KIRK YARIM ŞİİR

Bir düşe uyandım,
Kuru yapraklar üzerinde dolaşan,
Bir tırtıl gibi.

Sen geçiyordun o eski evin önünden
Duvarları kireç,
İçi saten'den örülü.

Yine veda edemedim sana,
uykuya dalmadan, kurduğum hayal gibi.

Gittin öylece,
Adın tavanda asılı kaldı,
Ben düşte.

Yine nereye düştü yolun,
Ey siyahı en çok gözlerinde sevdiğim.

Bilirim,
Dar zamanlarında ürküttüğün gündüzler,
Geniş zamanlarında seyrelttiğin geceler,
İzlerini bırakmış,
Tam ortasına şakaklarının.

Bilirim,
Dönemezsin yolundan,
Ve gülemezsin,
Dünden eksik.

Gelip geçersin bir gülümsemede,
Bir kırk yıl,
Kırk yarım şiir gibi,
Kırk acı omuzlarında.

Duvarları kireç,
İçi saten'den örülmüş,
En güzel siyah bakan kadın.