''Terörle mücadelede babasý þehit düþen tüm çocuklara göz yaþlarýyla.''





Beþ yaþýnda ki bir kýzýn gözyaþlarýnda gördüm
bu savaþýn kahreden
anlamsýz ve acýmasýz bir savaþ olduðunu
yangýnlarý söndürecek olan da o damlalardýr belki...


''Baban kim senin?'' diye soranlara
ne diyecekti genç kýz olduðunda
babasýný göremeyip de gözleri ve yüreði dolduðunda...


Benim babam
bulutlarla daðlarýn kucaklaþtýðý yerde
bir hain pusuda vuruldu...


Benim babam
yurdunu, çok sevdiði vatan topraklarýný
soðuktan titremeden beklerken
iki üç metre karýn altýnda duruldu...


Benim babam
daðlarda arkadaþlarýna, siperdaþlarýna
Karacaoðlan'dan þiirler okurken
gözlerinde zerre miktarý korku yokken vatan aþkýna tutuldu...


Benim babam
hainlere madalya takýldýðý
kahramanlara korku ile bakýldýðý
yurdumun baðrýna hançer sokulduðu
alçaklarýn heykelinin dikildiði günlerde baþtan ayaða gururdu...


Gözünü kýrpmadan canýný feda etti...


Ve diyeceksin ki kýzým gururla
''Ben o þehit babanýn kýzýyým kýyamete kadar
iþte böyle bir adam benim babam.''