Faiz geri baðlanýmla, geri beslenme iliþkisine ya da temel korunum yasalý temel kaygýlarýnýza alakasýz bir alakalýydý. Örneðin beslenme temel kaygýnýzdý.

Doðada saðlama olan beslenme üreten iliþkiler üzerinde köleci düzen içinde sistemin kolektif liginin bozulmasý karþýsýnda; fakirin zenginde saðlama yaptýðý "borç alma" biat etmenin alakalý alakasýz sömürüsüne dönüþmüþtü.

Sizler faiz kavramýný duyduðunuzda; bu kavramlar aklýnýzda geriye atýf yapmýyorsa; bu kavramlar tarihsel bir alakasýz alakaya çaðrýþým yapan þimþeðin dallanma ve çatallanmasý oluþamýyorsa; tarihsel bilincinizde eksiklik vardýr. Ya da siz sýradan bir düz mantýkla düþünüyorsunuz demektir.

Þimþeðin her bir dallanma çatallanmasý faize iliþkin kavramlara, baðlaným yapacak bir bað enerjisi olacaktýr. Þimþeðin dallanacak olan kýsmý kolektif alaný ele verir. Siz þimþeðin, kollara doðru daðýlan özel durumuna doðru çözümleme yapabileceðiniz gibi (tümden gelim); her bir kollardan dala doðru da çözümleme, modelleme yapabilmelisiniz (tüme varým).

Bir borç alýp, bir buçuk borç ödeme süreci köleci sistemle birlikte vardý. Bir borç alýp bir buçuk borç ödeyenler hep halktý. Yukarýnýn veya efendilerin buna karþý pek sesi yoktu.

Efendilerin nasýl sesi olsun ki? Bunu böyle takdir eden yukarýsý olan efendilerdi. Eðer yukarýsý talan, ganimet, savaþ için halktan canýný ve malýný borç olarak (öncüt olarak) istiyorsa; geri ödemeyi ya ahrete vaat ediyordu.

Ya da efendiler canýný malýný kendisine ödünç verenlere, olasý ganimetten pay veriyordu. Eðer ganimet edinilmemiþse, bu durumda El 'e canýný malýný ödünç verenler ya da yakýnlarý avuçlarýný yalýyordu.

Ýþte bu durumdayken borç alanlarýn borcunu kat kat ödemesine El 'in sesi çýkmýyordu. Ýyi de kutsal kitaplarýn bahsettiði faiz neyin nesiydi? Ýþte zurnanýn zýrladýðý yer burasýydý. Faiz yine faizdi. Borç alma ve borcu kat kat fazlasýyla borç ödeme yine borç ödemesiydi.

Öyleyse deðiþen neydi? Deðiþen tek þey efendilerin sýklýkla bankerlerden ödünç alýp; borcunu kat kat ödemesiydi. Feodal efendiler yavaþ yavaþ irade ve yönetme gücü olan tahtý banker burjuvalara býraktýklarýný görüyorlardý.

Feodalitenin çarký kýrýlýyordu. Bütün avaz bundandý. Bu durum o günlere kadar tarihte görülmüþ duyulmuþ yaygýnlýðý ve sürekliliði olan þey deðildi. Hatta bu durum "mülk benim" diye kükreyen efendi imgesi karþýsýnda olur þey deðildi!

Köleci anlayýþýn kolektif sistemi özel mülke dönüþtürecek olan iþi de kolektif kaynaklarý ele geçirmek suretiyle süreci özelleþtirmeye götürecek olan mülk sahipliði fikriyle yapýyordu.

Þimdi köleci süreci sürekli kýlmanýn yollarý aranýyordu. Özelleþtirmeyi sürekli kýlacak yollar; özelleþtirmeyi oluþacak olan yollardan kaynaklý yeni süredurumlarýn içinde beliren çeþitliliklerle vardý. Köleci süre durumlu çeþitliliði veren çeþitlilik içinde seçme ayýklama yapmakla köleci süreç adým adým zamana ve þartlara göre ortaya konacaktý.

Köleci paylaþým kendi çeþitliliði içinde zenginliði ve yoksulluðu ortaya koymuþtu. Yani yüksek basýnç olan zenginlikten, düþük basýnç olan fakirliðe doðru üssel eylemli bir alan akýþý bir alan düzenlemesi vardý.

Zenginlik borç vermeye, yoksulluk borç almaya eðilimle olan akýþtý. Köleci akýþla oluþan olgu, olay ve çeþitlilik bu iki alan arasý üssel durumlu akýþýyla vardý.

Bu iki alan arasýndaki (zengin fakir arasýndaki; ezen ezilen arasýndaki) akýþlardan birisi de zenginden fakire doðru "ayni maldan ödünç verme", iþiydi. Ödünç verme iþi borç verme borç almanýn çift yönlü eðilimin önünü açan bir alan akýþýydý.

Köleci sistem zenginlik-yoksulluk gibi veya mülkün sahibi olanla mülkten yoksunluk gibi kiþileri üreten kolektif güçten yoksun kýlmanýn çeþitliliðini kendisine baz almakla vardý. Köleci egemen güçler iki alan arasýnda beliren çeþitli olgu ve olaylar içindeki süredurumlarla sistemin kontrolünü ele alacaktýlar.

Köleci çeþitlilik köleci yol ve yordama atýflar yapacak olan çeþitlilikti. Bu türden yol belirlemesi çeþitliliði içinde belirenlerden birisi de ödünç alýp; aldýðý öncüdü kiþinin; kat kat fazlasýyla bu borcu geri ödemeydi. Yani Faizdi. Faiz sistemi sürekli kontrol etmenin çeþitli enstrümanlarýndan sadece birisiydi.

