Eylem kendisi kadarla düþünme, fikir, bilinç, istek, duygu, belirme olmalarla sýnýrlanýr. Bu hal olgu durumdur. Olgu olay ile yeniden sanal bilinç üzerine etki iken bilinçte imaj bütündeki alaný kadarla eyleme etki tasarým olmakla eylem üzerine tekrar bilinç etkisidir.

Bu nedenle her eylemin hayali ve her hayalin de eylemsel bir oluþma, akýþý vardýr. Parçadaki bilinç imaj bütündeki yer kadar olmakla bir eyleme sahiptir. Parçanýn eylemli hali; bütündeki yer kadar deðildir. Tekil imi veren davranýþla deðil evrenimize iliþkin davranýþ olmakla tekillikteki yer kadar deðildir. Evrenimizdeki baðýntý belirlilik tekil bütünde olan im baðýntý deðildir.

Eylem, tama ermenin arayýþlar eðilimi nedeniyle kuantumladýr. Kuantum durumlar kadar eylem ve düþünce olmaktadýr. Bu nedenle eylem imleyen hayal ve düþünme içinde sanal sembollerle imge, imajlar koordinatýdýr.

Dýþýmýzdaki bilinç, beyin toplacý dýþýndaki zamanlarda birçok sanal imajlar veya hayaller sentezidir. Ne ve nasýl olacaðýna deðil, belirli olacaðýna imlenmiþtir. Oluþ ta zaten dýþýmýzdaydý. Eylem, oluþ önemdi. Düþünsel öz veya im öz oluþla biçimlenmekle kendi tamýna ulaþýyordu.

Bilincimiz beyinle zaman mekân bulmakla; beyin dýþýna zaman ve mekândan baðýmsýz oluþuyla birçok hýzlý düþünmedir. Bilinç bizim dýþýmýzda bizden zaman ve mekândan baðýmsýzken, var oluþ eylemiyle zamana mekâna bürünür. Bilinç, eyleme dek biçimsel kesikli durumlarla sýnýrlanma ve baðýntý olur.

Eylemi çok yönlü baðýntýlarýyla hýzlandýran, bilinçtir. Bilinci eylem kýlan da kuantum durumlardý. Parça belirsiz olanla belirme olmasýdýr. Beynimiz belirsizle dediðimiz bir anda 10 üssü milyon türlü oluþu kavrayamaz. Eylemden gelen bilgi de çok yönlü bilinçti. Bilgi oluþtu. Bilgi oluþun bilgisiydi.

Oluþ us ile olguya konuydu. Olgu, oluþ algýlarýyla bilinçti. Bilinci çok yönlü baðýntýlarla kayýtsýz þartsýz var kýlan belirli oluþ ta olgudan, eylemden gelen yer zaman baðýntýlý olamdý. Eylemli düþünce veya düþünceli eylem tekillikte patlayýp dönüþen kopmayla, parçalanmayla baþlamýþtý. Parçalanma, kopma tekildi bütünden dönüþmeydi. Dönüþen, dönüþtüðünden deðildi. Dönüþtüðü vardý ama dönüþtüðünün kendisi, deðildi.

Bütünden olan; bütünü veren de; toplam muhtevalý iz, izle, izlekti (im, imge imaj) diyagramý olan temassýz aktarýmlarýn kuplaj dönüþmesiydi. Bilincin hýzýný oluþma patlayan parçalanan kuantum dünyanýn üst üste zamanlarý kadar hýz ve hýz baðýntýsýný oluþan belirime de düþünce ve eylemdi.

Tekillik patlamakla bu evrene dönüþmeydi. Bir cam bardak bir masa kýrýlsa, parçalansa da sizde imge enerji konumla (kendisini çaðýran referans durumla) imajý kalýr. Ýþte tekillik patlamayla parçalanmayý veren dönüþümlere temassýz aktarýlan aykýrý bir imajdý. Ýzlek tiydi. Hologramlaydý.

Tümelin imiyle imaj enerjinin hayaline yeldiðimiz sýnýr tanýmazlýkla olan düþünmesi, þimdi parçaylaydý. Düþünün, bir parçalanma oluyor. Bir patlama oluyor. Sonucu dönüþüm ve bu evren. Evren tekillikten dönüþen, baþka yasalarýn eylemi olukla tekillikten eser taþýmýyordu.

