Köleci sistem; kolektif iradeyi, kolektif gücü ele geçirmek için kurgulanmakla, kolektif sistemi özel mülke dönüþüyordu.

Tekil kiþinin belirsizle olan, birçok türlü eylemleri vardý. Kiþinin kendi dýþýnda kiþiler vardý. Bu kiþiler, kiþiyle acýkma, savunma gibi ayný benzer durum içindeydi. Kiþiler ayný verili durumlarla güdülüydüler.

Bu türden benzer güdülü durumlar; kiþiler arasýnda eylem kesiþmelerini ortaya çýkarýyordu. Tarih illa böyle davranýþlý olacaksýn, sen mülk sahibisin. Sen mülk sahibi deðilsin; þöyle ekeceksin gibisinden belirlenimlerle sürece baþlamýyordu.

Bu kesiþmeler yardýmlaþan dayanýþan yol birliði olduðu gibi düþmanlaþan tehditkâr bir yol ayrýmý da oluyordu. Çeþitlilik tekrarlarýndan oluþan kiþiler imgesi, bunlar içinde egolarýna uygun olanlardan seçme ayýklamalar yapmaya baþlýyordu.

Beslenme, barýnma, savunma vs. türü seçme ayýklamalar kiþiler arasýnda ortak olan seçme ayýklamalardý. Görüldüðü gibi verili doðal düzlem dýþýnda, kiþinin elinde ne yapmasý; nasýl yapmasý, gerektiðine dair ne bir söylem; ne bir belirlenim vardý.

Kiþiler, eyleme yönelmenin arayýþý içindeydiler. Kiþilerde eyleme yönelecek arayýþýn ipucu da verili düzleme göre olmakla kiþi kendi davranýþlarýný elinde tutmuþ oluyordu. Eyleme yönelecek arayýþ, o saðlamayý gerçekleþtiren eylemleydi.

Köleci sistem içinde bilinmez yapýlan ve bilinmeyen karanlýk noktalarýn bir kýsmý bunlardý. Köleci mantýða göre "kedi fareyi kovalasýn diye vardý. Fare de kedi beni yesin" diye vardý! Bu tür söylemler erek sel amaçtý.

Kolektif öznelerin, kolektif alanda erekle hareket ettikleri bir gerçekti. Ama kiþiler öznesi dýþýnda da erek sel bir dünya yoktu. Kuantum dünyadan geliyorduk. Kuantum dünyanýn beþ duyusu yoktu.

Büyükler dünyasý içindeki hayatla beþ duyu ve daha fazla duyu vardý. Böyle olunca duygusuz bir kuantum dünyadan erekli bir makro dünyaya geçtiðimiz söylenemezdi. Yani kuantum dünya erek sel deðildi.

Biz dýþ dünyadan seçme ayýklama yapan süreçleri bedenimizde yalýtmakla dýþ dünya bize göre olmuþ oluyordu. Yani dýþ dünya bize göre deðildi. Tam aksine biz dýþ dünyadan bedensel iç yalýtmalarýmýzý yapmakla, biz dýþ dünyaya göreydik.

Apilular; mülkün sahipliðine göre her þeyin baþtan beri böyle erek sel nedenle belirlendiði türünden anlayýþlarla ve köleci geleneklerle biçimlenmiþtiler. Dahasý apilular (duyarlý kiþiler) köleci gelenekle düþüncelerini sýnýrlanmýþtýlar.

Aslýnda insanlýðýn acýsýný kendisine acý edinen apilular; bu iyi niyetlerini bilmeden köleci sisteme kurban ediyordular.

Yoksa Ýsa'nýn "yüzünü bile görmediðiniz mirasçýlar için mal yýðýp para biriktirmeniz niye?" demesiyle Ýsa, sisteme göre olan mantýkla duyarlýydý.

Bu mantýkla Ýsa kýr zambaklarýný anýp; insanlýk adýna acý çekme hassasiyetindeydi. Yani insanlýk adýna acý çekiyordu. Saygý deðer Ýsa insanlarýn þimdi olduðu gibi baþlangýçta beri mal yýðýp yýðdýðý malý çocuklarýna miras býraktýklarýný sanýyordu.

Oysa durum hiç te böyle deðildi. Saygý deðer Ýsa'dan yaklaþýk 10 000 yýl öncesinden bu tarafa ve Ýsa'dan önce 3750'lere kadar Üreten süredurum muhterem Ýsa'nýn bildiði gibi kiþisi kaygýlarla, evlatlarýna miras olsun diye ortaya konmamýþtý.

Üstelik üretim yapýlmamakla, üretimin bilinmediði uzun bir dönem vardý. Bu dönem içinde üretime dair bilgi beceri yoktu. Köleci mantýðýn deyimiyle; köleci sistem gelene dek milyonlarca sene vahiy de yoktu.

Kýr zambaklarý kendi besinini kendi sentezliyordu. Oysa insan kolektif iliþkiyle ancak kýr zambaklarýný üretiyordu. Yani insanýn üretmesi insanýn kendi üretmesi deðildi. Ýnsanýn üretmesi kolektif üretmeydi. Ýnsanýn üretmesinin kýr zambaklarý ile hiç bir benzerliði yoktu.

Ýnsan kýr zambaklarýna bakýp kendisini kýr zambaklarýyla benzetilenince, insanýn da kendi besinini kendi üretiyor olmasý lazýmdý. Ve dahi kýr zambaklarý kendi kendisine beslenip, donanýr.

Kýr zambaklarý baba bizi doyurur diye baþýný toprakta çýkarttýktan bir süre sonra, hayatýný kaybeder. Böyle bir dünya yoktu. Ýnsan nasýl olsa baba bizi doyurur diye gevþiyordu.

Kiþi nasýl olsa baba bizi giydirir, diye üreten sürece ve kolektif miras býraktýðý sürece son verirse; hapý yutar. Depo enerji yokluðundan üreten sistem daðýlýr ve çöker. Nüfus azalýr. Süreç olasý olabildiði kadar baþlangýç koþullarýna döner.

Neden? Nedeni þuydu. Kýr zambaklarý kendi besinini kendisinin üretecek olma bilgi ve biyolojik dizisini genetik olarak kendi içinde taþýyordu. "Oysa üreten kolektif bilinç insanýn içinde deðil, dýþýndaydý. Ýnsan "üreten kolektif bilinci genetik olarak taþýmýyordu.

Bu nedenle insan üreten kolektif bilinci kolektif alanla yalýtýma olan organik devim içinde kolektif hafýzada kolektif birikimle depolar. Miras eder.

Ýnsan sadece mal depolamaz. Vücut içindeki genetik bilgi gibi üreten toplumsal ve sosyal koþullarýn bilgisini kolektif alan içinde oluþup, kolektif alan içinde saklar. Kolektif bilgi ve kolektif donanýma, kolektif kapasite denir.