Kiþi köleci sistemle kaybettiðini borç alýyordu. Kiþi yoksun býrakýldýðýný borç alýyordu. Kiþi kolektif mirastan payýna düþmesi gerekeni borç alýyordu. Kiþi yoksun kýlýndýðý kolektif gücü, borç alýyordu. Kiþi efendi hokus pokus ile kayýp ettiði eþeði ödünç bulmakla seviniyordu.

Sistem faizle, kâr etmeyle, alýþ veriþ yapmayla, þükretmeyle, sabretmeyle, yardýmlaþma dediði öncütleþme ile borçlandýrma yapmayla, borç geri ödemesini düzenlemeyle vs. gibi diðer türlü birçok üssel enstrümanlarla sömürüyü kontrol ediyordu.

Ýlk baþlarda sömürünün kontrolü monarþin beylerdeydi. Fakat köleci sitemin kontrol enstrümanlarý para adamlarý gibi yeni bir üssel davranýþ biçimi ortaya konuyordu. Böylece sömürünün kontrolü giderek el deðiþiyordu. Boynuz kulaðý geçiyordu.

Sömüren þimdi sömürülen oluyordu. Yeni olan duruma göre bir önceki köleci sistemin geleneði, göreneði, ahlaký, hukuku, adaleti; monarþiye, çoban ve tarýmcý feodal efendiye göre din olarak konuþmuþtu. Feodal efendiye göre düzenin kontrolünü ortaya koymuþtu.

Köleci düzenin bu parolayla "Mülk benim" ya da "mülk El 'in" diyerek, sistemin iradesinin ve sistemin egemenliðinin mal sahibi kiþilerde olduðunu simge ediyordu.

Para adamý bankerler de bankerliðe uygun tutumla kendi sömürü enstrümanlarýný ortaya koyup; sistemin "borç verenlerini, borç alýr duruma getiriyorlardý". Bankerler "para her kapýyý açar" diyordu. "Ýþ bilenin, kýlýç kuþananýn" diyordu".

Ýsa böylesi bir dönemde, çoban ve tarýmýn sömürü kültüne uygun düzen anlayýþý içindeki endiþesiyle Ýsa, Süleyman Tapýnaðýna giriyordu. Ýsa tapýnaktaki masa üzerine istiflenmiþ bankerin parasýný "fitnenin kaynaðý diye" saða sola saçýyor, masayý deviriyordu.

Ýsa, tarýmcý çoban kültü içinde yeni beliren burjuva sömürü sistemine karþýydý. Tarýmcý çoban külte kadim gelenek diyor. Eski þeriat diyordu. Tarýmcý çoban sömürüsü olan sistemi; "iþ bilici, iþ bitirici" burjuvaziye göre yeðliyordu. Yeni aristokrasi artýk burjuvalardan doðuyordu.

Ýþte faiz kavgasý öncelikle ve ivedilikle çoban ve tarýmcý feodal kültürle; banker, para adamý "iþ bilici, iþ bitirici" burjuva arasýnda çýkýyordu. Ýsa'nýn deyimiyle kadim kültürle zamane kültür olan fýrlama burjuva arasýndaki kavga, halkýn konusu haline getiriliyordu. Böylece süreç "bulanýk suda balýk avlamaya" dönüþtürülüyordu.

Kavga, mülk sahibinin irade ve egemenliðine karþý, iþ bilen iþ bitiren para adamý; Mamon ‘un kavgasýydý. Mamon da El gibiydi. El mülk sahibi egemenlik ve iradeyken; Mamon iþ bilen, iþ bitiren, parayla her kapýyý açan irade ve egemenliðin gücüydü.

Mamon da El de köleci sistemin ürünü öznel inþa olmakla köleci sistemin sürdürücüsüydüler. Bu ikilemli kavga içinde Ýsa vaazlarýna hýz veriyordu. Bu vaazlardan birine göre "Yoksullar kýr zambaklarýna bakmalýydýlar. Kýr zambaklarý ne yün eðiriyorlardý; ne ip dokuyorlardý. Ne yarýn için para biriktiriyorlardý. Baba onlarý giydirip doyuruyordu".

Köleci sistem kendi öncesine unutturma yapmakla nesnel tarihsel veri akýþlarý intikaya uðramýþtý. Veri, köleci sistemle ve köleci sistemin söylemiyle akmaya baþlamýþtý. Ýsa bu veri intikasý içindeydi.

Bilgi eksikliði içindeki çaresizliðiyle ve ortama duyarlý bir acý çekmenin iyi niyetinden doðan gayretle Ýsa'nýn vaazlarý buram buram tarihsel bilinç eksikliði kokuyordu.

"Yün eðirip ip dokumak" iþi köleci sürece vahiy edilmemiþti. "Yün eðirip ip dokumak" kadim köleci kültürün bilici, bulucusu olduðu bir üretim süreci olmayýp; "Yün eðirip ip dokumak" iþi kolektif üretim biçimiydi.

Kolektif mirasýn unutturulmasý için köleci tamahkâr ego; hafýzalardaki kolektif bilinci silmek için kolektif bilinçli miras yerine vahiy söylemi icat ediyordu.

Üreten, ittifak yapýcý ve somut olan ilah gruplar deneyimi ortadan kalkýyor ilah gruplar deneyimi vahiy inmiþ gibi söyleniyordu. Vahye inanma ortaya konmuþtu.

Köleci sistemde "Yün eðirip ip dokuma" iþi mülk sahibi efendi içindi. Kolektif sistem, köleci sisteme dönüþmeden önce "yün eðirip ip dokuma" iþi "kolektif alandaki herkes içindi". Herkes için olan þimdi EL ÝÇÝNDÝ.