Hayallerini sordum bir güneydoðulu çocuða.
"Kimse ölmesin abi dedi,
Artýk vatanýmýzda,
Kimse bize gülmesin artýk.
Bu topraklarda insanlar birbirini vurmasýn
Doktor ilaç gelsin köylerimize
Kýþýn kardan yollar kapanmasýn"

Baþka dedim baþka ne hayallerin var
Ülken için bu topraklar için.

"Birbirimize Yan gözle bakmayalým aðabey
Yýllar yýlý kýz alýp vermiþiz
Etle týrnak gibiyiz
Batýda ne varsa, Diyarbakýr'da da olsun
Urfa'da, Þýrnak'ta da olsun
Benim çileli halkýmýn yüzü
Gülsün artýk gülsün"...

"Geceleri köylerimizi eþkiyalar basmasýn
Çiftçilik yapalým,Ekelim biçelim
Her tarafa sevgi saçalým
Kin ve nefret tohumlarý olmasýn
Ekip biçtiklerimiz"

Benimde hayallerim var dedim biliyor musun?
Güneydoðulu çocuk.

Söyle dedi aðabey içinde kalmasýn.

"Yýllardýr aðlýyor analar artýk aðlamasýn
Bir tek bile þehit haberi gelmesin
Benim milletimin vekilleri
Laf olsun diye Güneydoðu'ya gitmesin
Üniversiteleri olsun her ilimin
Baþ tacý olsun orada,
Doçentler, profesörler bilimin.
Sinemalarýnýz, tiyatrolarýnýz,
Buz pateni salonlarýnýz olsun.
Kaçakçýlýk son bulsun".

Baþka dedi aðabey bu kadar mý?

"Kýþýn dedim köy yollarý kapanmasýn.
Köylerinizi aç kurtlar basmasýn.
Geçiminiz bol olsun
Ülkemizin her yerinden,
Güneydoðuya yol olsun."

Senin hayallerinle benim hayellerim
Örtüþüyor dedim çocuk
Sarýldýk sonra birbirimize
Bindi gitti otobüse...

Her þeyi yapmak lazým
Hangi görev düþerse üstümüze
Vatan bizim olsun
Bunu anlayýn artýk
Biz birbirimizi bin yýldýr tarttýk.