Türk bilim adamlarý geçidi çalýþtýrmak üzereydi. Geçit maðaranýn içinde Mars gezegenine açýlýyordu. Yeryüzünde yaþamýþ kadim bir ýrkýn eseriydi bu. Keþfedileli henüz bir ay olmuþtu.
Maðaranýn yeri sýr gibi saklanýyordu. On kilometre çevre geniþliði ile jandarma güvenlik altýna almýþtý. Yer Ýzmir’in daðlýk bölgelerinden birindeydi. Bilim kurulunun baþýndaki Dr. Server maðaranýn içinde çalýþmayý koordine ediyordu.
Dr. Server yanýndaki jandarma subayýna “Benim anladýðým kadarýyla yuvarlak bezirganýmýz özel üretilmiþ ýþýða daha duyarlý. Üzerindeki daire, üçgen ve kareye ýþýðýn tayfýný arttýrdýðýmýzda þeffafýmsý helezon beliriyor. Daha ötesine gitmemiz gerekiyor.”
Jandarma subayý tam cevap verecekti ki geçidin helezonu bir dakikanýn sýnýrýný aþmýþ beþ dakikaya varan aktifliðe ulaþmýþtý. Ve mühendis “Dr. Server, Dr. Server sonunda helezonu uzun süre diri tutmayý baþardýk. Geçidin Mars’a açýldýðýný test edebiliriz. Hazýrýz.” Dedi heyecanla.
Marsa gönderilecek denekler alýcý gözlerle seçilmeyi bekliyordu. Denekler köpeklerdi. Bir kurt köpeði seçildi. Mühendis “Kurt köpeðini hazýrladýk. Tasmasýndaki 10K vericisi ile Marsta yaþayýp yaþamadýðýný anlayabileceðiz. Teste baþlayalým mý?”
Server “Erol seni bilirim. Henüz test aþamasýndayýz. Acele ediyorsun. Canlý göndermeden önce test küremizi unutuyorsun. Kurt köpeðini ancak test küresinden sonra göndereceðiz. Dedi ekledi. Hemen küreyi hazýrla.”
Mühendis asistanýna iþaret etti. Kürenin son kontrolleri yapýldý. Server “Marsta canlý olduðuna dair yegane kanýtýmýz bu maðara. Yazýlan kitabelerdeki rota Marsýn ekvatorunu gösteriyor. Ýnsanlar Mars’ýn o bölgesinde henüz koloni kurmadý. Ama iletiþime geçebileceðimiz bir Mars halký bulursak Bu Türkiye’yi, diðer ülkelerden on adým öteye taþýyacak.” Dedi ekledi. “Küre ile bende gideceðim.”
Dr. Server oranýn tek söz sahibiydi. Bu umulmadýk geliþmeye çalýþanlar ses çýkarmadýlar. Bunu ‘kýsa yoldan zafer’ gibi görüyorlardý. Ýletiþim küresi ve Server geçidin önüne geldi. “Hazýrým” dedi. Ve adýmýný geçitten atar atmaz ortadan kayboldu.
Küreden sinyal hiç kesilmemiþti. Ama Dr. Server’den bir görüntü bir iþaret yoktu. Küre ýpýssýz bir çölün ortasýndaydý. Dünyadakiler bu durum karþýsýnda ikinci bir denemeyi göze alamadýlar. Mecburen Server’in kendileri ile iletiþime geçmesini beklediler.
Server içerisi ýþýk dolu bir odadaydý. Taþ zemine yatýrýlmýþ elleri kollarý baðlýydý. Üzerinde hiç giysi yoktu. Üryan bir þekildeydi. Dakikalarca öyle sýrt üstü bekledi durdu.
Ve odasýnýn kapýsý nihayet açýldý. Ýçeriye iri gözlü iki yaratýk girdi. Görünüþleri insandan daha zeki olduklarýný belli ediyordu. Biri “Sen ne amaçla buraya geldin. Yoksa sen düþmanýmýz mýsýn. Söyle bana. Siz insanlar gezegenimize ne amaçla göz dikiyorsunuz?”
Server “Biz barýþçýl insanlarýz. Dünyadaki diðer milletlere karýþmayýz ama biz onlardan daha merhametliyiz.”
Yaratýk “Her zamanki sözler. Sorarým sana peki baþýnýz sýkýþtýðý zamanda mý merhametlisiniz?”
Server diyecek bir söz bulamadý. Onun yerine sordu onlara. “Bana ne yapmak amacýndasýnýz. Beni incelemek için kesip doðrayacak mýsýnýz?”
