ï¿½zEdebiyat - Esin Yardï¿½mlï¿½

‘Benim gördüðümü siz de gördünüz mü?’ diye sordu Selçuk. Burcu ve ben kafalarýmýzý sallayarak karþýlýk verdik.
‘Bir kediyle konuþabiliyor..’ dedim
‘Konuþmuyor...’ dedi Selçuk ‘Telepati kuruyor.’
‘N’apýyorsa yapýyor iþte!’ dedi Burcu. ‘Kedi yanýndan geçen kuþa dikkat bile etmedi.. Üstelik adamýn tek yaptýðý þey hayvana bakmak!’
Üçümüz de þaþkýn þaþkýn adamýn oturduðu masaya bakýyorduk. Bir kafedeydik ve dýþarda oturuyorduk. Adam ise hemen yan masada oturuyordu. Cumartesiydi. Az önce sinemadan çýkmýþtýk. Þimdiyse sýkýntýdan patlýyorduk.
Olan olmuþtu ve adam üçümüzün de dikkatini çekmiþti. Deminden beri bu kediyle bakýþýp duruyordu. Üstelik adamýn elinde yiyecek ya da içecek bir þey yoktu. Yani kedinin de bu olaydan bir çýkarý yoktu. Ve iþte.. Tam o sýrada kedinin önünden irice, besili bir serçe geçmiþti. Ama kedi takmamýþtý.. Ki bana kalýrsa bu kedi ya vejteryandý ya da adamla ‘bakýþmaya’ o kadar dalmýþtý ki serçeyi fark etmemiþti..
‘Mükemmel be!’ dedi Selçuk. ‘Adamýn yerinde olmak isterdim... Düþünsene! Bir kediye bakýyorsun ve kedi yanýndan devasa bir kuþ geçse bile sana bakmayý sürdürüyor..!’ Ona tip tip baktým ve bu bakýþým susmasý için yetti. Ama Selçuk o kadar yüksek sesle konuþmuþtu ki adamýn yanýndaki masada oturan tipler bile söylediklerini duymuþtu. Ve adam kediyi býrakýp bize bakmaya baþladý...

Adamýn bize nasýl baktýðýný anlatmadan önce kim olduðumuzu açýklamayý düþünüyorum, sevgili okurum.. Adým Aslý... 13 yaþýndayým. Selçuk da benimle ayný yaþta. Kendimizi dünyanýn en yakýn arkadaþlarý olarak görmüþüzdür hep. Ki belki öyleyizdir de! Ayný apartmanda oturuyoruz. Doðum günlerimiz arasýnda bir hafta var. Þimdiye kadar okullarýmýz, sýnýflarýmýz, zevklerimiz, arkadaþlarýmýz hep ayný olmuþtur...
Bir de Selçuk’un ablasý Burcu var. O da hep bizimle beraber takýlýr. 15 yaþýnda olduðu için onunla beraberken her yere gidebiliriz. Çünkü anne babalarýmýz Burcu bizden kat kat kat büyükmüþ gibi düþünür ve bize o yanýmýzdayken her yere gitme özgürlüðünü verirler. Burcu da bizimle beraber dolaþmayý yaþýtlarýyla duvarlarda oturup gevezelik etmekten daha çok sever. Bütün bunlarýn dýþýnda biraz da gitar çalar ama bunun konuyla pek bir alakasý yok...
Ailelerimiz konusunda anlatacaðým pek bir þey yok. Çünkü anlatacaðým þeyin onlarla bir ilgisi yok. Asýl olay sadece üçümüzü ilgilendiriyor. Bu yazýyý okuduðun için bir de seni tabii, sevgili okurum..

