El zenginliði ve fakirliði keyfi daðýtmanýn, irade gücü içindeydi. Bu irade gücü “Rýzkýnýzý takdir ettik” demekle herkes daðýlacak olan mal ve mülkten kendisine isabet edecek malýn mülkün hesabý ve hayali içinde oluyordu.

Bu hayal kolektif baðý kolektif düþünceyi geri atan aradaki bað kuvvetini zayýflatan düþünceydi. Herkes ile uyandýrýlan imge bu olsa da; kolektif zenginliði keyfi takdire göre daðýtma iþi, Firavuna ve Musa’ya verilecek malýn, niyetini gizliyordu. Kolektif oluþa kurulan tuzak herkeseydi.

Herkesin kolektif muktedirliði eline geçireceði, düþünülsün isteniyordu. Balýklama atlanan yem buydu. El yaptýðý mülk daðýtma iþiyle kiþilerin kaderlerini belirlemiþti! Mülk daðýlýmý yapýlan ortam yeni durum ile yeni durumun birbirine baðlý üssel davranýþlarýnýn açýlýmý içindeydi.

Bu açýlým mülkü olanla mülkten yoksun olan eksikliði birbirine giriþtiren zaman oluþmakla ilerleyen geliþen gergin ve çatýþmalý durumdu. Bu gerginlik içinde varlýklý olanýn borç vermesi, yoklukla olanýn da borç almasý türünden oyunlarla; gerginliðin düþürülmesi olan oyalamalar ve sürüncemeler baþladý.

Ödünç veren (mülk sahibi) ödünç alandan (mülk yoksunundan) kat kat fazlasýný alýp, zenginin fakire verdiði ödünç kazan, doðurtuluyordu. Borcu geri öderken kazan içine küçük bir kazan koyuyordunuz. Yani 50 olarak aldýðýnýzý siz, 60 olarak ödüyordunuz. 50 alýrken gerilim düþüyor. 60 öderken sömürü devam ediyordu.

Burada küçük bir görmezden gelme vardý. El sizden can ve mal olarak aldýðý borcun kat kat fazlasýný ahrette ödeyecekti. Bu ahit, köleci ittifakýn vaz geçilemez bir akdi ve iman düsturuydu. Yani alacaðýnýz dünyada size verilmiyor, vaat ediliyordu. Umuluyordu. Bu durum karþýsýnda El den ümit kesilmiyordu

Varsýl yoksul ayrýmlý sýnýfsal polarmayý veren çeliþki içindeki varlýklýlar, üretim gücünden yoksun olan yoksullarýn kolektif güçleri üzerine sömürme akýþý yapýyordu. Bu baðlamýyla FAÝZ, ÖDÜNÇ veren El 'in faiz ve ödünç kuralý El ‘in akýþa göre ortaya koyduðu bir sömürme enstrümanýydý. Adý faiz deðil borçtu.

Ödünç verme iþi veya öncüt verme iþi El 'in irade vaadiyle kat kat geri alýnmayý, anlam ediyordu. El 'in öncüt kýldýðý davranýþ, yokluðun üzerine; yoksulluðun bedensel emek güçlerini sömürmeye, hem de gergin ortamýn gazýný almaya atýf bir tuzaktý. Borçlu kýlma iþi, yoksulu çalýþtýrma tecavüzüne izindi.

Borçla kýlýp faiz alma kolektif inþanýn unsuru deðildir. Kolektif sistemin kendisini çevrilmeyecek bir depo amortisman (aþýnma, yýpranma iþ göremez olma eskime payý) gücü vardý. Kolektif amortisman genel yararla vardý. Kolektif amortisman, köleci sistemle efendi yararýný amorti etmeye dönüþmüþtü.

El ‘in keyfi takdiri efendi yararýný gözeten paylaþma ve eylemdi. Bu eylem genel olan amortismaný parçalý daðýlým yaptý. Yerde-gökte bulunmakla efendinin olan kolektif amortismanlarý El öncüt verdi. Ve El öncüdünü kat kat olarak geri istedi.
Kiþiler kendi emek gücü üzerinde borcunu, borcun kat kat fazlasýný, yarýn yeniden iþ baþý yapacaðý kendi depo enerjisi için çalýþtý.

