Hakikat Web TV’de “Hakan Yozcu Ýle KKTC Güncel” adlý programýn yayýnýna, geçtiðimiz Cuma günü baþladýk. Kýsmet olursa bundan böyle her Cuma günü saat 16.00’da canlý yayýnda olacaðýz.
Programýmýzýn ilk konuðu, benim için çok önemli olan, dostum, kardeþim, okul ve askerlik arkadaþým, meslektaþým Sami Yakar idi.
Sami Yakar ile kültür, sanat ve tiyatro üzerinde söyleþtik. Kendisi öðretmenlik mesleðinde 30 yýlýný doldurduðu için sohbetimize önce eðitimden baþladýk.
Sami Hoca, eðitimdeki mevcut sistemi olumlu bulmadýðýný belirterek “Yeni bir sistemin getirilmesi gerektiðini” söylüyor. Çocuklara, sadece bilgi yükleme ile deðil, ruhsal ve duygusal yönlerinin de geliþtirilmesi gerektiðinin altýný çiziyor. Þöyle devam ediyor: “Duygu yönlerini sanatla, özellikle tiyatro ile geliþtirmek gerekir. Çocuklarýn at yarýþý gibi birbirleriyle yarýþtýrýlmasýndan vaz geçilmelidir. Bu doðru deðildir.”
1987’de öðretmenliðe baþladýðýnda okul müdürü, kendisine bir tiyatro teksi vererek “Bu sene okulda tiyatroyu sen çýkaracaksýn” demiþ. Böylece Sami Hoca’nýn tiyatro ile macerasý baþlamýþ. Bu macera 30 yýldýr devam ediyormuþ.
O yýl, “Keçileri Kaçýranlar” adýnda bir komedi sahneye koymuþlar. Okulda yetenekli çocuklarý bulup onlarý tiyatroya hazýrlamýþlar. Aralarýnda çok iyi oyuncular varmýþ. Bu gün Kýbrýs Türk Devlet Tiyatrolarýnda oynayan oyuncularý bile varmýþ.
Ýskele’de kýsa adý ÝSDER olan Ýskele Kültür ve Sanat Derneði kurulmuþ. Bu derneðin tiyatro yönetmenliði kendisine verilmiþ. Ýlk oyun olarak “Kadýnlýk Bizde Kalsýn” adlý oyunu sahnelemiþler. Komedi türündeki bu oyun çok beðenilmiþ.
Bu oyun ile Denizli’de yapýlan Tiyatro Festivali’ne katýlmýþlar. Bu grupla 7 yýl beraber çalýþmýþlar ve her yýl çok güzel oyunlar sahnelemiþler. Sami Hoca o yýllar için þunlarý dile getiriyor: “Çok iyi bir ekipti. Acemilik dönemimizdi. Ama profesyonel ruhla çalýþýyorduk. Herkes fedakârlýkta bulunuyordu. Oyun, çok beðenildi. Kostümleri Ýstanbul’dan getirdik. Çok güzel kostümlerdi. Zengin ve rengârenkti.”
Bundan sonra “Birileri 2 Geri”, “Papaz Kaçtý”, “Ahududu”, “Çýkmaz Sokak” adlý oyunlar sahnelenmiþ. Oyunlarýn hepsi seyirciler tarafýndan büyük ilgi görmüþ.
Ýskele Belediyesi Tiyatrosu’nun yönetmeni olarak göreve geldiðinde çocuk oyunlarýna önem vermiþ Sami Yakar. “Kral Çýplak” adlý oyunu bu sene sahneye koymuþlar. Bölgedeki tüm ilkokul öðrencilerine sahnelemeye çalýþmýþlar. “Ýskele’ye geldikten sonra, çocuk oyunlarýna daha çok önem verdim. Çocuklarýn duygu ve anlayýþlarýna göre oyunlar hazýrladýk.
Çocuklar için pandomim ve Charlie Chaplin oyunlarý hazýrladýk. Çocuklarýmýzýn duygu ve hayal dünyalarýna hitap etmeye çalýþtýk. Karagöz oyunlarý düzenledik. Çocuklarýn farklý dünyalarýna, farklý bakýþlar getirmeye çalýþtýk.
Çocuklarýn kendi kültürümüzü de yakýndan tanýmalarýný arzuluyorum. O nedenle kendi kültürümüzün parçalarý olan Keloðlan ve Nasreddin Hoca oyunlarýný sahnelemeyi düþünüyorum.”
Ýskele Belediyesi Tiyatrosu, gerçekten farklý konulara parmak basýyor. Kendi adýma konuþacak olursam, Kuzey Kýbrýs’ta daha birilerinin Charlie Chaplin veya pandomim yaptýklarýný duymadým. Bu bakýmdan da takdir edilecek bir durum diye düþünüyorum.
Ýskele Belediyesi Tiyatrosu Kýbrýs Kültüründen de örnekler veriyor. Geçtiðimiz yýlda, sadece Kýbrýs’ta deðil, Türkiye’de de meþhur olan “Maðusa Limaný” adlý türkümüzün hikâyesini de oyunlaþtýrmýþlar. Bu oyunu “Arap Ali Aðýdý” olarak sahnelemiþler.