Ama esere dek imajýyla kalýp, kendisi kendi yasalarýyla imaj olmayan evrendi. Dönüþme tekil yasalarý patlama gerisinde býrakýyor kuplajla imaja ve tekil yasalara baðlý olmayan dönüþmeye izin veriyordu. Evrenimiz imajýný bilip imajý, hatýrlýyordu. Ama bu patlamada ve bu parçalanmada, patlama sonrasý kalan, parçalanmadan arta kalan temassýz kuplajla patlamanýn izi ve izleði parçaya aktarýlýyordu.

Parçalanma olan da zaten tekillik deðildi, tekil yasalarýn iþleyemediði, tekil yasalarýn iþlemediði tekilliktendi. Parçalanan da; parçalanmadan kalan da yüceltilendi. Kutsanandý. Kâbe çekimiyle hayalin coþulandý. Eylem, hem parçadaydý; hem parçalanmadan kalanda (imajla) vardý.

Parçalanmadan kalan süreklilik veren imaj, belirliyle olmadýkça belirlenemezdi. Yani imaj bizim için olgu olay olup kavranamazdý. Ýmaj da üst üste durumlarda parça parça belirecekti. Parçalanan da beliremez olan da, belirliyle sýnýrlýktý. Eylem belirimiyle, ancak gelecekte olanýyla beliremezdi.

Baþ ve son aynýydý. Ama baþ ve son araya zaman mekân almanýn uzaklaþmasýydý. Uzaklaþan süreç çevrimle ters yandan birbirine yaklaþmaydý. Bu durumda da ne yaklaþan ne yaklaþýlan aynýydý.

Belirimle olan parça, parçayla olan da düþünceydi. Patlama tekilliði, patlayandaki patlamayan olmakla imajdý. Patlama; yasalarýyla bambaþka olan tekilliðin yokluðundan çýkýyordu. Yani varlýk yokluktandý. Kuplaj tekillikteki patlamayan durumuyla (kýrýlan bardaðýn kýrýklý olmayan imajýyla) kuantum evrenine aktarýlýyordu. Aktarma genleþmeyi veren ikili veya daha çoklu malzemenin tam da kendisiydi.

Varlýk mý önce düþünce mi önce? Söylemi kuru bir zandýr. Var oluþ bizim þimdiki anlamla, dinlerdeki domuzun, ineðin kutsal olup olmamasý gibi düþüncelerle bir arada oluþu deðildi. Üstelik bu düþünceler kuantum dünyaya deðil makro dünyaya ve kolektif yaþamlý hayata ait düþüncelerdi.

Yani özdekteki düþünce eylem birlikteliði ve dönüþlüðü makro dünya düþünceleri deðildi. Toplum makro dünyadan geliyordu. Ýnanca dek düþünceler de üreten ürettiðini paylaþan toplumdan yansýmakla geliyordu. Baþlangýç evreninde olmayan, olamaz olan düþüncelerdi.
14
Doðaüstü güç tasýmýyla, varlýktan ve var oluþtan ayrý, var oluþa istediði gibi devinme þekli veren bir varoluþ bilmiyoruz. Özdeði biçim ve özden, öz veya biçimden ayýrma olanaklý deðildi. Öz içinde de böyle bir imaj yoktu. Ama þöyle düþünmek olasýydý.

Patlayan tekilliðin bu evrenle beliren parçacýk-biçim, ýþýma-kuantum, devim-öz yansýmasýna eþlik eden kuplaj manyetikliði (imajý); holografi bir gölge belirmeydi. Bunlar baþka yasalardan kaynaklý tekilliðin bu evrene dönüþen bir nevi parçalý süreç olgularýydý.

Olgunun kaynaðý tekilden parçalanýp belirli olanla patlamadan kalan imajdý. Ýmaj bu evrende parçaya sentezleniyordu(üç boyutlu hologram) ediliyordu. Eylem ve özün, biçim ve düþüncenin hologram olan yani parçalanmayan bu gölgeyle birlikte olmasýydý.

Parçalanmayan (patlayan bütünlüðün patlamayan imajý, görüntüsü) kendi yansýmasý olan gölgesi (bu ýþýk cisim baðýntýsý olan gölge deðildir) parçaya eksiklik imajýný verir. Çünkü imaj bütünü verir. Parça da daðýlmayla imajdan dönüþeni verir.

Görüntünün büyüklüðü parçaya uyumsuz gelmekle parça ile (biçim ile) öz (imaj, görüntü, dalgacýk) çeliþkindir. Alan ile hacim çeliþkindir. Parça iki boyutla alan belirmesiyken öz üç boyutla oylum-hacim belirmesiydi. Gölge görüntü giderek te insanda iç sesle insanýn duygusunu verir.