Yani faiz köleci sisteme özgü olan, efendi köle arasýndaki borcu, takas ettiriyordu. Kolektif yapýlarýn ne borç vereni vardý, ne de borç alaný vardý. Ne de borç alýp verme gibi böylesi bir durum belirebiliyordu.

Öncüt verip, öncüt alan sistem, bir Ali cengiz oyunuydu. Eðer köleci bir sistem içinde olunacaksa faiz gerekli ve kiþi sahipli öznel geri baðlanýmdýr(!) Mülk sahibinin El takdirle huzur hakkýydý!

Eðer bu al gülüm ver gülüm tarzý ödünç alýp, borç ödeme tutumu; feodal ve çoban efendilerin öncüt verip öncüdünü kat kat geri almasý biçiminde sürüyorsa; El için hiç bir sýkýntý yoktu.

Bu ilk dönem içinde El 'in ortaya koyduðu bu alýþ veriþe iþinde ödünç vermekle öncüdün fazlasýyla geri ödemesi “borcu eda etmeydi”.

Borç öyle bir sihirli söylemdi ki unutulmayacak, akýllarda hiç çýkmayan zikir söylemi olsun diye ritüelleri de borç sayýlýp kölenin boynuna ödenmesi gereken bir vebal olarak asýlýyordu. Ýbadetler de “borcun ödenmesi olarak eda ediliyordu”.

Aslýnda borcun kat kar fazlasýnýn geri ödeme tutumu, bal gibi faiz olduðu halde, gelenek içinde faize iliþkin bahis yoktu. Neden acaba? Çünkü bu ilk dönem henüz sterildi. Ortamda burjuva gibi feodal efendiyi de borçlandýran bir olgu yoktu.

Ýlk steril ortamda borcu veren de verdiði borcu kat kat geri alanda feodal efendilerin kendisiydi. Böyle olunca faizde neydi? Faizin haram olmasý da neydi?

Bu yola hikmetle olan Salihlerin yolu deniyordu. Salihlerin yolu köleci tecrübeyle þöyle belirleniyordu. "Aranýzdaki borç iliþkisini (ne demekse) adaletle yazýn, hiç bir þeyi eksik býrakmayýn" diyen El buyruðu; hem borç alýp vermeye izin veriyordu.

Hem de bir sömürü enstrümaný olan borç alýp vermeyi meþru eden ezme ve ezilmeye, onay veriyordu. Köleci mantýða göre bu akýþ gayet doðruydu.

Bu söylem köleci mantýða göre doðru olmasýna doðruydu da "baltanýn sapýna dana kir býrakana kadar" doðruydu. Ortaya feodal efendilere borç verip feodal efendileri borç altýnda inim inim inletecek bir dana olan burjuvazi ortaya çýkýnca, baltanýn sapý kirlenmiþti. Bu kirlilikle balta ele alýnmaz olmuþtu.

Eðer ilk kurulan köleci ortamýn sterilliði bozulmuþsa. Ve ortamda "banker bank" denen yeni türedi para adamý burjuvalar belirmiþse.

Ve bu burjuvalar borçlandýrma hususunda da El i taklit ederek, El ‘in yolunda giderek; El ‘i kendi silahýyla vurarak feodal efendi ile çoban efendilere öncüt verip; verdiði borcu kat kat fazlasýyla geri alýyorsa; ortaya yeni bir ÝRADE ile çatýþkýn bir güç çýkmýþ demekti!

Yeni iradi güç Mamondu. Bütün sorun þuydu. El 'in egemenliði mi, Yoksa Mamon ‘un iradesi mi? Siz de El den yana mýydýnýz? Yoksa Mamon ‘dan yana mý taraftýnýz?

Aslýnda sizin iþiniz "kýrk katýr mý, kýrk satýr mý? Olmanýn iki arada bir derede kalýp ezilme, konusuydu. El 'in "kolektif sistemle olan savaþý" çoktan bitmiþti. Arada 3700 yýl geçmiþti. Yeni savaþ El, Mamon savaþýydý.