31/05/2002
Aslýnda çekip gitmek var, uzaklara. Karýnca sessizliði ve kalabalýðýyla: HUZUR’ a!
Ardýnda sallanan eller ve ne zaman gelir diye akan gözyaþlarý yokken kopmalý sevgiliden. Gidilen yerlere de gün doðmadan gidinilmeli ki gün seninle doðsun, hiç doðmamýþ gibi; AÐLAYARAK!..


                                             Haziran 2002
Bir örümcek komik aþkýnýn hüznünü örmekte; duvar diplerine, karanlýk köþelere gün ýþýðýna hasret ve gün ýþýðý kadar ümitli!
Ve bir örümcek boðulmakta; aðýnda yada aþkýnýn bilinmedik her iki yanýnda. Hep kimsesiz ve hep ümitle...
Öldüler, biz gibi; UZAK!..
                                             21/07/2002
Kalemimden güneþin kýzýllýðý yansýrken, payýma sadece kan kýrmýzý ayrýlýklarý yazmak ve yaþamak adýna bir sarý gül koparmak düþtü.
Solmasýný istemediðim ve ebedi gönül dostumun tebessümünü goncasýnda saklayan kopardýðým her sarý gül art niyetimden deðil inanýn!..
Ve mevsimi deðilken bahçemdeki güllerle birlikte, TÜKENDÝM!..
Gelecekte bir yaz varsa da; BÝZ YOKTUK!..
                                             Aðustos/2002
Sen hep sarý yalnýzlar çekerken, beni de esmer her þey boðuyorken, bir þehrin yaþanýlacak en güzel yanýný keþfetmiþtim. Aydýnlatmazken kimseleri, yanan lambalarýn gölgesi ve her gün biraz daha senden uzaklaþan yýldýzlarýn kasveti!..
     Yaz bitti, kapýmda eylül...
     Henüz gençken yaþamaktan, YORULMUÞUM!..
     ...
                                                  Mart/2003
Çekip gitmelimi ki; karýnca sessizliði ve kalabalýðýyla; HUZUR’ a ?...