"Baðýþlamayý öðrendim" mi ?
Kendimi baðýþlamaksa, evet....
En iyi yaþam , iç huzurum için,
önce kendimle barýþýk olmam gerektiðini biliyordum çünkü.
Ancak, ötekileri, onlarý baðýþlamak ?
Çok istememe raðmen "maalesef "....
.
Hiç konuþmadýðým, küs kaldýðým olmadý.
Ne olursa olsun, mutlaka bir “merhaba, nasýlsýn” ým vardý herkese…
Ancak sözcükler öylesine dökülse de dýþýma,
parçalanýp, kýrýldýysam bir kez,
ne yapsalar , etseler onamadým...
Hele bir de, yanlýþlar ardý sýra tekrarlandýysa,
çýkarlar herkesinkinden üstün tutulduysa,
birileri kullanýlmaya çalýþýldýysa,
bencilce savaþýldýysa dostça yaklaþýlarak,
baðýþlamak kolay mý?
.
"Önemli deðil, hatalar kul içindir, baðýþlamam doðrusu, affetmeliyim" diyerek
kendimi avutmaya çalýþtým çoðu kereler.
Ýnanmak istedim bu düþüncelere.
Ancak olmadý, olmuyor...
Bir yerlerde kaldý bir þeyler..
Ýlk gün gibi, eskisi gibi deðildi hiç bir þey.
Yürekten baðýþlamayý öðrenemedim, öðrenemeyeceðim de...
.
Þu an bunlarý söylerken, kendimle bir hesaplaþma içindeyim,
yine kendi rahatým için. Bencillik deðil de, ne bu?
Çeliþkilerle sürüklenip, boðulmak,
baðýþlayamadýklarýma, hoþgöremediklerime
kendimi haklý gösterme çabasý deðil mi?

Neden aklýmdan kovuyorum, kendimin de hoþa gitmeyebileceðini?
Silinemez izlerimin kaldýðýný bilseydim, üzülmez miydim ?
Kimbilir? Buna yanýt bile bulmam þu an çok zor ..
Deðer verdiðim kiþilere, yaptýðým hatanýn ayýrdýna vardýðýmda,
kahrolduðumu söyleyebilirim sadece..
Baðýþ dilencisi olamýyorum, baðýþý sunmayý bilmediðimden...
Bu da bir bencillik örneði..

En kötüsü de yapmam gerekeni bilip, yapamayanlardaným. .
Bilmeden yapýlan yanlýþlar, kusurlar, günahlar, suçlardýr HATA...
Hatanýn tekrarýna,
bilerek yapýlanlara da
hata denmesi
"HATA" ya haksýzlýk oýmaz mý,
sizce de?
.
26/02/2003
Nesrin Göçmen