Onunla Ege’nin bir bir çadır kampında tanıştık. Babamın bir arkadaşının kızıydı. Kısa zamanda iyi arkadaşlar olduk. Ben koya iner arkadaşlarla yeni aldığımız bota binerdim. O yavaş yavaş denize uzanır ve atlardı.

     Arkadaşlarıyla tanıştırdı beni sonra. İskelelerde yürüdük. Geceleri rengarenk lambaların yandığı ve müzisyenlerin deniz şarkılarını fısıldadığı yerlere gittik. Tanıdığım bütün kızlar benden onları korumamı isterdi. O istemedi.

     Bir keresinde dondurma almaya param çıkışmadı. Beni mahçup etmedi arkadaşlarımın yanında hemde bir arkadaşının bütün ısrarlarına rağmen.

     Sonra bir gün tepedeki çimenlikteyken biz üzerinde sadece o bembeyaz mayosu vardı, aşağıyı gösterdi. Hadi gel beraber atlayalım dedi. Atlamamı istemediğini biliyordum. O atladı. Ben gülümsedim. En iyi arkadaşımdı. Adı mı? Sevgilim olsa eminim hatırlardım…