Yetmiþli yýllarda týfýl týfýl orta okul talebesiyiz. Okuma merakýmýz olsa da ders kitabý okuma merakýmýz yerlerde sürünüyor. Bizim okuduklarýmýz baþta Gýrgýr ve Fýrt dergileri, zaman zaman Hey Dergisi, Aziz Nesin, ara da Jules Verne’nin o çok bilinen çocuk klasikleri; Seksen Günde Devri Alem, Balon ile Beþ Hafta, Enid Blyton’un Gizli Yediler ve Afacan Beþler serisi, arada Doðan Kardeþ ve Milliyet Çocuk Dergisi vs.

Hey dergisinde mektup arkadaþlýðý var. Siz, isminizi, adresinizi gönderiyorsunuz, hangi yabancý dilde mektuplaþmak istediðinizi (Almanca, Ýngilizce, Fransýzca) bildiriyorsunuz, onlarda Avrupa’dan ya da Dünya üzerinde ki baþka bir memleketten arkadaþ bulup, onun ve sizin mektup ile haberleþmenizi saðlayýp aradan çekiliyorlar... O zaman nere de Ýnternet, nere de cep telefonu?

Biz de yazdýk tabi ki Hey dergisine ’’Aman caným cicim Hey dergisi bize acilen almanca bir mektup arkadaþý.’’ yani anladýnýz tabi ki (Wir Lernen Deutsch) Vallahi de unutmamýþýz be! Biz almanca öðreniyoruz/öðreneceðiz Allah’ýn yardýmý ve de mektup arkadaþýmýn bana, benim de ona yazdýðým mektuplar sayesinde. Bir müddet sonra Hey Dergisinden bir zarf ve zarfýn içinde bir isim, bir adres, dün gibi aklýmda isim ve adres.(Mis Mitsiyo Namikoshi - Matsuhidai Matsudo - Chiba - 270 -Japan) Aynen adres ve isim bu. Hayda ve de Atilla Mayda (Atilla Aðabey affeder beni rahmetli babamýn ayakkabýcýlýk mesleðinden de arkadaþýdýr.) Biz mektup arkadaþý olarak Alman ya da Avusturyalý bir kardeþ beklerken, ta Japonya’dan þansýmýza Miss Mitsiyo Namikoshi düþmez mi...

Önce bayaðý moralim bozulsa da, al kalemi eline Ahmet döþen bakalým mektubu, Miss Mitsiyo’ya. Bana gelen adreste Miss diye yazsa da aslýnda Almanca’da Frölein derler evlenmemiþ bayanlara. Ben de mektuba öyle baþlamalýyým. Öyle kolay yazýlýr mý almanca mektup hem de orta okul birinci sýnýf Almancasý ile? Al önce Ahmet eline bir sözlük, sonra da bir beyaz kaðýt ile kalem. Arada da almanca öðretmenin Vildan Haným’dan yardým alýrsýn, onu da unutma.

Baþlayalým yazmaya Liebe Mitsiyo, zaten biliyorsunuz burasýný, Sevgili Mitsiyo. Bakalým o sevgili kelimesinin sonun bir M tabi ki almanca olarak ne zaman gelecek? Sonra ne yazsak ki? Nasýlsýn, iyi misin? Çoluk çocuk nasýl? Saçmaladýn Ahmet ya biz çocuðuz daha, ne çoluk çocuðundan bahsediyorsun sen? Yok, yok bunlar çok banal oldu ya. Ne var ne yok oralarda ta Japonyalarda? Iýýh, bu da olmadý. Bunlarý tabi ki sözlükten bakarak almanca yazmaya çalýþýyorum. Wir Lernen Deutsch durumlarýný aþmamýz lazým artýk. Akussativ, Dativ (Almanca Ýsmin Ý hali ve E hali oluyorlar kendileri)onlara geçmen lazým Ahmet. Ne yazayým arkadaþ ben bu kýza? Çok kýsa olursa da mektup, kýz benim ile dalga geçer. Japon abi bunlar, zeki millet. Belki de benim bildiðim kelime ve cümlelerin on mislisini biliyordur...

Aç bakalým almanca sözlüðünü. Kitap, dergi okur musun? Yaz almanca, kitabý biliyorum da dergi neydi yahu? Ara, ara hah buldum onu da yaz. Ben burada, okuyorum, sen de okuyorsun mutlaka. Yaz almancasýný. Saçmalýða bak senin yaþýnda bir kýz iþte, okuyordur mutlaka Ahmet, sokaklarda mendil satacak bir hali yok ya hem de Japonya’da... Sil de onu aklý baþýnda adam gibi bir þeyler yaz hayta seni.(Hayta ben deniz oluyorum)Mektup aðýr aksak devam eder. Ne tür müzik dinliyorsun? Zar zor buldum bunu da sözlükten. Ben burada her türlü müziði dinlerim. Bunlar hep almanca yazýlýyor tabi kafa göz yararak kurulan cümleler ile anlamýþsýnýzdýr. Cem Karacayý, Ruhi Su’yu, Barýþ Manço’yu, Orhan Gencebayý dinliyorum. Sen de sever misin bunlarý? Vay saf Ahmet’im benim Japon kýzý Mitsiyo ne bilsin Cem Karacayý, ne bilsin Ruhi Su’yu, ne bilsin hele hele de Orhan Gencebayý biraz saf mýsýn sen sanki? Utanmasan bir de Cem Karaca’dan Namus Belasýný hiç dinledin mi diye de sor.