Adamýn bize baktýðýný fark edince endiþelendim. Çünkü bu bakýþlar bakmaktan baþka þeyler de yapýyordu sanki... Ve bir anda sanki karþýmdaki tip benimle telepati kurdu. Aklýmdan þu sözcükler sýrayla geçmeye baþladý:
‘Farkettiðinizi biliyorum.. Kim olduðunuzu ve nasýl insanlar olduðunuzu tahmin edebiliyorum.. Çaktýrmayýn.. Bana öyle tip tip bakmayýn.. Yardýmýnýza ihtiyacým var.. Sizi bulacaðým...’
Ayný anda üçümüz birden birbirimize bakmaya baþladýk.
‘Benim düþündüðümü..’ dedi Selçuk.
‘Ya da duyduðumu..’ diye ekledim.
‘Siz de duydunuz mu?’ diye tamamladý Selçuk. Burcu ikimize birden bakarak ‘Kalkalým buradan.’ dedi. Baþýmýzý salladýk. Ve kalkýp hýzlý adýmlarla uzaklaþtýk. Öyle ki yan masada oturan tiplerden bazýlarý, bizim kolalarýmýzý içip paralarýmýzý ödemeden kalktýðýmýzý düþünerek arkamýzdan laf etti.
Yüksek Kaldýrým’dan koþaradým Ýstiklâl Caddesi’ndeki Tünel’in giriþine çýktýk ve orada bir kaldýrým kenarýna oturduk.
‘Nasýl yaptý bunu?’ diye sordu Burcu nefes nefese.
‘Hayvana n’aptýysa bize de onu yaptý. Hayvan onu nasýl dinlediyse, biz de onu öyle dinledik... Aklýmýzla.’ dedim.
‘Yardýmýnýza ihtiyacým var.. Sizi bulacaðým...’ diye sesi taklit etti Selçuk dalgýn dalgýn. ‘Ne konuda ona yardým edebiliriz ki?’
‘Hiçbir fikrim yok..’ dedim. ‘Adam bizi takip edecek, Burcu... Burada durup beklemek en iyisi..’ Bir yandan da kalkýp gitmeye yeltenen Burcu’yu pantolonunun paçasýndan tuttum.
O sýrada Selçuk kalabalýðýn ortasýndan uzun boylu bir adamý gösterdi. Ýlk gördüðümüz tip bu deðildi ama o tip kadar da tanýdýk geliyordu. ‘Bu o’ dedi Selçuk. ‘Bakýþlarýndan anladým... Sanki insan deðilmiþ gibi bakýyor... Ama o nasýl bir insan olamaz? Görüntüsü... Ama görüntüsü nasýl deðiþti?’
‘Sonra açýklarým...’ dedi içimden bir ses..
‘Sonra açýklarsýn da..!’ dedim yüksek sesle. ‘Biz þimdi merak ediyoruz!’
‘Neyi?!’ diye sordu Burcu.
‘Duymadýn mý?’ diye sordu Selçuk.
Ben de ‘Düþünmedin mi?’ diye ekledim. Anlaþýlan adam kimin neyi merak ettiðini anlayabiliyordu. Hýmm... Karþýmda düþüncelerimi okuyabilen birinin durmasý pek hoþ deðildi doðrusu...
Yanýmýza geldiði sýrada üçümüz de adama tip tip bakýyorduk. Adamýn yüzü yaklaþýrken gerçekten garip bir þekilde gençleþti. Bizim yanýmýza geldiðinde en fazla yirmi beþ yaþýnda gibi görünüyordu. Týpký kafede onun ilk gördüðümüz zamanki gibi... Ama tanrý aþkýna, nasýl deðiþmiþti bu tip? Kafam karýþmaya baþlamýþtý...
Kaldýrým kenarýna, Selçuk’un yanýna oturdu. Selçuk’un bana doðru gerilediðini hissettim. Adam hiç de kötü biri gibi gözükmüyordu ama yine de ben de Burcu’ya doðru gittim. Telepati kurabilen, düþüncelerimizi okuyabilen ve tahminimce istediði kýlýða girebilen biri olan bu adama çatmak istemiyordum.
