Sevgi’yi yaþadýk ama sevgili olamadýk
Oysa ben bir seni sevdim,
Bir de seni sevmeyi,
Seni yaþarken de kendimi keþfettim
Gerçeklerimle yüzleþtim,
Farkýna vardým ,
Neyin mi?
Karþýlaþtýðýmýz güne kadar,
Yazarýn dediði gibi 40. oda’ nýn
Kapýsýný hiç açmadýðýmý
Yaþamda,
Bir damla gözyaþý, bir kahkaha,
Kaçamak bir bakýþ,
Utangaç bir gülüþün,
Hayatýn rengi olduðunu
Pamuk ipliðinin bile bazen
Koparýlamayacaðýný
Yaþanýlan her güzel þeyin birkaç damla
Gözyaþý ile süslendiðini öðrendim.
Öðrendim,
Ýnce belli bardaktan yudumlanan çayýn,
Her zaman ayný tadý vermediðini
Her sarýlmanýn ayný sýcaklýkta olmadýðýný,
Çalan her telefonun ayný heyecanla açýlmadýðýný
Kelimelerin kifayetsiz kaldýðý yerde gözlerin anlamýný
Ve...........
Bunlarý öðrenmenin, yaþamanýn deðerini,
Ve sevdiðim,
Hüzünlü bir tebessüm býraktýn yüzümde
Ertelediðim veda vakti geldi iþte
Ama her aný yaþanmaya deðerdi inan