Arada da hayaller kuruyorum gece yataða yattýðým zaman. Ýki elimi baþýmýn arkasýna alýp tavanda beyaz bir noktaya bakarak. Hayal kurmada o zamanlar sýnýr tanýmýyorum. STHKD’nýn aktif bir üyesiyim. O da ne dediðinizi duyar gibi oluyorum. Hemen açýklayayým. Sýnýr Tanýmayan Hayal Kuranlar Derneði. Baþlayayým Mitsiyo’lu hayallerime. ’’Acaba Türkiye’ye davet etsem gelir mi? Daha çok küçüðüz o da ben de. Gelir gelmesine de mutlaka annesi, babasý ya da aðabeysi ile gelir. Bunlar uzak doðu sporlarýný, judoyu, tekvandoyu, karateyi kickboksu çok iyi bilirler. Ya aðabeysi karateci ise, kýza yaklaþtýrmaz bile beni. Birbirimizi sever de sonra evlenir miyiz ki Mitsiyo ile? Müstakbel kayýn peder Yasuko(Yasuko’yu da sallýyorum öyle bir þeydir belki babasýnýn ismi.) belki de beni iç güveysi alýr ta buralardan Japonya’lara bile götürür, belli mi olur? Ondan sonra her gün yemeklerde þusi ye dur, yani çið balýk. Bunu da hep karýþtýrýrým. Kimi zaman suþi derim, kimi zaman þuþi derim, kimi susi hah, bir suzi demediðin kaldý Ahmet. Eee Mitsiyo ile evlenilir de Japon kýlýklý bebeler olmaz mý? Sonra yarý Türk yarý Japon Japon bebeler ortalýkta dolanmaz mý? Muhtemelen Budisttir diye tahmin ediyorum. Hemen müftüye götürür kelime-i þehadeti söyletir Müslümanda yaparým ben bunu. Ama, durun durun, ya kabul etmezse Müslümanlýðý. Olsun, O Budist kalsýn ben de Müslüman hele bir evlenelim ileri de sever Müslümanlýðý. Ama bu seferde babam derse ki illa Müslüman olacak o zaman yandýðýmýzýn resmidir.’’ Yuh! arkadaþ sana. Daha orta okul talebesi iken bir mektup arkadaþýn, hem de Japon mektup arkadaþýn ile ilgili ne hayaller kuruyorsun.

Az oldu yazdýklarým Biraz daha fazlalaþtýrmam lazým Mitsiyo’ya yazdýklarýmý. Ne yapsak ki? Babam da az buçuk almanca biliyor, iki ay Almanya’da kalmýþtý turist olarak, ondan yardým mý alsam? Yok, yok onunda bildikleri benden fazla deðil. Tekrar sözlüðe müracaat. Nerede kalmýþtýk Mitsiyo? Yaz bakalým. ’’Japonya deprem ülkesi imiþ doðru mu?’’ Bunu yazsam morali bozulur belki. Sileyim bunu. ’’Sizin bu Kamikaze pilotlarý nasýl cesur insanlar deðil mi?’’ Hepsi güzelde Kamikaze’nin Almancasý ne yahu? Yanýna Ýntihar+Pilotu Almanca olarak yazarým anlar kýz ya, anlar anlar onlar çok zekidir çok. Off ki off! Bu mektup bitmeyecek gibi sanki. Neyse devam edelim bakalým. ’’Siz de çok yüksek, yüz katlý iki yüz katlý, dört yüz katlý gökdelenler varmýþ doðru mu?’’ Yüz ile iki yüz tamam da gökdeleni sözlükte hemen aramaya baþla yine Ahmet. Bu kelimeleri niye okulda öðretmezler ki bize? Onun yerine ’’Uzun Bina’’ yazsam anlamaz mý ki? Anlar anlar bunlar Japon ya, leb demeden leblebiyi anlayan milletten bunlar. Of Mitsiyo be. Sana mektup yazacaðým diye þu pazar günü, beþ saattir odam da kalem, kaðýt ve almanca sözlük ile boðuþuyorum, öbür dersleri de yapamadým. Yok, yok bu iþ iyi Almanca bilen birinden yardým almadan olmayacak... Bakalým daha ileri ki günlerde neler neler bekliyor Mitsiyo ile beni...