O adamdan çýkacaðýný hayal bile edemediðim kadar sakin bir sesle üçümüze de ‘Selam’ dedi. Otomatik olarak cevap verdim. Bir yandan da adama soru soran gözlerle bakýyordum.
‘Kimsin sen?’ diye sordum. ‘Ve ne konuda bizden yardým istiyorsun?’
‘Ve bizi nasýl tanýyabildiðini..’ dedi Selçuk.
‘Ya da tanýyabileceðini...’ diye ekledim.
‘Tahmin edebiliyorsun?’ diye sordu Selçuk.
‘Teker teker sorun’ dedi adam. ‘Birincisi size kim olduðumu söyleyemem çünkü ben de tam olarak kim olduðumu bilmiyorum..’
‘Bak...’ dedi Burcu. ‘Eðer Bakýrköy Hastanesi’ne gitmek istersen...’
‘Beni öyle bir tip sanmayýn.’ dedi adam. ‘Kim olduðumu bilmiyorum çünkü henüz canlandýracaðým bir karakterim yok.’
‘Silik tipin tekisin desene?’ dedim. Güldük. Adam da güldü. Ama takmadýðý kesindi.
‘Silik bir tip deðilim.’ dedi adam. ‘Yardým etmeniz gereken konuya gelince... Kitap okumayý sever misiniz?’
‘Hem de çok!’ dedim.
‘Severim iþte..’ dedi Selçuk.
‘Eh..’ dedi Burcu.
‘Güzel..’ dedi adam. ‘Hiç yoktan iyidir. Sizi nasýl tanýdýðýma gelince..’
‘Ama bu sorduðun soru n’alaka?’ diye sordum
‘Daha sonra anlarsýn.’ dedi adam. ‘Sizi nasýl tanýdýðýma gelince..’
‘Bizi çok iyi tanýyorsun, çünkü sen bir ajansýn...’ dedi Burcu. ‘Düþünceleri de okuyabilen bir ajan...’
‘Þu siyah giyen adamlarýn dünyaya getirdiði bazý uzaylýlardansýn?’ dedi Selçuk sýrýtarak. Ona bakýp gülümsedim. Göz kýrptý. Þimdi (Men In Black’ýn Tr’cesini hatýrlayamýyorum...) Men In Black II’dan çýkmýþtýk ve anlaþýlýyordu ki Selçuk henüz filmin havasýndan çýkamamýþtý.
Tahminlerinin yanlýþ olduðu kesindi. Bütün bu olay bana fazla inanýlmaz geliyordu. Bir tahmin yürüterek kafamýn daha da allak bullak olmasýna engel olmak için sadece yanýtlarý bekledim.
‘Ben bir Kitap Karakteri’yim.’ dedi adam. ‘Yazýlmaya baþlanmýþ, kurgusu olan ama bitmemiþ bir romandaki tiplemelerden biriyim yani. Benim gibiler dünyada çoktur. Ya tekrar kitaplara dönmeye çalýþýrlar...’ Selçuk ve bana baktý... ‘Benim gibi.. Ya da burada telepati kurabilen, gölgesi olmayan, yaþlansa da ölmeyen ya da yaþlanmayan bir insan olarak kalýrlar.’
Adam üçümüzü de baþtan aþaðý süzüyordu. Ýnanmamýzý beklemediði yüzünden okunuyordu. Selçuk da inanmamýþtý, Burcu da.. Ben de... Ýnanmamýþtým... Sanýrým.. Aslýnda sanýrým adama þimdiye kadar kimse inanmamýþtý... Ama yine de...
‘Yani..’ dedi Selçuk. ‘Sana inandýðýmý söyleyemem ama sen þu anda adý, kiþiliði ve bazý normal insanlara özgü özellikleri... yani gölgesi falan...’
‘Olmayan bir insaným’ dedi adam. ‘Ýnsaným’ derken komik bir vurgu yapmýþtý. Anlaþýlan ne olduðundan gerçekten bizim kadar kuþkuluydu.
