aðlama...!
bu gözyaþlarý bu yüze yakýþmýyor
biliyorum, belki de sýcaklýðýmý son hissediþin
bir damla gözyaþýnýn yüzünde katettiði mesafe
kadar sürecek bu sýcaklýk
sonra bütün dokunuþlarým teninde donacak
o anda bir mezarlýðýn ilk ölüsünün yalnýzlýðý
taþýnacak bedenine
sanýrým kederinle birlikte etrafýndakileri de öldüreceksin
örneðin; turuncu balýklar yerine
dokunuþlarýmdaki buz kalýplarýný yüzdürebilirsin fanusunda
kaldý ki bende öleceðim
sokak kedileri gibi gizli bir köþede ansýzýn
cesedime iþeyecek köpekler
o hissedemediðim ilk aþk ateþinin
oda sýcaklýðýndaki ayrýlýk türküsü
dudaðýmdan akacak
ve kediler gelip yalayacaklar dudaðýmdan
belki sidikli cesedim bile hala bir kaç isterik kadýný tahrik edecek derecede yakýþýklý olacak
gazete kagýtlarýyla kapatýlacak cesedim
yalnýz kalacaksýn
ben yokken
bir yýldýz kayarsa rahminden
emzirmeye kalkýþma sakýn
topraða akýt ilk sütünü
unutursan tekerrür eder aþkýmýz
ve bir daha kimse bu kadar en sevdiði olamaz bir baþka kimsenin