DERÝN
Herþeyimi yitirdiðimi sandýðým anda çýkýyorsun karþýma
Tam unutuyorken beni ve kaybediyorken,
Tüm benliðimi...
Korktuðum kalan tek þey korku olmuþken,
Karþýmda görüyorum seni ve aðlýyorum.
Gözlerimden süzülen bir damla yaþ
Çenemde duruyor, düþmüyor; düþmeyecek
Heran kaybolacak gibi dururken karþýmda sen
Sessizliðin ortasýnda bir süre duruyorum
Gözlerinin içine bakýyorum...
Derinliklerinde kayboluyorum puslu gözbebeklerinin
Perçemlerindeki pýrýltýlar kapatmýyor,
Soðuk ve sessiz duruþunu.
Baðýrýyorum, haykýrýyorum karþýnda
Yine de arttýramýyorum sessizliðin sesini
Dingin denizin ortasýndayým yüzme bilmezken,
Son çýrpýnýþlarýmla ayakta kalabiliyorum...
Derken sert bir rüzgar esiyor
Ve dalgalar þiddetleniyor; korkmuyorum...
Birkaç metre ötedesin nasýl olsa
Sana doðru ilerliyorum ve bir dalga geliyor
Fýrlatýp atýyor beni daha da uzaklaþýyorum...
Artýk gücüm de kalmadý, suyüzünde duracak
Gözlerimi kapatýyorum; korkarken sensiz ölmekten...
Derinliklere gömülüyorum aðýr aðýr
Suyun tuzunu arttýrýyor gözyaþlarým...
Gözlerimi açtýðýmda yine karþýmdasýn
Þaþýrmýyorum; þaþýramýyorum...
Kaðýtlarý karýþtýrýyorum yeni bir umutla
Kupa kýzýný neden bu kadar çok seviyorum?..