Çeliþmeyi veren düþünce, görüntü olan bütünle parçanýn oranýydý. Kabaca bütün eksiði olan parçasýný parça da bütünü verecek belirli baðýntýlarý düþünüyordu. Düþünülen, eksikliði tamamlayýcý olan devim ve onu biçime sokup þema tize eden, güden özle, düþünce bu evrene aitti.

Öz de bu evrene aitti ama öz patlama öncesi tekilliðin üç boyutlu hologram görüntüsünü taþýyordu. Evrenimize dönüþen malzeme görünüþ ve parçacýk durum ikiliðini veren diyalektik birliktelikti. Parça tekillik gibi bir yokluðun varýydý.

Ýmaj da yok olan tekil bütünlüðün kendisini bu evrene, üç boyutlu görünüþle öz olarak kendisini aktarmasýydý. Düþünce ve devim, biçim ve öz, zaman ve mekân vs. bu evren mahreçli oluþlarýn kaynaðýdýrlar. Yani patlamanýn þokunda olan sýnýrlý sýnýrsýz, sonlu sonsuz olanlardý.

Parça enerji, sýnýrlý; izi olan izleði veren resim gölge enerji durumu sýnýrsýz olmakla izlek parçalý veya parçalý olan izlekti. Yani biçim öze göre, öz de biçime göre olmakla özel baðýntýlý; sýnýrlý, kesikli sürekliydi. Kabý içinde kabýna sýðmayan bir özle baþ baþaydýk. Matematiðin diliyle söylersek biçim dediðimiz alan veya biçim devimi iki boyutla hareket ediyordu.

Hacim dediðimiz öz de üç boyutla küp olarak hareket ediyor bu çeliþki ile alan; yüzey; biçim özünü hacminin üç boyutlu genleþmesine ayak uyduramýyordu. Alan yüzey yeni hacimle; yeni hacim de bir alan yüzeyle bölünüyordu. Parçalanýyordu. Yýrtýlýyordu. Çoðalýyordu. Biçim öz iliþkisi doðum yapýyordu vs.

Varlýk kuantumlaydý. Resmi veren de resimdeydi. Patlamasaydý resim ve kuplaj olmayacaktý. Resim, resmi verenleydi. Resim üç boyuta aktarýlan hologram bir kuplajdý. Ýzlek olan imaj parçada üst üste durumla kendisi de parça parça olan imaj baðýntý adeta parçanýn ne yapacaðýnýn bilgisiydi.

Daha açýðý görüntünün kýrýklý yapý deriþimi üst üste durumlar baðýntýsýyla evrenimizin yasalarýný ortaya koyacak olan, belirli parçacýk eylemi olmasýydý.

Üst üste durumlar parça baðýntýsýyla kendisinin resmiydi ve tümel olanýn imaj resmiydi. Kendisinin ve tümelin resmi de belirli baðýntýlarla parçaydý. Parça resimdeydi, resim de parçadaydý. Ama tekilliði veren patlama öncesini veren resmin izleði ve evrenimizdeki resimle tekilliðin kendisi deðildi.

Evrenimiz tekillikteki dönüþen parça gibi bir kusurla, parçalý dönüþemeyen kuplaj görüntünün bu evrene üç boyutlu yansýma kusurundan doðan, güzellikti.

Dönüþen aktarým bu evredeki aksaklýklarý ele veriyordu. Tekillik bu evrende parçacýk boyutunda iki boyutlu olup en boy çeliþkisini veriyordu. Biçimin özle çeliþkisi, imajýn üç boyutlu hologram aktarýmý olan hacimden geliyordu. Yükseklik hacim çeliþkisine dönüþüyordu.

Tümele ait imajla çeliþen eksiklik, iki boyuta aktarýlan parçada fizikle ve biçimleydi. Parça iki boyutla hem dengede hem dengesizdi. Biçim denge ve dengesizliðin belirliliðiydi. Parçadaki eksikliðin kendisi olmayan hologram, tümeline doðru çekimle olup parçaya ait eksikliðin tümeldeki hacimle olan görümle belirmesiydi.

Parça gelip geçici baðýntýlarla biçim belirlilikti. Sýnýrlý sonluydu. Sýnýrlý sonlu temas etmeden aktarýlan etki þoklardan kaynaklýydý. Sisse ve bulanýk bir durumu veriyordu. Sisse durum dengesiz ve belirsiz oluþla bize göre varlýðýn enerji düzensizliðiyle tedirgin oluþuydu. Tedirgin baðýntý, dengede sisse olana kendisine tedirginliði veren dengesizliðe doðru eðim ve akýþtý. Tedirgin eden de denge eden de imajdý.

