Sermaye az, kendi cambaz.
Mal alýr, mal satar,
Helale haram katar,
Belki çok kârla, belki de az,
Müþteriler yolunacak kaz.
Kandýrmak onun iþi,
Kaçýrmaz müþteriyi,
Altýna eder çiþi.
Bilmez ki utanma ar,
Yoksa adý neden tüccar,
Sermaye çok, güven yok.
Ham alýr, mamül satar.
Kârýný mala katar, sýkýntý yok.
Müþteriler zengin ve tok.
Çoðunluðu hacýdýr,
Herkes kardeþ, bacýdýr.
Ömür boyu muhacir,
Bunun adý da tacir.
Sermaye yok, yalan çok.
Din satar, kendinde yok.
Ötekine nefret kusar, bühtan atar.
Tek tâati, servetine servet katar.
Yeminlerle kendin aklar,
Müþterisi cahiller ve ahmaklar,
Yalansýz yemin etmez, ederse batar,
Müþterisi bir kullaným, kullanýr atar.
Söz de verse, çizer yan,
Çünkü o bir bezirgân.
Uyan artýk, behey gafil,
Ýki dünyan olur sefil,
Uykundan uyanamazsan,
Bir gün geçer üstünden fil.

Abdullah Haktankaçmaz
(Vaveyla adlý Þiir kitabýmdan)
ah6334@gmail.com

*Bezirgân : Alýþveriþte aþýrý kâr amacý güden tüccar.
*Bühtan : Kara çalma, suç yükleme, iftira.
*Tâat : Ýbadet, itaat etmek, söz dinlemek.
*Tacir : Ticaretle uðraþan kimse, tüccar.