Bak ne güzel yaptýn þimdi kaderimi
Gülen yüzümü
Hüznümü
Beklentilerimin oyuðunda sakladýðým o çok incinmiþ, zulalanmýþ arzuyu
Babacýðým;
Sen beni beklentilerin kadar sevdiysen
Þimdi nefrete dönüþen sevgini reddetme onuruna sahibim
Ben bir hiçim onlarýn gözünde ya da bilinç altlarýndaki derinliklerde oynattýklarý bir kukla
Zaman ne kadar acýmasýzsa o kadar da büyük bir öðretmen
Ýçimi o kadar yaralýyor ki her an
Sana ait olamamam
Kimseye anlatamamam
Beni sevdiðin halde beni kendinden uzak tutman
Ve bu büyük curcunada çýkarlarýný düþünen fýrsatçýlar
Baba;
Seni seviyor muyum yoksa senden nefret mi ediyorum bilemiyorum
Ama galiba seni seviyorum hem de çok
Bana verilen büyük derslerden kuru sevginin bir iþe yaramayacaðýný biliyorum
O hassas terazi bir kere bozuldu mu kolay kolay yerine oturmuyor.

Sancýlanýyor aklým
Hislerim fýrtýnada
Ellerim boþlukta
Bir çoðu sevgisiz
Bir çoðu koþturmacada
Hep gülüyorum ben yine
Hep yalanlar söylüyorum kahkahalarla
Hayat çok üstüme geliyor
Bir þekilde altýndan kalktýðýmda
Eski ben, ben deðilim baba

Kendime kaldýðým anlarda
Ne aðlayabiliyorum ne sýzlanabiliyorum
Silinmiþ anýlarým
Duygularým
kovuðunda bir yavru gibi saklanýyor
korkuyor
ölüyor
ölüyorum babacýðým,sen bilmesen de ölüyorum...

Ne kadar çok ölsem de sen daha çok ölüyorsun biliyorum
Onlar önemli!
deðil
Son sözüm sana
Seni seviyorum!