KADERÝM YALNIZLIK 29-04-2010
Saçlarým aðardý dünyama güneþ doðmuyor,
Yýldýzlar artýk dertlerimi dinlemiyor,
Benim neden acý çektiðimi hiç kimse anlamýyor,
Þarkýlar eskisi gibi beni söylemiyor.

Dostlarým benden kaçýp beni terk ediyor,
Ýçimden kaderime isyan etmek geliyor,
Yalnýzým her an kýrýlan kalbim tamir olmuyor,
Gönlümde sevginin yerini nefret dolduruyor.

Kötü kaderim gölgem oldu peþimi býrakmýyor,
Dostum dediklerim kanayan yaramý sarmýyor,
Ýhanet yüreðime en büyük acýyý veriyor,
Hüzünlüyüm yalnýzým göz yaþlarým kurumuyor.

Kahrolasý dertlerim beni boðuyor,
Esen rüzgar yüreðimi ordan oraya savuruyor,
Bütün umutlarým bir çiçek misali soluyor,
Yaþadýðým hiçbir þey artýk bana huzur vermiyor.

Ýçimdeki kin nefret bitmek bilmiyor,
Günlerim saatlerim bana zehir oluyor,
O güzel günlerin geri gelmesi imkansýzlaþýyor,
Kalbimi yakan ihanet ateþi sönmüyor.