Belediye Baþkaný “Bir þeyler yapalým. Törenlerimizi sýradan olmaktan kurtaralým” demiþ. Bunun üzerine iþe görsellik katmýþlar. Önce milli bayramlarýmýzda “Nöbette” adlý bir oyun hazýrlamýþlar. Kýbrýs Türkü’nün çektiði acýlar, tablolar halinde görsel hale getirilmiþ ve büyük beðeni toplamýþ.
Bu sene de Arap Ali Aðýdý hazýrlanmýþ. Sami Yakar Hoca anlatýyor: “Arap Ali, bir hamaldýr. Limasolludur. Limasollularla anlaþamadýðý için Maðusa’ya gelir. Maðusa Limaný’nda hamallýk yapar. Ýri yarý, güçlü biridir. Bir gün, iþ çýkýþý bir meyhaneye girer. Eðlenmeyi de seven biridir. Meyhanede Hint kökenli Ýngiliz askerleri vardýr. Bu askerlerle dalaþýr. Kavga ederler. Arap Ali bu askerleri döver. Ertesi gün yine meyhaneye gider. Arkadaþlarý gitmemesini söyler. Askerlerin kendisine tuzak kuracaðýný belirtir. Ama Arap Ali bunu gururuna yediremez. “Kendime korktu dedirtmem” der ve meyhaneye gider. Ýngiliz askerleri oradadýr. Bu defa daha kalabalýk gelmiþlerdir. Arap Ali’ye pusu kurarlar. Onu 7 yerinden býçaklayarak öldürürler.”
Sami Yakar Hoca, bir arada Maðusa MAGEM’de oyun çýkarmýþ. “Hangisi Babasý” adlý komedi ile seyircilerin karþýsýna çýkmýþ. Bundan sonra tiyatroya 2 yýl ara vermiþ.
Aradan sonra Yeniboðaziçi Belediyesi adýna “Baþ Belasý” adlý bir oyun çýkarmýþ. Bu oyunu oyunda oynayan iki oyuncu yazmýþ. Köylerinde bulunan iki karakterin yaþadýklarýný ele almýþlar. Çok da baþarýl bir oyun olmuþ.
Topçuköy Kadýnlar Birliði adýna da 8 Mart Dünya Kadýnlar Günü Ýçin Dario Fo’nun “Kadýn Monolaglarý” adlý eserinden kadýna þiddet ve taciz konulu birkaç bölümü sahnelemiþ.
Sami Yakar, tiyatroya ilgili mercilerin ilgisiz olduðunu ve devlet yöneticilerinin sanata ve sanatçýya önem vermediðini belirterek þöyle diyor: “30 yýldan beri tiyatronun içindeyim. Tiyatroyu hep amatör ruhla yaptýk. Fedakârlýklar içindeyiz. Devlet mercilerinin bize yöneldiðini hiç görmedim. Þu ana kadar hiç kimse bize, “Ne yapýyorsunuz? Bir yardýma ihtiyacýnýz var mý? Sizin için ne yapabiliriz?” diyen hiç olmadý. Bu ülkede sanata ve sanatçýya deðer verilmiyor. Sanatsal etkinliklerin çoðu bireysel fedakârlýklarla zoraki yapýlýyor. Herkes kendi imkânlarýný zorluyor. Tiyatro, zor bir sanat. Fedakârlýk isteyen bir sanat. Alt yapýsý olmasý lazým. Ruh olmasý lazým. Enerji olmasý lazým. Neticede seyirci karþýsýna çýkýyorsunuz. Bu nedenle iþinizi iyi yapmak zorundasýnýz.
Kýbrýs’ta ilk yerleþim yeri Salamis’tir. Buraya yerleþenler, ilk iþ olarak beþ bin kiþilik bir tiyatro yapmýþlar. Oysa günümüzde devletin kendi tiyatrosu yok. 20 yýl önce yanmýþ. O günden bu güne taþ üstüne taþ konulmamýþ. Tiyatronun bir salonu olmasý, bir sahnesi olmasý lazým. Ama maalesef yok. Bu da devletin, siyasetçilerin sanata ne kadar önem verdiðini ortaya koyuyor.”
Son olarak geçtiðimiz günlerde sahneye koyduklarý ve hala oynanan oyun olan “Þerefine Ýnsanoðlu” oyununu konuþuyoruz. Sami Hoca anlatýyor: “Bu oyun, bir dram. Savaþýn iki yüzünü anlatýyor. Bir tarafta savanlar, bir tarafta yoksul halk ve bunlarý izleyen, savaþtan nemalananlar. Bunlar, zengin silah tüccarlarý. Ýnsanoðlu zalim, insanoðlu acýmasýz. Ve çocuklar…
Savaþlarda en çok zarar gören kesim, çocuklar oluyor. Çocuklar ölüyor. Onlarýn suçu nedir?” diye soruyor.
Gerçekten Sami Yakar, kendini tiyatroya adamýþ, Ýskele Bölgesi’nde tiyatroyu yaþatmaya çalýþan, her bölgeye tiyatroyu götürerek insanlarý tiyatro ile tanýþtýran ve onlara tiyatroyu sevdiren, her yýl tiyatroya yeni yeni oyuncular kazandýran bir tiyatro insaný.
Çalýþmalarýndan dolayý kendisini kutluyor ve bu alanda kendisine teþekkür ediyoruz. Ýyi ki Sami yakar gibi tiyatroya sevdalý insanlarýmýz bulunuyor.
Yaþasýn Tiyatro…