Bu deneme yarım kalabilir. Hiç yazılmamış olabilir. Hiç söylenmemiş sözler gibi…

     Ama yinede denemeliyim!

     Size,

     Anlatmayı.
     
     İstanbul’a geldiğim ilk sıralarda bir misafirhane’de kalıyordum. Orada bir denetçiyle aynı odayı paylaşıyorduk. Hani şu kimsenin sevmediği, herkesi zorlayan, denetledikleri kurumun çalışanlarını zorlayan…

O zamanlar bir kitap okumuştum. İstanbul’un fethi esnasında Batı Roma İmparatorluğu’nda bir sanatçı… Figürler çiziyordu.

     Yıllarca resimler yaptım ben! Yıllarca çok az insanın görmeyi hakettiği resimler. Tevazu gösterirdim ama ne yazıkki büyüklerimin öğütleri buna izin vermez.

     İşte o resimlerde insanın büyüklüğünü ve haşmetini yansıtmaya çalıştım.

     İnsan!

     Yani Tanrı’nın ruhundan üflediği…

     İnsan!

     Yani yaratmaya memur ve yaratılmaya laik tek mahluk!