Kuantum dünya þoklarý da kendisini makro dünyaya doðru ayrý bir resimler gönderecekti. Kuantum dünyadan atomlar dünyasýna gönderilen resim, kýrpmalar düzenlemeler içeriyordu. Tedirginliði az çok teskin edilmiþ indirgenmiþ resim ve olgulardý. Atom düzenli üçboyutlu yapýlardý. Kuantum yasalardandýlar ama kuantum dünya yasalarýna tam oturmuyordular. Fakat bu evrenin olaylarýydýlar.

Kuantum dünya ve makro dünya ile her an yoðun ve daha çok belirliydi. Belirli verili koþullarla yine olmakta olandý. Olan biçimdi. Olmakta olan üslü belirmeleriyle özdü.
15
Olanýn olmakta olana oraný vardý. Olmakta olanýn da olana baský ve basýncý vardý. Olmakta olan türlü türlü belirenle belirecek olandý. Belirecek olan da türlü türlü belirmeleriyle gelecekti. Gelecek olandan olacak olana akýþtý. Olmakta olan ve olan çevreydi.

Abdest gibi Hindu olanýn ineði yememesi inancý, kuantum dünyanýn deðil makro dünyanýn sýnýfla olan toplum çeliþkilerinin varyasyonlarýdýr. Evrenimizde tamlýk, ancak eksiði ile olanaklýdýr. Bu nedenle hep eksiði tamamýyla düþünürüz.

Tamlýk düþüncesi üslü, gelip geçici belirli durumlarýyla belirli bir figür deðildiler. Hem her þeydiler. Hem hiçbir þeydiler. Belirli durumla her þeydiler. Belirlenmemiþ durumla hiçbir þeydiler. Yoktular. Hep yoktan var oluyordular. Aktarýlan tekildi þokunun belirip kaybolan hayaleti bizde tam olmanýn mükemmel olmanýn düþüncesidir. Özdekle olan, imli düþünce olan enerji, buydu.

Tam olanda eksiði görürüz. Eksiði ile olmayan, eksiðini tamama göre duymayan, hiçbir þey yoktur. Eksiðine eðim olan devime düþünce diyoruz. Eðim durumla belirli olan; biçim ve öz olan düþüncenin bu biçim ve özle belirli haline de devim diyoruz.

Tam olan tekillik, patlama ile bu evrenin dönüþmesini veren yansýmalarla ýþýma balkýmalarýydý. Bu evren; tekildi dünya deðildi. Tekildi dünyadandý. Siz Ankara deðildiniz, Ankaralýydýnýz. Parçalý durumla Ankara’dan nüfusa ait öznel etkili bir parçaydýnýz.

Sizde Ankara’nýn kendisi olmayan bir Ankara düþüncesi vardý. Parçalý lýðýn bu enerji düþünmesi ile siz tamam olmak isteyen bir eksiklik bilinciyleydiniz. Ne parçalý durum tamlýktý. Ne de tamlýk parçalý durumlar olmadan anlaþýlýrdý. Parçalý durumun, bütüne ait sanal bilinç resmi, tam oluþla Ankara’ydý. Ankara’nýn tekildi resmi sanal bir iz oluþla, parça kuantum durumlara, dalga enerjiyle bindiriþleydi.

Bu bindiriþle siz eksiði (Ankara’yý) tamamlamaya tahminde bulunmaya tasarlamaya gayretleydiniz. Unutmayýn ki parça kendisini tekrar eden süredurumlar olmakla tasarýmdý. Tasým ve tasarýmlar da tam olmayan bir tekrar ediþler olmaya, devam edecekle süreklilikti.

Ancak belli baðýntýlý durum belirmeleri, bir iþlev durumladýr. Bize gelip geçici olduðunu bildiðimiz bir tamlýk algýsý verirler. Bu içsel durumla böyle. Bir de dýþsal durumla türlü oluþun tamlýk baðýntýsý vardýr. Çevredeki tamlýk parçalý iþlev durumla özel baðýntýlar yalýtýmýydý. Bir tamlýk baþka bir tamlýkla çeliþir.

Bir tür halle var olamayanlar, diðer üst üste olan üstel durumlardan biri ile belirli baðýntýyla oluyordu. Çevredeki parçalý oluþ ve parçalý oluþlardaki eksikliðin yalýtmasý sizden daha büyük olan çevreye enerji edinmenizle çevre size bir eðim yönelimler alanýdýr.

