Yüzlerce yüz, yüz yüze yüzüyor hayatýn kafa derisini. Kýrýlan bazen bir savaþ baltasý, bazense bir týrnak oluyor bu caniliðin sürecinde. Bazýlarý hala ateþin çevresinde, çýðlýk çýðlýða savaþ dansý ediyor ve baltalarýný göðe doðru kaldýrýp indiriyor. Baltalarý çelikten deðil, (özenle) yontulmuþ taþtan ve ilkel belki ama, üzerlerinde önceki savaþlardan hatýra kalan kan kurusu lekeler var. Bir kere daha yüzecekler hayatýn kafa derisini, sýrtýna saplayýp baltalarýný, yere düþürdükten sonra onu...
     Bir intikam ateþi yükseliyor reislerinin baðýrýþýnda, dolunaylý karanlýða, koyu bir duman gibi yankýsý... Ormanda bir sessizlik ve korku.....
“Ýnsanoðlu” diyor adý vahþiye çýkmýþ, doðanýn özleri... ve kaçýþýyorlar, kralýndan kelebeðine tüm özler...
-Havadaki ekþi koku içtiðin þarabýn deðil, alnýndaki kurumuþ ve siyaha dönmüþ kanýn kokusudur...-

08 04 2003 MsK