‘Bizden istediðine gelince..?’ dedim soru sorarcasýna.
‘Ve sizden istediðim þeye gelince...’ dedi adam. Düþünceli bir þekilde baþýný salladý. ‘Bazý Kitap Karakterleri burada kalýp soluk alamadan yaþamanýn en güzel þey olacaðýný düþünür... Asla ölmemek, istediðin karakteri canlandýrabilmek... Gerçekte bir insanken, burada doðaüstü bir varlýk gibi dolaþmak...’ yine durdu. Uygun kelimeleri kafasýnda seçiyor gibi gözüküyordu. ‘Ben o tarz Kitap Karakterlerinden deðilim. Ait olduðum dünyaya dönmeyi burada yaþamamaya tercih ediyorum. Orada bir ölümlü olsam bile, soluk almak istiyorum...’ yüzüne boþ boþ baktýðýmýzý fark edince durdu. ‘Dediklerimi anladýnýz, deðil mi?!’
‘Evet de...’ dedim. ‘Sen ne istiyorsun, onu anlayamadýk...’
‘Sizden içine girip bir karakteri canlandýrabileceðim bir roman bulmanýzý istiyorum. Ama bunun nasýl olacaðý ve kitapta nasýl kalabileceðim konusunda hiçbir fikrim yok!’ diye sözünü tamamladý adam yarý ciddi bir öfkeyle.
‘Baksana... adam?’ dedi Burcu. ‘Senin bizi iþletmediðini nereden bilelim?’
Adam ona tip tip bakmaya baþladý. Bakarken gözünün üzerinde bir gözlük belirdi. Boyu kýsaldý ve üzerindeki giysilerin renkleri ve biçimleri deðiþti. Saçlarýnýn da rengi de bir anda deðiþti ve boylarý uzadý. Adam þu anda tam bir metalci gibi görünüyordu. Daha önce kafede gördüðümüz, daha sonra yolda yürürken o olduðunu fark ettiðimiz ve az önce konuþtuðumuz üç adamýn birbirinden farklý olmasýný þimdi açýklayabilmiþtim. O sýrada gözlerim adamýn ayakkabýlarýna kaydý ve... Gerçekten de adamýn gölgesi yoktu!
Sanýrým Selçuk da bu durumu farketmiþ olacak ki biraz daha gerilediðini hissettim. Gerçekten de yanýnda gölgesi olmayan bir ‘insanýn’, her an deðiþebilen ve hayal ürününden baþka bir þey olmayan bir varlýðýn olduðunu düþünmek garipti. Adam konuþmaya baþladýðýnda görüntüsü normale dönmüþtü:
‘Ýstesem þu anda bir dev, bir zebra ya da Superman olabilirim. Ama yapmýyorum. Ýnsanlar tarafýndan fark edilmek istemiyorum. Gerçek bir insan deðilken burada kalmak istemiyorum. Bir kitaba girmek istiyorum. Anlatabildim mi?’ dedi adam Burcu’ya.
Selçuk iyice bana yaklaþtý. Elimle sýrtýný sývazladým. Bayaðý korkmuþ görünüyordu. Ben de korkmuþtum sanýrým... Adam sordu:
‘Var mýsýnýz?’
Baþýmý salladým. Selçuk da kafasýný oynattý. Burcu’dan da boðuk bir ‘Evet’ çýktý.
Adam doðruldu ve ‘Güzel...’ dedi. O sýrada sordum.
‘Þey.. baksana adam?’ dedim.
‘Evet?’ dedi adam.
‘Senin.. adýn ne?’ diye sordum.
Adam biraz bekledi.. Zannedersem düþünüyordu...
‘Adam!’ dedi.
Dördümüz de güldük.

Not: Eðer bu romanýn diðer bölümlerini okumak isteyecek olursanýz An Yayýncýlýk'dan çýkmýþ olan Kitap Kahramaný adlý kitabý alabilirsiniz!
:)