’’Aþýlarýn %75 e yakýn kýsmýnýn on tane geliþmiþ ülke aralarýnda paylaþmýþ.’’ BASINDAN

Orta Çað ve sonrasýnda yaþanan zamanlarda tarih sahnesinde olan ülkelerin hem birbiri aralarýnda hem de Müslümanlarla yaptýklarý savaþlarda bir dolu zalimlik ve merhametsizlik, kahpelik, kalleþlik örnekleri gördük. Þunu da gözlemlerimize dayanarak söylüyoruz ki o günden bu günlere zalimlerin açýsýndan fazla da bir þey deðiþmemiþ...

Ýnsanlarý canlý canlý yakan, kýlýçtan geçiren, Haçlýlar vardý, o zamanlar. Peki sorarým size, 1945 Yýlýnda savaþ bitmek ve Japonya teslim olmak üzereyken, Japonlara iki tane atom bombasýný, sýrf patlýyor mu patlamýyor mu, diye denemek için atan Sam Amca’nýn evlatlarý bu haçlýlardan daha mý az vahþilik içindeler... Mezarý bile yok o insanlarýn...

Batý batý dedikleri, o çok özenilen oluþum, aslýnda bir zulüm medeniyetidir. Eskiden tanklarýyla, toplarýyla, uçaklarýyla geliyorlardý, þimdilerde yine gelseler de daha çok filmleriyle, dizileri ile, saçma sapan yaþam tarzlarýný dayatmalarýyla, içimizden adam satýn alarak, geliyorlar. Bir türlü vaz geçmiyorlar inananlar ile olan savaþlarýndan.

Nasýl ki 1 Nisan Günü ki bir çoklarý Þaka Günü olarak bilir ve öyle düþünür. Oysa ki o gün bir çok Müslümanýn acýmasýzca kaný dökülmüþtür... Sorarým size Srebrenitza’da Sýrp ve Hollandalý alçaklarýn bunlardan ne farký var? Müslümanlara silah býraktýr, sonrada kurþuna diz alçakça. Düþünce ayný, sadece uygulayýcýlar deðiþiyor...

Birbirlerinin maske daðýtýmýnda bile el koymadýlar mu bunlar maskelere, baþka baþka saðlýk malzemelerine... Kendilerinin dýþýndakiler ölmüþ, kalmýþ, sakat yaþamýþ, onlar için hiç bir önemi yok, bundan sonrada olmayacak. Vahþi Batý bunun adý, hiç bir zaman yahþi olmayacak sanýrým...