Geldim Giderim

Gördüm yüreðinde yerim yoðumuþ,
Boþ yere eðlendim, kaldým, giderim.
Açmadýðý gönülü beklemekten,
Belki de usandým, yýldým giderim.

Yaralý zamanlar acýlý günler,
Hep benim halime yanarak inler,
Sanýrdým yar benim derdimi anlar,
Hayaline selam saldým giderim…

Kendisi yanýmda, gönlü uzakta,
Çýrpýnýyor bilmediðim tuzakta,
Ruhum ezilirken, gamda merakta,
Bir günde bin defa öldüm giderim.

Yýkýk býraktýðý candan habersiz,
Yakýp helak eden gamdan habersiz,
Kendisi yabanda, benden habersiz,
Halinden anladým, bildim, giderim.

Her geçen gün benden uzar yollarý,
Belli eder hareketi halleri,
Gözyaþýmla suladýðým gülleri,
Kendi elim ile yoldum giderim.

Beklemem ne mümkün, bir mutlu haber,
Bunca yýl aldýðým hep acý keder,
Kurduðum hayallerle beraber,
Kendi yüreðimde soldum giderim.

Yýllar var ki ondan uzak düþüm yok,
Özüm kuru akýtacak yaþým yok,
Gönülsüz gönülde artýk iþim yok.
Bilmedim boþuna geldim, giderim