Suudi Arabistan’ýn büyük bir müftüsü, Somali’den bir soru aldýðýnda göz yaþlarýný tutamadý. Ona Somalili adamýn sorduðu soru þuydu... ’’Biz ne iftar ne de sahur yapýyoruz Allah bizim orucumuzu kabul eder mi?’’ BASINDAN

Yediðimiz önümüzde, yemediðimiz ardýmýzda olan, nimetlerin kýymetini bilmeyen, acýma duygumuzu kaybettiðimiz biz erkek ve kadýnlara yazýklar olsun. Gördüðüm zaman tüylerim diken diken oldu... Gözlerim nemlendi azýcýk...

Allah cc. boþuna biz insanlarý ikaz etmiyor israf konusunda ’’Ýsraf edenler þeytanlarýn kardeþleri olmuþtur.’’ diye... Ne iftarda ne sahur da bir þey yiyemeden oruç tutan kardeþlerim, hakkýnýzý helal edin. Sizin o bir gün, iki gün, hatta daha da fazla günlerce sahursuz ve iftarsýz tuttuðunuz oruçlara, Rabbýmýz bir güne on gün yüz gün sevabý verir inþallah... Hatta daha da ileri gidelim, benim tuttuðum oruçlarýn sevabýný da size yazsýn Allah’ým...

Fakirliði ve garibanlýðý yeryüzünden silmedikçe insanlar arasýnda adaleti asla saðlayamayacaðýz. On çeþit yemeði sofraya koyup da sonra selfi çekenler, akýllarýnýzý baþýnýza devþirin. Sayý ile kendinize gelin bir zahmet. Günde bir lokma ekmek, iki zeytin, bir bardak su ile iftar eden kardeþlerimiz var...

Zengin ve geliþmiþ ülkelerin sofralarýnda çöpe atýlan ekmek ve yemekler, kara kýta Afrika’ya gönderilecek olsa, Afrika’da ki kemikleri görünen o küçük kara derili bebelerin, annelerinin, babalarýnýn hepsinin karný bir güzel doyar, yeminle söylüyorum...

Dünyanýn bir tarafýnda insanlar obezite denen þiþmanlýktan, fazla yemekten hastalanýrken, kara kýta Afrika’da açlýktan, midelerine bir þey girmemesinden yerle yeksan oluyorlar. Her gün on sekiz bin çocuk açlýktan ölüyor. Ey dünya, ey vurdumduymaz insanlar bu ayýbý daha ne kadar taþýyacaksýnýz?

Asgari ücret ile dört kiþilik, beþ kiþilik ailesini tertemiz, alýn teri, emeði, kazandýðý paralar ile geçindirmeye çalýþan, sahur yapan, sonrada aðýz tadýyla iftar eden, abiler, ablalar, kardeþler, bacýlar bu ülkede ki bütün vatandaþlarýn hakký helal olsun sizlere...

Siz de doyun bakalým, doyun, doyumsuzlar. Çatlayýncaya, patlayýncaya, aksýrýncaya, týksýrýncaya kadar yiyin. Beþ çeþit yemek üç çeþit salata, iki üç çeþit tatlý, on çeþit meyve koyun sofralarýnýza... Bunu alabilen, yiyebilen var mý, yok mu, diye hiç düþünmeyin hemi... O televizyonlarda iskeleti, kemikleri görünen Afrikalý çocuðu seyrederken hiç mi bir yerleriniz sýzlamayacak, hiç mi ruhunuzda fýrtýnalar kopmayacak? Siz doyurun doyurun, midenizi, ruhunuz doyar mý doymaz mý, iþte orasý meçhul... Doydunuz mu? Siz doyun, ben aðlýyorum...