Ýki yaratýk kesik kesik kahkaha attý. “Siz dünyalýlarý seyretmek ne büyük eðlence. Siz insanlarý tüm galaksi izliyor. Siz insanlarýn reytingi her zaman tavan yapýyor.” Dedi ekledi. “Seni kesip doðramayacaðýz. Bunu yerine sana biraz misafirlik göstereceðiz. Çünkü sen milletinin merhametli olduðunu söyledin.” Ýki uzaylý yine kesik kesik gülmeye baþladý.
Server içinden “Alaylarý kanýma dokunuyor. Diyeceðim iþte. Ukala yaratýklar.” Dedi sonra “Ellerimi çözer misiniz?”
Ýki yaratýk taþ zeminindeki düðmeye bastý. Server o an serbest kaldý. “Önce bana biraz yiyecek verin. Karným çok aç.” Yaratýklar peþine takýlmasýný söylediler. Server’de öyle yaptý. Iþýk dolu odadan çýktýlar. Uzun bir koridor yürüyüþünden sonra içerisi, zeki yaratýklarla dolu bir salona girdiler. Birden bütün dikkatler içeriye girenlerin üzerine çevrildi.
“Ýþte burasý bizim yemekhanemiz. Biz burada cihazlarýmýzýn yarattýðý yiyecekleri yeriz. En sevdiðimiz soðan tatlýsýdýr. Haydi sofranýn baþýna geçelim.”
Server’i masa þeklindeki bir cihazýn önüne getirdiler. Onun dikkati yiyecek yiyen kalabalýk yaratýklardaydý. Kendini hayvanat bahçesinde bulmadýðýna sevindi. Bu yaratýklar insan deðildi ama hayvanda deðillerdi. Bu yaratýklar insanlardan zeki formunu her þeylerinde bulmuþ kiþilerdi. Yaratýk elini cihaza deðdirince bir ýþýk huzmesinin içinden içi yiyecek dolu tabak ortaya çýktý.
Server yiyeceði tadýna eli ile baktý. Gerçekten lezzetliydi. Tattýðý yiyecek kendini yaratýk gibi hissetmesine neden oldu. Ve karþýsýndaki yaratýklar tattýðý yiyeceklerin ürünü gibi göründüler. Server soðan tatlýsý denen yiyeceði týka basa yedi. Yemekhaneden çýktýklarýnda Server’i bu sefer daha da þaþýracaðý bilgi ve eðlence salonuna götürdüler.
Bir hayli kalabalýk yaratýk grubu ekranda görüntüler izliyordu. Server “Bu seyrettikleriniz ne hakkýnda.” Dedi sonra sordu. “Galiba sizler biz insanlarý izliyorsunuz. Bana bunu açýklar mýsýnýz?”
Yaratýk “Biz sizler gibi kurgu film izlemeyiz. Biz sizlerin hayatýný bire bir yaþayarak izleriz. Sizin en çok düþündüðünüz anlarda daha çok izleriz. Çünkü düþünce bizler için ilkel bir yeti. Ve bu bizi cezbediyor.”
Server duyduklarýna inanamadý. Ama bunu duyduðu da iyi oldu. Bunu dünyaya döndüðünde Deðerlendirecekti. “Hayret bir insan düþünmeden nasýl yaþar?” diye düþündü. Ve yaratýðýn gösterdiði koltuða oturdu. Ýzlediði þey fena ileri bir sanattý.
Dünyadaki insanlar düþününce birebir onlar yaþanýyordu. Yaratýklarýn sanatý demek bu düzeye kadar eriþmiþti. Þu an aðlayan bir çocuðu izliyorlardý. Salondaki yaratýklarýn gözlerinden kýzýl bir ýþýk ekrana akýyordu. O an çocuk aniden aðlamayý kesti.
Çocuk “Ben artýk Mars yaratýklarýný çok seviyorum.” Dedi. Az sonra “Server amca seni de çok seviyorum.” Diye konuþtu. Server þaþýrdý kaldý. Demek bu teknoloji hem düþünce ile etkileþiyor, hem görüntülü hem eylemliydi. Server þimdi daha rahattý. Seyrettiklerine daha bir ilgi göstermeye baþladý. Bir ara “Ben ne zaman geri döneceðim.” Diye düþündü. Diðer taraftan burada kalmanýn fena bir fikir olmadýðýna karar verdi.
Tuna M. Yaþar