Tam güdenle, resmedilen eðim eninde sonunda bozunacak olan bir enerji düzenli var oluþtu. Enerji düzenli var oluþ, bu düzeni korumak için tekrardan en az dýþ dünya ilkesi içinde çevrede enerji girdisi yapar. Bu girdi enerji ile korunan düzen çevrimi, pahalý bir koruma olan sistemdi. Yaþamdý.

Ýster hayat tarzý canlý var oluþlar, ister cansýz tarzý bazý baðýntýlar; ömrümüzden önce de, ömrümüzden sonrada sürebilen gelip geçicilikler olmakla, bize sürekli olanýn tamlýk algýsýný verirler.

Yani patlayan belirmelerin dönüþümüyle tekillik hem parçaydý. Hem de parçalarlaydý. Ama tekilliðin baðýntý iliþkilisini veren ruhu ne parçalardý. Ne parçalarlaydý. Parçalý olanlar; malzemesi olduðu tekildi sürekli gibi olmamakla, kesikli olmanýn yer ve zaman baðýntýsýyla; bu everenin olamýydýlar.

Evren olaylarý tekilliðin yasalarýyla belirlenmemekle olmadýlar. Ama tekildi görsel kuplaja göre ölçüþen bir tedirginlikle de baþýboþ deðillerdi. Bu da olamdý. Olam bu haliyle yer zaman baðýntýsý olmayan hal ile belirme ve belirsizle olaný içerir. Düþeceðinizi kimse söylemiyordu ama düþmemekte yoktu.

Parçada parçanýn kendisi olmayan, kendisini duyurtan bir hapis oluþ vardý. Parça bu hapis oluþla kendisini güdendi. Hapis oluþla ölçüþme oraný kendisiyle çeliþip kendisine sürtünme firen etkisiydi.

Parça oluþun kendi üzerine kendi etkili durumlarý içindeki ikilemiyle bu hapsoluþ düþünceydi. Ýmdi. Hayaldi. Eksiði yetiren tasýmlarýyla; temassýz aktarýmlar kuplaj ile parçaya bindiriliþti vs.

Tasým, tasarým olan düþüncenin yoðun belirlilik içinde olmasý somut, yoðun belirlilikle olmayan devinmeler de düþünceydi. Enerji bu düþünce devimle ve devim düþünce ile iþ yapan yetenek enerjiydi.

Kapýnýn kapalý olmasý gibi süper durumlar içinde olan belirme, belirli olmuþsa bu durumla parçacýk somut ve olguydu. Kapalý olan durum baðýntýsý içinde kapýnýn açýk olmamasý, üstel durumlarý içinde belirli olamamakla soyut ve soyut olanaktý.

Tam oluþ bir mükemmellik deðildi. Varlýktaki kararsýz oluþun bozucu etki eylemlisini veren düþünce devimi olmakla olan ile olmakta olanýn olacak olana çeliþkisiydi. Durum; halden hale, nicelikten niteliðe; nitelikten niceliðe oluþun üst üste devinmelerindeki durumsal düþünüþlerle olmaktý. Düþünce, devimin belirsizi. Devim, düþüncenin belirli olan durumuydu.

Bir kapý belirlisi; kendi üzerine açýk olana, kapanma, yarý kapalý; kapanma olana da üst üste durumla açýlma yarý açýlmaydý. Kapalý olana açýklýk gibi araya alýnan zaman mekânlarýn belirsiziyle üst üsteydi. Yani kapý belirlisi üst üste durumlara eksikle, zýtlýkla olanaklý kýlmadýkça iþlev deðildir.

Evrenimiz, kendi evrensel bütünlüðü içine, patlama öncesini bilmediðimiz yasalarýyla iliþkili tamlýk olarak söylersek tam olanda eksiði olan imdi. Anlamdý. Ýzdi. Semboldü.

Varlýk dünyasý patlama sonrasý tekillikten kaynaklanan eksik olandaki imgeyle (yansýmayla benzerlik görüntüsü ile duyumsanan, gerçekleþmesine özlem olunan cazibe) imaj olan (görünüþ deðiþtiren) tamlýða dönüþücü diyagramla devinmesini her düzey oluþmalar içine aktaran bir kendisini tekrar ediþin etki kuplajlanýþýyla sistemimiz, olaylar evreni olmaktadýr. Olaylar evreni var oluþtu.