Kopan organýný yineleyen süreç içindeki hayat tarzý (re jenerasyonu) biz de yoksa da var oluþun yaþam çeþitliliði içinde solucan gibi kerten kele gibi semenderler gibi hayatlarla kopan organýný yineleyen hayatlar vardý.

Dedik ya ne þu tanýma giren hayattý, ne de hayat bir zaman içindeki hal ve durumu le hayattý. Ne de belli bir zaman içinde kendi kendisiyle ayný kalmakla hayat bir türlüydü.

Hayat kendi kendisiyle ayný kalmanýn direncine karþý, kendi kendisiyle ayný kalamamanýn kavgasýydý. Kendi içindeki zýt imaj yansýmasýndan kaynaklý kavgaydý.

Ne geçmiþteki hayattý. Ne þimdiki hayat. Ne de gelecekteki hayat olacaktý. Ne de her biri bir çevreye uyumun aþkýnlýk cevabý ve kendi kendisiyle yný kalýp kalmamanýn cevabý olmakla, geçmiþi de þimdisi de hayat deðildiler.

Daha açýðý hayat ve var oluþ; kesikli olan, yok olan ölümle (daðýlmayla) ve sürekli olan, doðumla toplaþýp birleþmenin geçmiþe ait imajlar entegresiyle vardý.

Hayat birleþip ayrýlmayla, vardý. Patlamakla ayrýlan süreçler yýldýz gibi görece özel baðýntý içinde birleþip, sentezlenme sonrasý yeniden patlayýp daðýlýyordu.

Yýldýz içindeki trilyon derece sýcaklýk vardýr. Yýldýz bu sýcaklýk içindeki enerjiyi, hidrojen atomundan helyum atomuna ve oradan da daha üst nesne evrelerine, (nesne) biçimlerine doðru düzen akýþ yaptýrmaktadýr.

Yýldýz da iniþ aþaðý gidiþ eðimi veren enerjiyi, aynen hayat dediðimiz süreçler gibi ters süreçlerle yüksek enerji düzenli demir, azot, karbon vs'yi oluþturur.

Bu tür süreçler evreli oluþumlarý içinde dengesizleþip patlayan yýldýzýn savrulan küllerinden demir, azot, karbon gibi tozlar entegresi vardý.

En hafifinden en aðýrýna dek oluþan nesne enerji düzenleri; kendilerinin türlü sentezleri içinde ortaya çýkacak olan kolektif zekanýn, kopan dokusunun yeniden üretileceðine dek gelecek olgularý, nereden bilesinlerdi?

Süreç atom altý süreçlerden, atoma geçiþti. Atomdan azota, karbona, karbon okside, metana, pürine, glikoza, proteine doðru geçiþti. Bu evre ve evrimlerin kendisini süreçli kýlan olgulara; var oluþa yaþam demedikçe; bizler ne nükleik asitle oluþan hayatý ne polimerin düzenini ne de moleküler organizeler içindeki organizmalarý anlayabiliriz.

Hatta ne de organizmalarla sosyal oluþu, toplumsal oluþu, kolektif zekâ ve kolektif üretimle þimdiki gelip geçici kiþi üstü (insan üstü) kolektif hayatýmýzý anlayabilirsiniz.

Azýn çoða, çoðun aza; varýn yoka, yokun da vara dönüþtüðü gelip geçicilik yasasý içinde zýt alan yansýmasý vardý. Her þey bu tür kesikli sürekli deðiþme ve dönüþmelerle ortaya çýkacaktýr.

Mitokondri gibi, porfirin gibi tekil ya da tikel durumlar, ortam sýnýrlý baþlatan durduran durum ve çevre þartlarý içinde vardýlar. Zýtlýk kuralý gereði biri diðerine göre az olmakla, az olan ve önce olan, sonraki entegrelerle birlikte hücreye dönüþür.

Hücre olanlar da ayný kuralla organ ve dokulara dönüþür. Yani hücre bileþimi olan "entegreler bütünü" daima tekil durumla mitokondriye, klorofile göre çokluktu (niceli veya büyüktü).

Yani önce olan mitokondri, porfirin, ribozom vs. durumlu tikeller tek tek azlýk olan iþlev durumken; sonra olan entegre ve çoklu durumlarla bileþimin paydaþlýðý içinde hücreye dönüþtüler.

Hücre bir bað iliþkiydi. Hücre bu bað iliþki ile kiþilikti veya bireydý. Ancak kendisini bilmekle kendisini çevreden ayýrt ediyordu. Hücresel kiþilik bu aþamada bu kadar bir seçicilikle, akýldý.

Hücreler organizasyonlu bað iliþki kiþilikten daha fazla bir þeydi. Kiþiden (bencilce korunan yasadan) fazla olan þey özne ve biþilti düzeyle çevreyi algýlayan çevreyi yorumlayýp fantaziler üretendi.

Hücreler organizasyonlu organzma üçüncü faz içinde ve kendi dýþýnda kendi gibi ortak özellikli öznelerle, sosyo toplum içinde kolektif özne, kolektif oortak akýl ve kolektff eylemli yetenekle üreten, kolektif birim zamanlý bir hayattý.

Bu dönüþme, en az durumlar bileþmesi ile çok oluyordu. Sonra olan hücre, kendisinden önceyle vardý. Ve sonra olan da önceki olandan çoklu iþlevi içinde olmakla yani bir öncesine göre fazla ve farklý olmakla; önceki gibi deðildi.

Bu kes de birleþen tekil ve tikel durumlarla oluþan hücre bütünlüðü, birçok hücreler birleþmesiyle meydana gelen organ ve dokulara göre de kendisi, tekil bir durumdu.

Her bileþen paydaþlýk var oluþlu yaþam ise her birleþme içinde kaçýnýlmaz olukla yokuþ aþaðý olan durum kapsamýnda ayrýlýk ve daðýlma olmakla; zýt durumla, ölümdü.

Yani siz sürekliliði belirlemekle, yazýnýn içeriðinde dediðim gibi sürekliliði bütünsel iliþkilerinden koparýp kesikli sýnýrlý sonu yapýyordunuz. Kulaðý kulak eden organize bütünlüktür. Oysa kesilen kulak artýk kulak deðil bir et parçasýdýr.

Kesik kulak bir süre belli bir pasif enerji düzeni içindedir ama bütünsel iliþkin iliðin içinde olamamakla kesilmiþ kulak duymaz ve baðýntýdan yoksun kalýþla iþlevsizdir.

Ýþte siz de olup biten bütünlük içinde þu þudur dediðiniz an o þeyin bütünlük baðýntýlarý içinde kazandýðý özelliði de yitirmekle, kesilmiþ kulak gibi o þeyler de atýl kalmaktadýrlar.