, hukuk vb. önemli tüm alanlarda, yabancý patentli araç, kelime ve kavramlarla yaþamaya devam edilmesi. Daha beteri, Arap Ýslam deðerlerine en büyük sadakat gösterilirken, kendi öz kültür deðerinden neleri kaybettiðinin sorgulanmamasý utanç verici bir durumdur. Topluma sirayet eden bu hastalýklý yapý, kendisini sol ve sosyalist görenleri çoðunu da büyük ölçüde etkilemiþtir.

Türkiye toplumunun önemli bir kesimini sol adýna arkasýndan sürükleyen CHP ve DSP benzeri siyasi anlayýþlarýn, solculuklarýnýn ne kadar sýytardýðýný tek ýrk, tek din, tek dil ve tek düþünce ilkelerinden anlayabiliyoruz. Üstelik diðer ýrkçý ve dinci faþistlerle yarýþacak þekilde milliyetçilik yapýldýðý halde, bunu sol görüp arkasýndan gitmek cahillikle de ifade edilemeyecek ciddi bir patolojik vakadýr. Tüm bu yaþananlarýn bilincinde olmayan zavallýlar, isimleri verilen partilerin çatýsý altýnda halkçý, devrimci, çaðdaþ, laik ve demokrat olduklarýný söyleyip, topluma çare olunacaðýný iddia etmeleri, bir tiyatro oyunu gibidir. Türkiye'deki sol kavram karýþýklýðý egemen güçler tarafýndan bilinçli yapýlýrken, sosyalistlerin buna alternatif oluþturmalarý da bir o kadar düzene hizmet etmektir. Bu yüzden sol gerçek kimliðini bir türlü bulamamýþtýr. Ýfade edilenler derince sorgulanmadan sol asla gerçek özüne kavuþamayacaðý gibi, kavram karýþýklýðý da bitmeyecektir.


Cemal Zöngür