Ben bir kuþum; uçtum yuvadan... Artýk ben nerede, eve dönme isteði nerede?.. -Leyla ve Mecnun, Fuzuli |
|
||||||||||
|
Gördüðü ilk þey gözlerini kamaþtýran yoðun ýþýk kümesiydi... Ve sonralarý yine o tarafa ne zaman baksa, ýþýk topunun parlamaktan asla vazgeçmediðini öðrendi. Zamanla büyüdü ve annesine sordu; o büyük parlak top da neydi? “Güneþ” diye yanýtladý annesi, midilli bu isimden çok etkilendi Her gün, her saat o tarafa bakýyordu, ne zaman ahýrdan çýksa gözlerini kaldýrýp, yönünü güneþe çeviriyordu Ondan sonra doðan atlar amaçsýzca koþarken, o hep batýya koþuyordu güneþi kaybetmemek için, çitler onu engelleyene dek Derken midilliyi eðitmeye baþladý seyis Çok zor günler geçirdi midilli ve ne zaman kendini kötü hissetse, Güneþ’ten umut aldý Onunla konuþtu, hayaller kurdu, kimse, hiçbir at, hiçbir midilli küçük midillinin hayallerini umursamadý, gülüp geçtiler Onlar gülerken midilli onu tek dinleyenin Güneþ olduðuna inandý, hayallerinde ona da yer verdi ve öyle bir zaman geldi ki Güneþ tüm hayallerini kapladý!!.. Artýk güneþe aþýktý, parýltýsýna renklerine... Ve hep ona ulaþabilmek istedi, birkaç kez çiftlikten kaçmaya çalýþtý Hatta birinde bacaðý aðýr biçimde yaralandý Yine de o hiç yýlmadý, hep sevdi, hep çalýþtý, ulaþmaya çabaladý ... Sonunda çitleri rahatlýkla aþabilecek boya ulaþtý ve hýzla aþkýna kavuþabilmek için harekete geçti Koþtu, koþtu, koþtu... Çoook uzaklara, diðerlerinin onu bulamayacaðý kadar uzaklara... Sonra yoruldu, gözlerini açtýðýnda güneþ tam tepesindeydi Onun altýnda öylesine huzurluydu ki... Fakat saatler ilerledikçe güneþ batýya gitti O uzaklaþtýkça midilli ona yetiþmek için koþtu, koþtu Yorulunca durdu, durunca sevgilisi onu terk etti Zamanla daha hýzlý koþmaya baþladý ama Ne kadar hýzlý koþarsa koþsun, Güneþ onu her defasýnda terk etmekteydi Günlerce bu böyle devam etti O hep sevdiðiyle olmak istedi, ama sevdiði onu hep terk etti Günler sonra bu koþuþturmanýn ardýndan, midilli bir maviliðe ulaþtý Bu mavi öyle büyüktü ki, koþamaz, bunu aþamazdý Gözleri doldu midillinin, artýk sevdiði için koþamayacaktý Gözyaþlarý önünde upuzun uzanan mavilikle buluþtu... Üzülmüþtü, ama ertesi gün görecekleri onu daha çok üzecekti Uyandýðýnda güneþ yine tepesindeydi, sanki ona gülümsüyordu Hüzünlü gözlerle baktý biricik aþkýna midilli ve gözünü ayýrmadan onun uzaklaþmasýný izledi... Çoook uzaklara gitti Güneþ, sonra alçalmaya baþladý, onun maviye yaklaþtýðýný gördü midilli, sonsuz maviliðe... Güneþ alçaldý, alçaldý... Ve maviyle buluþtu! Iþýðýný buluþtuðu noktada maviye döktü Mavi; üzerinde turuncu, kýrmýzý, kýzýl renklerle mutlu mutlu parýldadý. Gerçek buydu demek!... Güneþ her gün maviye duyduðu özlemle hýzla ilerlemekte ve her akþam gün batýmýnda maviyle buluþup, seviþmekteydi...
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Pýnar Ongan, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |